bhavasaagara karai kaaNaamalpaaviyennai eeretri ||
aadhi paraa parishankari |aanandhi jaganmohini |
vedhangalum unadhu mahimai |
కలావతీ కమలాసన యువతీ కల్యాణం కలయతు సరస్వతీII
బలాతిబలా మంత్రార్ణ రూపిణీ భారతీ మాతృకా శరీరిణీ
అతను పేరున్న
గాయకుడు. ఆవిడ సరదాకు పచ్చబొట్లు పొడుస్తుంది. అతని భార్య వ్యాపారం చేస్తుంది.
ఆమెకు ఒక ప్రేమికుడున్నాడు.
వాళ్లు అనుకోకుండా
కలుసుకున్నారు. ఆమె చిల్లర లేక అంగడి మనిషితో చికాకు పడుతున్నది. అతను గమనించి
చిల్లర అందించాడు. ఆమె నవ్వింది. బియెర్‌ తాగుదాం రమ్మన్నది. ఇద్దరూ కలిసి కాసేపు
నడిచారు.
‘నేను పాటలు అంతగా వినను అయినా నీవు తెలుసు. నీవు ఈ
ప్రపంచంలో అందరికీ తెలుసు’
అవును మరి. అతను
అందగాడు. హాయిగా నవ్వుతాడు. కళ్లతో ఆకర్షిస్తాడు. అందుకే అందరికీ తెలుసు. ఆమె
ఎవరికీ తెలియదు. డబ్బులున్న మనిషి. రకరకాల వస్తువులు సేకరిస్తుంది. దొంగిలించిన
వస్తువులు, గొప్పవాళ్లు వాడినవి,
రకరకాల వస్తువులు
సేకరిస్తుంది. అప్పుడప్పుడు సరదాగా పచ్చబొట్లు పొడుస్తుంది. అదీ తన యిష్టప్రకారమే.
‘నా ప్రేమికుడు అప్పుడప్పుడు వస్తాడు. కలిసి వైన్‌ తాగుతాం.
పుస్తకాలు తెస్తాడు. అతను రచయిత’. తెలిసిన వ్యక్తి అయి ఉండవచ్చునని’ ఆమె అతని పేరు
చెప్పలేదు.
‘ప్రేమికుల గురించి ఎవరికీ చెప్పగూడదు. నీలాగే అతనికీ
పెళ్లయింది’
పేరున్న మనుషుల
బతుకుల్లో రహస్యాలుండవు. అతని భార్య గురించి,
అందరికీ తెలుసు. మామూలు
మనుషులే మేలు అనుకున్నాడతను. బజారులో తిరుగుతుంటే ఎవరూ పట్టించుకోరు. అతనికీ ఆ
భార్యకూ పొసగడం లేదు. ఆమె ఎప్పుడూ ప్రపంచం మీద తిరుగుతూ ఉంటుంది.
‘డబ్‌ డబ్‌ నా గుండె కొట్టుకుంటున్నది. పాపం! గాయకులు సరదాగా
ఉంటారు అనుకున్నాను’.
అతను సరదా మనిషే.
తను పాడుతున్న ప్రోగ్రాంకు రమ్మన్నాడు. ఆమెకు ఆ గోల నచ్చదు.
‘ఒక సంగతి చెప్పు. పగలా, రాత్రా, ఏదంటే యిష్టం?’
‘నేను పాడుతాను. రాత్రులే యిష్టం.’
‘చలి కాలమా,
ఎండకాలమా? ఏది యిష్టం?’
‘సంవత్సరమంతా సమ్మరే. చలికాలం బాగుంటుంది. పత్రికల వాళ్లులాగ
ఈ ప్రశ్నలేమిటి?’
‘మరొక్కటి మాత్రం అడుగుతాను. పిల్లి, కుక్కల్లో ఏది యిష్టం?’
ఆమె నవ్వింది.
పెదవి కొరుక్కుంది.
వాళ్లు
అప్పుడప్పుడు కలుస్తున్నారు. పట్నానికి దూరంగా బీచ్‌లో. అతను వైన్‌ గ్లాస్‌లు తెచ్చేవాడు. సీసా మూతల మీద తేదీలు రాసేవాడు.
