Monday, August 29, 2016

Arabic Poem

Here is an Arabic Poem in translation.

Feelings are universal after all!

al-Khansa


LAMENT FOR MY BROTHER

What have we done to you, death
that you treat us so,
with always another catch
one day a warrior
the next a head of state;
charmed by the loyal
you choose the best.
Iniquitous, unequalling death
I would not complain
if you were just
but you take the worthy
leaving fools for us.

Fifty years among us
upholding rights
annulling wrongs,
impatient death
could you not wait
              a little longer.
He still would be here
and mine, a brother
without a flaw. Peace
be upon him and Spring
rains water his tomb
              but
could you not wait
              a little longer
              a little longer,
you came too soon.

Translated by Omar Pound

Thursday, August 25, 2016

Balagopala - Bhairavi

Sharavanam of Bhairavi!

I am happy that more than two hundred people tried listening the last weeks item.
Not many tried to identify the artists! They were Sri TNS with N Ch Krishnamacharyulu on Violin and K Veerabhadra rao on Mridangam. The recording is not shared anywhere!

Now I give another Gem of of rendition! No guesses and no Hazards! Only happy listening!!
Enjoy!

Tuesday, August 23, 2016

The Sign of Four - Sherlock Holmes in Telugu

Sherlock Homes Novel, The Sign of Four ion Telugu.

Translation by Yours Truely, K B Gopalam @ Vijayagopal.
I have also translated A Study in Scarlet, and Adventures of Sherlock Holmes in two Volumes.


Excerpts from the book!