కలిసి తాగేవారు. ముందు, తరువాత,
మధ్యలో కూడా తాగేవారు.
ఆమె చెవిలో అతను గుసగుసలు చెప్పుతాడు. ఆమె అతడిని ముద్దులతో ముంచెత్తుతుంది.
నెలనాళ్ల తరువాత
ఆమె ప్రేమికుడు వచ్చాడు. వారంపాటు,
ఆమె కనిపించ లేదు.
‘అతనంటే నిజంగా ప్రేమ ఉందా?’ అడిగాడు. ఆమె నవ్వింది. ‘నాతో ఉండవచ్చుగా’ అన్నాడు.
‘అబ్బ. ప్రేమగుండె. మీ ఆవిడవస్తే, నీవూ మాయమవుతావులే’
అతనేదో
అనాలనుకున్నాడు. కానీ, అనలేదు. ఆమె కోసం ఒక పాట రాశాడు. వారం పాటు వేచి చూచాడు.
ఫ్రెంచి ప్రేమికుడు, వ్యాపారం చేసే భార్య,
పాట కచేరీలు, ప్రయాణాలు, టైం దొరికితేనే వాళ్లు కలుస్తున్నారు.
ఒకసారి అతను
భార్యతో ఎక్కడికో బయలుదేరాడు. అక్కడ ఆమె ప్రేమకునితో కనిపించింది. ఇతని భార్య ఆ
రచయితను గుర్తించింది. వాళ్లు ఎవరూ,
ఎవరినీ పలకరించలేదు.
పట్టించుకోలేదు. రచయిత మాత్రం ఈమె చూపుతో చికాకు పడ్డాడు.
ఆ విషయం గురించి
వాళ్లు మాట్లాడలేదు. ఆమె అతని శరీరంలోని ప్రతి అణువునూ ముద్దాడింది. వాళ్లిద్దరూ
స్పానిష్‌ పద్ధతిలో ఆనందంలో మునిగారు.
‘గుండె దడ! ఏమిటో చెప్పనా? నీవంటే నాకు ప్రేమ’ అన్నాడతను
ఆమె అతనికి ఒక
కొవ్వొత్తి బహుమతిగా ఇచ్చింది. అది నత్త ఆకారంలో ఉంది.
ఒక రాత్రి ఆమె మరీ
సంతోషంగా ఉంది. రచయిత ఒక పుస్తకాన్ని ఆమెకు అంకితం చేశాడు. అది బాగా అమ్ముడవుతున్నది.
అందులో మొదటి పేజీలోనే ఆమె పేరు ఉంది. పుస్తకం ఆమె కొరకే.
‘నిన్ను సంతోష పెట్టాలనే. ఇక నేనొక ఆల్బమ్‌ నీకు అంకితం
ఇస్తాను, కానీ,
నీ గురించి మా ఆవిడ
అడుగుతుంది. ప్రేమికుల గురించి ఎవరికీ చెప్పకూడదు కదా మరి’
ఆమె అందంగా
నవ్వింది. పుస్తకాన్ని, తరువాత గాయకుడిని ముద్దుపెట్టుకున్నది. రచయిత ఈమె గురించి
ఎన్నో చేస్తున్నాడు. కానీ ఈసారి అతను వచ్చినప్పుడు కొంచెం పరధ్యానంగా ఉంది.
‘అదేం లేదు,
ఏదో ఆలోచిస్తున్నాను అంతే
అన్నది’ ఆమె.
అతను పచ్చబొట్టు
రంగులు తెచ్చాడు. ఆమె వాటికోసం అడిగింది మరి. ఆమె ప్రత్యేక సందర్భాలలో మాత్రమే
పచ్చ పొడుస్తుంది. అది ఆమెకు ఎంతో నచ్చిన పని. అతను గనుక అడిగితే, అతనికీ పొడుస్తుంది. ఆమె ఒంటిమీద మాత్రం ఒక్క పచ్చబొట్టు
కూడా లేదు. ఆమె చాలా బాగా పొడుస్తుంది మరి.