షెర్లక్‌ హోమ్స్‌ ఉత్సాహంగా అరచేతులు రుద్దుకుంటూ నా వయిపు మళ్లాడు. ‘‘వాట్సన్‌, మనకిక  అరగంట సమయం ఉంది. దాన్ని చక్కగా వాడుకుందాం. నేను చెప్పాను గదా. నా కేస్‌ ఇంచుమించు పూర్తి అయింది. కానీ మరీ నమ్మకంగా ఉంటే పొరపాటు జరుగుతుంది. కేస్‌ చాలా సింపుల్‌గా కనపడినా, అందులో మరేవో లోతులు ఉండవచ్చు’’ అన్నాడు అతను.
‘‘సింపుల్‌గా కనపడుతున్నదా?’’ నేను గట్టిగా అడిగాను.
‘‘మరింక ఏమిటి?’’ అన్నాడు అతను ఒక అనుభవజ్ఞుడయిన ప్రొఫెసర్‌ క్లాసులో పాఠం చెపుతున్న పద్దతిలో. ‘‘వెళ్లి ఆ మూలన కూర్చో. లేకుంటే నీ కాలిగుర్తులు కూడా గజిబిజి చేస్తాయి. ఇక పనిలోకి దిగుతా. మొదటి ప్రశ్న అసలీ మనుషులు లోపలికి ఎలా వచ్చారు? తిరిగి ఎట్లా వెళ్లారు అని. ద్వారాన్ని రాత్రి నుంచి తెరిచింది లేదు. మరి కిటికీ సంగతి?’’ అతను దీపాన్ని కిటికీ దగ్గరికి తీసుకువెళ్లాడు. తనలో తానే మాట్లాడుతున్నట్టు తన పరిశీన గురించి ఏవేవో అంటున్నాడు.
‘‘కిటికీ లోపలినుంచి గడియ వేసి ఉంది. ఫ్రేమ్‌ బలంగా ఉంది. తెరిచి చూస్తే సరి. పక్కన ఒక నీటి గొట్టం కూడా లేదు. పై కప్పు అందేటంత దూరంలో లేదు. కానీ కిటికీ పక్కన ఎవరో నిబడ్డారు. గడచినరాత్రి వాన కురిసింది. కిటికీలో మనిషి కాలిగుర్తు ఉంది. పక్కన బురదగా ఒక గుండ్రని గుర్తు ఉంది. తరువాత అవే గుర్తు ఫ్లోర్‌ మీద ఉన్నాయి. బల్ల పక్కనా అవే గుర్తులు. వాట్సన్‌! అంతా చక్కగా తెలిసిపోతున్నది.’’
నేను గుండ్రంగా పడిన ఆ బురద గుర్తువేపు చూచాను.
‘‘ఇది కాలిగుర్తు కాదు’’ అన్నాను.
‘‘అంతకంటే చాలా విలువయినది. ఇది కర్రగుర్తు. కిటికీలో బూటు గుర్తు ఉంది చూచావా? పెద్ద బూటు అది. లోహం మడమ వెడల్పుగా ఉంది. పక్కన ఉన్నది కర్రకాలి గుర్తు.’’
‘‘ఓ, కర్రకాలు మనిషి!’’
‘‘అదే. కానీ అతనితో మరొకరు కూడా ఉన్నారు. అతనికి సాయంగా మరొకరు వచ్చారు. గోడ ఎక్కగలవా, డాక్టర్‌?’’
తెరిచిన కిటికీలోంచి నేను బయటికి చూచాను. ఇంటిలోని ఆ భాగం మీదికి వెన్నెల బాగా పడుతున్నది. నేల నుంచి మేము అరవయి అడుగుల ఎత్తున ఉన్నాము. అంటే నేను ఎక్కడ ఉంటానో గమనిస్తున్నానని అర్థం. అక్కడ నిలబడడానికి పెద్ద ఆధారం ఏదీ లేదు. ఇటుక గోడలో సందులు కూడా లేవు.
‘‘వీలు పడేట్టు లేదు’’ జవాబు ఇచ్చాను.
‘‘సాయం లేకుంటే అంతే మరి. కానీ మరొక తోడు ఉండి, పైనుంచి, ఇదుగో ఇక్కడ కనపడుతున్నదే ఈ తాటిని కిందికి వదిలాడు అనుకో. తాడు పైన గట్టిగా కట్టి ఉంటుంది. ఇక నీవు అయినా మరొక చురుకుమనిషి అయినా, కర్రకాలు ఉన్నా సరే సులభంగా పైకి పాకవచ్చు. హాయిగా పైకి ఎక్కడం, తాటిని పైకి లాగడం వెళ్లేటప్పుడు అదే పద్ధతిలో వెళ్లిపోవడం. చిన్న విషయమయినా దీన్ని నోట్‌ చేసుకోవాలి.  అయితే, తాటిని గమనిస్తే ఒక్క సంగతిమాత్రం అర్థమవుతున్నది. మన కర్రకాలు మిత్రుడు గోడలు బాగా ఎక్కగలిగాడు. కానీ దిగడం మాత్రం చేతకాలేదు. పైగా, అతని చేతులు మెత్తవి కూడాను. తాటి చివరన రక్తం మరకలు ఉన్నాయి. అంటే కిందకు జారుతూ అతను చివరలో వేగంగా కిందికి వెళ్లాడు. చేతుల్లో చర్మం ఊడింది కూడా’’ అన్నాడు అతను తాటిని పరిశీలిస్తూ.
‘‘అంతా బాగానే ఉంది. నాకు మాత్రం వ్యవహారం రానురాను చిక్కుగా కనపడుతున్నది. ఈ అర్థంకాని తోడు ఎవరు? అతను గదిలోకి ఎలా వచ్చాడు?’’ అడిగాను.