వారం తరువాత
గాయకుని భార్య వచ్చింది. అతను రావడం కుదరడం లేదు. ఈసారి భార్య నెలకు పైగా
ఇంటిపట్టునే ఉండిపోయింది. అతను మరి ఫోన్‌ చేయడానికి కూడా లేదు. ఒక్కసారి మాత్రమే
కలవగలిగాడు. భార్యతో అసలు పొసగడం లేదు. ఒకరినొకరు తప్పులు పట్టడం, తప్పుడు జవాబులు ఇచ్చుకోవడమూనూ. ప్రేమపాటలు ఎక్కువగా
రాస్తున్నావు అంటుంది. ఇంట్లో ఏవేవో వింత వస్తువులు చేరుతూ ఉండడం గమనిస్తుంది. ఏర్‌పోర్టులో
అతను భార్యను కౌగలిగించుకున్నాడు. ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. క్షణాల్లో ఆమె
కనుమరుగయింది. అతను కారులో దూరి ఆమెను చేరబోయాడు.
కానీ, ఆమె ఇంట్లో లేదు. మరుసటి రోజు రెండు శరీరాలు పులకించాయి.
భార్య వెళ్లిపోయిందన్న సంగతి తెలియదు, అన్నది. తనకు ఒక సినీ నిర్మాత కలిశాడని
చెప్పింది.
అతను రచయిత
గురించి అడిగాడు. ‘అతనిక రాడు. వాళ్లావిడకు వ్యవహారం తెలిసిపోయిందట. ఆమెను వదిలేసి
వస్తాను, కలిసి పారిస్‌ వెళ్లిపోదాం అన్నాడు. కానీ, అది ఆమె ఇష్టం లేదన్నది.’
అతను సంతృప్తిగా
నిట్టూర్చాడు. ఆమెను గట్టిగా ఎదకు అదుముకున్నాడు.
‘గుండె దడ! పాపం! ఇక మనం కలిసి ఉందాం.’
ఆమె నవ్వింది.
అతని ముక్కును ముద్దాడింది. ఇద్దరూ కొంతకాలం ఇష్టమయిన పనులు చేస్తూ సుఖాలలో
తేలిపోయారు. ఆమెకు సంతోషం. అతనికి ప్రేమ. మనసంతా!
అతను కచేరీ టూర్‌
కోసం వెళ్లవలసి వచ్చింది. అక్కడ భార్య కలిసింది. మరొక పెద్ద టూర్‌ను ఏర్పాటు
చేస్తున్నట్టు చెప్పింది. భార్య మీద అతనికి ప్రేమ మిగలలేదు. ఇక ఆమె తన కోసం వైన్‌గ్లాస్‌తో
పాటు వేచి ఉంటుంది. ఇద్దరూ ఆనందాలలో అలసిపోతారు.
అతను పూలగుత్తితో
అక్కడకు చేరాడు. రమ్‌ కూడా తీసుకుపోయాడు. పార్టీ అన్నాడు. ఆమె అగరొత్తులు
వెలిగించింది. దుస్తులు తొలగించింది. ‘నేను పిచ్చెత్తిపోతున్నాను. నా బతుకు
మారిపోయింది. కొత్త ఆల్బమ్‌ మీద నీ పేరు ప్రపంచమంతా పాకుతుంది. గుండెదడ! పాపం!
పిచ్చి గుండె!’ అన్నాడు. ‘ప్రేమ’ అన్నాడు.
ఆమె చేతులతో మెడను
చుట్టింది. చెవులను ముద్దాడింది. అతని తాకిడికి ఆమె వణికిపోయింది. పెదవులు మరోసారి
కలిశాయి.
‘భలేగా ఉంది’ వెనక్కు తగ్గుతూ అన్నది ఆమె. ‘ఈ సందర్భంగా
నీకొక బహుమతి ఇస్తాను. అది మనల్ని కలకాలం కలిపి ఉంచుతుంది. నేను నీలో శాశ్వతంగా
నిలిచిపోవాలి. పచ్చబొట్టు పొడుస్తాను!’