‘‘అవును, తోడు. అతను నిజంగా చిత్రమయినవాడని అనిపిస్తున్నది. దీనితో కేస్‌ మామూలు కాకుండా పోతున్నది. మన దేశపు నేరచరిత్రలోనే ఒక కొత్తమలుపుగా  కనపడుతున్నది. ఇటువంటి సందర్భాలు భారత దేశంలో, నాకు గుర్తున్నంత వరకూ సెనెగాంబియాలో ఎదురయినాయి’’ అన్నాడు అతను నిర్లిప్తంగా.
‘‘ఇంతకు అతను ఎలా వచ్చాడు? తలుపు వేసి ఉంది. కిటికీ అందదు. మరి చిమ్నీలోంచి వచ్చాడా?’’ మళ్లీ అడిగాను.
‘‘చిమ్నీ గొట్టం అంత పెద్దదిగా లేదు. ఈ సంగతి ముందే అనుకుని గమనించాను’’ అతను జవాబిచ్చాడు.
‘‘మరెలా వచ్చాడు?’’ పట్టుదగా అడిగాను.
అతను తల ఆడిస్తూ చెప్పసాగాడు. ‘‘నీకు నా పద్ధతులు అర్థం గావట్లేదు. అసాధ్యాలు అనుకున్న వాటిని పక్కన పెడితే ఇక మిగిలేది, ఎంతటి దుస్సాధ్యమయినా, అదే నిజం కావాలి గదా? అతను ద్వారంలో నుంచి, కిటికీలో నుంచి రాలేదని అనుకున్నాం. చిమ్నీలోనుంచి కూడా రాలేదు. గదిలో దాగి ఉండే ఆస్కారం లేదు. ఈ గదిలో ఎవ్వరూ దాగి ఉండటానికి చోటు లేదు. అప్పుడు అతను ఎలా వచ్చినట్టు?’’
‘‘పైకప్పులోని రంధ్రం గుండా వచ్చాడు!’’ గట్టిగా అరిచాను.
‘‘ఇప్పుడు దొరికింది. అలాగే వచ్చి ఉంటాడు. ఏదీ, కొంచెం దీపం ఎత్తి పట్టు. గదిలోని పై భాగాన్ని కొంచెం పరిశీలిద్దాము. నిధి దాచిన గది అక్కడే గదా ఉన్నది’’
అతను నిచ్చెన ఎక్కాడు. వాసాను చేతుతో పట్టుకుని ఒక్కసారి ఎగిరి అటకలోకి ఎక్కాడు. కిందకు వంగి దీపం అందుకున్నాడు. నేను కూడా అతని వెంటే ఎక్కాను. మేము చేరిన గది అటు పది అడుగులు, ఇటు ఆరు ఉంది. నే మీద వాసాలు పరిచి ఉన్నాయి. వాటి మధ్యన ప్లాస్టర్‌ నింపి ఉంది. నడవదలుచుకుంటే వాసాల మీదే అడుగు పెట్టాలి. ఈ అటక ఇంటి పైకప్పు, గదుల మధ్య ఉందని అర్థం. అందులో మరే సామానూ లేదు. సంవత్సరాలుగా పేరుకున్న దుమ్ము మాత్రం ఉంది.
‘‘ఇక్కడ చూడు, ఇక్కడ ఒక చిన్న తలుపు ఉంది. పైకప్పు మీదికి ఇదే దారి. తెరిస్తే ఇదుగో, పైకప్పు కొంచెం వాలుగా ఉంది. మన నంబర్‌ వన్‌, ఈ దారిలోనే వచ్చాడు. అతని గుర్తు ఇంకేవయినా కనిపిస్తాయేమో ఒకసారి చూద్దామా?’’ అన్నాడు షెర్లక్‌ హోమ్స్‌ దారితీస్తూ.
దీపం వెలుతురులో అతను నేను పరీక్షిస్తున్నాడు. అతని ముఖం మీద ఆశ్చర్యపు ఛాయలు ఆ రాత్రి రెండవసారి కనిపించడం చూచాను. నాకు మాత్రం అక్కడ ఒళ్లంతా చల్లబడ సాగింది. పైకప్పు మీద దుమ్ములో చక్కగా కని పిస్తూ, బలంగా పడిన అడుగుజాడలు చాలా ఉన్నాయి. అయితే చిత్రంగా అవి మామూలు మనుషుల కాళ్లతో పోలిస్తే సగం సైజులో మాత్రమే ఉన్నాయి.
‘‘హోమ్స్‌, ఈ భయంకరమయిన నేరమంతా ఒక పిల్లవాడు చేశాడంటావా?’’ గుసగుసగా అడిగాను.
అతను ఒక్క క్షణంలో తేరుకున్నాడు.
‘‘నేను ఒక్క క్షణం ఎక్కడికో వెళ్లిపోయాను. కానీ అంతా అర్థమయింది. నాకు ముందు జ్ఞాపకం రాలేదు. అసలు గుర్తుకు వచ్చి ఉంటే, ముందే చెప్పగలిగి ఉండేవాడిని. ఇక ఇక్కడ తెలుసుకోవసినది ఏమీ లేదు. పద, కిందకు వెళదాం’’ అన్నాడు అతను.
‘‘ఇంతకు ఏం సిద్ధాంతం చేశావు, ఈ కాలిగుర్తు గురించి?’’ కింద గదిలోకి వచ్చిన తరువాత ఆత్రంగా అడిగాను.
‘‘మైడియర్‌ వాట్సన్‌, నీవే కొంచెం ఆలోచించి చూడు. నా పద్ధతు నీకు తొసు. వాటిని ఆచరణలో పెట్టు. ఇద్దరి ఫలితాను పోల్చి చూస్తే ఒక పాఠం దొరుకుతుంది’’ అన్నాడు అతను కొంచెం అసహనంగా.
‘‘నాకు ఈ సందర్భంలో ఏమీ తోచడం లేదు’’ జవాబిచ్చాను.