అతనిలో వింత
భావాలు చెలరేగాయి. ఆనందంతో సరేనన్నాడు. మెడ వెనుక బొమ్మ గీసింది. చిన్న బొమ్మ.
కానీ చాలా బాగుంది. అతను అంతసేపూ మెడవంచి ఉండి, అలిసిపోయాడు. కొంతసేపటికి నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.
ఫారెన్‌ టూర్‌
మొదలయ్యే సమయానికి భార్య వచ్చింది.
‘నీ జీవితం ఈ రికార్డింగ్‌తో మారిపోతుంది. గట్టిగా
చెప్పగలను’ అన్నది భార్య. ‘మారుతుందా?’
అతను అడిగాడు.
‘గుండెదడ! పాపం! నీవు నాతో వస్తే ఎంత బాగుంటుంది? కలిసి తిరుగుతాం. పెళ్లాం సంగతి పట్టించుకోనవసరం లేదు. నేను
నిన్నే ప్రేమిస్తున్నాను’ అన్నాడు. ఆమె సన్నగా నవ్వింది.
‘అయిపోయింది. నేను నిన్ను ప్రేమించడం లేదు’ అది జవాబు.
అతను కళ్లు
మూసుకుని తెరిచాడు. ఏదో అన్నాడు. ఆమె అడ్డుగా మాట్లాడింది. తనకిప్పుడు ఇంకొక
ప్రేమికుడు ఉన్నాడు, అన్నది. అతనెవరో చెప్పగూడదు కదా! సినీ నిర్మాత.
ప్రపంచ టూర్‌
ఏర్పాటు చేసిన భార్యను మధ్యలో వదలడం మంచిది కాదు, అని కూడా అన్నది. అతను నమ్మలేకపోయాడు. గడ్డం తడుముకున్నాడు.
‘మరి మన సంగతి....?
ఇంతకాలం.. చేసినవన్నీ...?’
ఆమె అతని ముఖం
తడిమింది. లేచి నిలబడింది. ఇక దగ్గరకు రావడం అనవసరం, అన్నది. బయటకు వెళుతున్నాను,
నిర్మాత వస్తాడు, అన్నది. అతను లేచి నిలుచున్నాడు. ఏదో చెప్పాలి అనుకున్నాడు.
మాటలు పెగలలేదు.
‘గుండెదడ! పాపం! పిచ్చిగుండె! ఎన్నడయినా నేను నిన్ను
ప్రేమిస్తున్నాను అని అన్నానా?’
అంటూ ఆమె అతని బుగ్గను
ముద్దాడింది. ఆ బుగ్గలమీద చెమట పట్టి ఉంది. ఆమె వెనక్కు కదిలింది. ‘ఒకటి తెలుసా? నేను జనాలను పోగేసుకుంటాను. వస్తువులు సేకరించినట్టే నాకు
అదొక ఆనందం. అది నాకు చక్కని కాలక్షేపం. నీవు ప్రపంచం తిరుగుతావు కదా. నా గుర్తులు
నీకు తప్పక ఎదురవుతాయి. చాలా మంది మెడల మీద ఆ చిన్న పచ్చబొట్టు డిజైన్‌ ఉంటుంది.
అందరూ గొప్ప పేరున్న మనుషులే..... ’
అతను పేరున్న
గాయకుడు. ప్రపంచమంతటా కచేరీలు విజయవంతంగా జరిగాయి. ఆమె మనుషులను సేకరించి మెడల మీద
పచ్చబొట్లు పొడుస్తుంది. గాయకుడు భార్యకు విడాకులు ఇచ్చాడు. ఆమెకు మాత్రం ఇప్పుడు
మరొక ప్రేమికుడు ఉన్నాడు.
Shravanam goes on!
Listen to
Enjoy his music happily!
This track is from a Radio concert performed by him on July 23rd 1993.
I digitised the concert. I have three more tarcks from the same.
May I humbly tell here that we were friends.
Whenever TVS Sir comes to Hyderabad, would inform me and we meet and chat about music a lot.
He came once to perform in the Vinjamuri Varadaraja Iyengar memorial series.
During the day we talked and I must have said, I like Kanada very much.
In the concert he sang a composition of Sri Iyengar, as was requested.
Then he started Kanada ragam and looked at me sitting in the wings and smiled.
Even today I feel elated to think of the moment.
Later once he performed in Music Academy one night and after the concert I went onto the stage to meet and greet him and the team.
He was visibly happy to see me there and called Sri Srimushnam and the others who were there and said, "Look! This man comes all the way from Hyderabad to listen to us!"
He was great singer and equally graet human being.
.jpg)
కొన్నాళ్లు అట్లా గడిచిన తర్వాత వాళ్లకు
తమదగ్గర ఒక రొట్టెముక్క, గుక్కెడు నీళ్లు
మాత్రమే మిగిలాయని అర్థమయింది. అవి ఎవరికి చెందాలనే విషయంలో కీచులాటలు కూడా
మొదలయినయి. ఉన్నదాన్ని పంచుకు తినాలనుకున్నారు. ఉండేది తక్కువ కనుక పంపకం
కుదరలేదు.
చీకటి పడసాగింది. పడుకోవడం మంచిది, అన్నాడొకతను. నిద్రలో ఎవరికి గొప్ప కలవస్తే వారు
జరగవలసిందేమిటో నిర్ణయించాలని కూడా సలహాయిచ్చాడతను.
మరుసటి ఉదయం పొద్దు పొడుస్తుంటే ముగ్గురూ నిద్ర
లేచారు.
‘నాకల చెప్పనా?’ అంటూ మొదటి మనిషి మొదలు పెట్టాడు ‘నేను వర్ణించనలవిగాని ప్రదేశాలకు
కొనిపోబడ్డాను. అక్కడంతా అందమే. ప్రశాంతతే. అక్కడొక జ్ఞాని కనిపించాడు. ‘నీ గతము,
భవిష్యత్తు గొప్పవి. అందరూ మెచ్చుకోదగ్గవి. తిండి నీకే
చెందాలి’ అని చెప్పాడా జ్ఞాని.
అతని మాటలు ముగియక ముందే రెండవ మనిషి
అందుకున్నాడు ‘కదూ! అసలు నాకు నా గతం, భవిష్యత్తు అన్నీ
కలలో కనిపించాయి. నేను భవిష్యత్తులో ఒక సర్వజ్ఞుడిని దర్శించాను. అతనన్నాడు గదా!
నీ మిత్రులకన్నాముందు ఆతిండి నీకే అందాలి. నీవు తెలివి, ఓపిక గలిగినవాడివి. నీవు నాయకుడవు కావాలి గనుక, నీకు మంచి పోషణ అందాలి’ అని చెప్పుకు వచ్చాడతను.
మూడవ ప్రయాణికుడు నెమ్మదిగా చెప్పసాగాడు. ‘నాకు
కలలో ఏమీ కనబడలేదు. ఏమీ వినబడలేదు. ఏమీ అనలేదు కూడా. నాకు నిద్ర తేలిపోయి మెలుకువ
వచ్చింది. రొట్టె, నీళ్లు వెదికాను. అక్కడిక్కడే తిన్నాను కూడా.
అదీ అసలు సంగతి’ అన్నాడతను.
ఈ కథను షా మహమ్మద్‌ షత్తారీ చెప్పాడంటారు. ఆయన 1563లో గతించాడు. హుమాయాన్‌ చేత గౌరవం పొందిన వాడతను. షత్తారీ,
మతానికి వ్యతిరేకమయిన మాటలు చెపుతున్నాడని, మరణశిక్ష వేయాలన్నారు. కానీ ప్రత్యేక పరిస్థితులలో చెప్పిన
మాటలను మామూలు పండితపద్ధతిలో విమర్శించడానికి లేదని, ఆయనను వదిలేశారు. ఆయన సమాధి గ్వాలియర్‌లో ఉంది.
Happy Reading!!