‘‘సులభంగానే తోస్తుంది. ఇక ఇక్కడ ముఖ్యమయిన సంగతులు ఏమీ లేవు. అయినా సరే ఒకసారి చూస్తాను’’ అన్నాడు పట్టించుకోకుండా.
అతను భూతద్దాన్ని, కొలత టేపును తీసుకుని గదిలో మోకాళ్లమీద ఒంగి తీవ్రంగా పరిశీనలు చేయసాగాడు. అతని పొడుగాటి సన్ననిముక్కు నేకు తగిలేంత దగ్గరికి వస్తున్నది. పూసవంటి కళ్లు పక్షి కళ్లలాగా కదలాడుతున్నాయి. అతని కదలికలు నిశ్శబ్దంగా, వేగంగా ఒకదాని వెంట ఒకటి జరగడం  గమనిస్తూ ఉంటే, వాసన పసిగడుతున్న కుక్క గుర్తుకు రాక తప్పలేదు. అతను నేర పరిశోధకుడు కాక  నిజంగా నేరాలు చేసేవాడే అయి ఉంటే, చట్టాన్ని ఎన్ని తిప్పలు పెట్టేవాడో అనిపించింది. పరిశీనలలో మునిగి అతను ఏవో గొణుగుతున్నాడు. చివరకు ఒక్కసారిగా సంతోషంగా, ఒక చప్పుడు చేశాడు.
‘‘మన అదృష్టం బాగుంది. మనకు కష్టం తక్కువే మిగిలింది. ఇదుగో, నెంబర్‌ వన్‌ ఇక్కడ క్రియోసోట్‌లో కాలు వేశాడు. అతని కాలిగుర్తు పక్కనే పడి ఉంది. ఈ కార్బాయ్‌ పగిలింది. అందులో నుంచి రసాయనం బయటకు వచ్చింది.’’
‘‘అయితే ఏమిటి?’’ అడిగాను.
‘‘ఏముంది? అతను దొరికాడు, అంతే.’’
‘‘వాసనలను ప్రపంచం అంచుదాకా పసిగట్టే కుక్క ఒకటి నాకు తెలుసు. మామూలు కుక్కలే వాసనలు పసిగడుతుంటే, శిక్షణపొందిన ఈ కుక్క, ఇంత ఘాటువాసనను ఎంతదూరమయినా తెలుసుకుంటుంది. నాకు లెక్క అర్థమయిపోయింది. తొందరలోనే సంగతి.... హలో! చట్టం చుట్టాలు వస్తున్నట్టున్నారు.’’
కిందనుంచి భారంగా అడుగు చప్పుడు, పెద్దగా మాటు వినవచ్చాయి. హాలు తలుపు మూసిన చప్పుడు అయింది.
‘‘వాళ్లు వచ్చేలోగా, ఇదుగో పాపం, ఈ అమాయకం ప్రాణి చెయ్యి ఒకసారి ముట్టుకుని చూడు.  కాలుకూడా. నీకు ఏమనిపిస్తుంది?’’
‘‘కండరాలు చెక్కలాగా బిగుసుకుపోయాయి’’ అన్నాను.
‘‘కదూ? అవి వీలయినంత బిగుసుకు పోయాయి. రిగర్‌ మార్టిస్‌ ప్రభావం ఇలాగ ఉండదు. ఇక ముఖంలోని ఆ భావాలు చూడు. నీకు ఏమనిపిస్తున్నది?’’
‘‘బలమయిన ఆల్కలాయిడ్ విషం కారణంగా చనిపోయాడు ఇతను. స్ట్రిక్నీన్‌ లాంటి రసాయనం ప్రభావాలు ఇట్లాగే ఉంటాయి’’ జవాబు ఇచ్చాను.
‘‘ముఖం మీద బిగుసుకుపోయిన ఆ కండరాలను చూడగానే నాకు ఈ ఆలోచనే వచ్చింది. గదిలోకి రాగానే, అతని శరీరంలోకి విషయం ప్రవేశించిన పద్ధతి గురించి పరీక్షించాను. ఎక్కువ బలం ఉపయోగించకుండానే అతని శరీరంలోకి దిగిన ముల్లు చూడనే చూచానుగదా! ఆ ముల్లు ఇంటి పైకప్పు  వేపు నుంచి వచ్చిందని, ఈ మనిషి అప్పుడు కుర్చీలో నిటారుగా కూర్చుని ఉంటాడని సులభంగానే చెప్పవచ్చు. ఒక్కసారి ముల్లును గమనించు.’’
నేను దాన్ని అనుమానంగానే తీసుకుని లాంతరు వెలుగులో పరీక్షించాను. నల్లని ఆ ముల్లు పొడుగ్గా, వాడిగా ఉంది. ఒక చివరలో ఎండిన జిగురులాంటి పదార్థం ఇంకా కొంచెం అంటి ఉంది. మరొక చివర కత్తితో తెంచినట్లు మొండిగా ఉంది.
‘‘ఇది ఇంగ్లీషు దేశపు ముల్లేనా?’’ అతను అడిగాడు.
‘‘కాదుగాక కాదు.’’
‘‘ఇన్ని సంగతులు తెలిసిన తరువాత నీకు ఏదో తోచి ఉండాలి. కానీ ఈలోగా అసలు బలగం వస్తున్నారు.  మనలాంటి రెండవరకం పక్కకి తప్పుకోవాలి.’’
అతను ఆ మాటలు అంటూ ఉండగా బయట కాళ్ల చప్పుడు దగ్గరగా వచ్చింది. సూటు వేసుకున్న లావుపాటి పెద్దమనిషి, ఒకతను గదిలోకి వచ్చాడు. అతని ముఖం ఎర్రగా ఉంది. ఉబ్బిన కళ్లు మెరుస్తున్నాయి. అతని వెనుక యూనిఫామ్‌లో ఉన్న ఒక ఇన్‌స్పెక్టర్‌ ఉన్నాడు. వణుకుతూ తాడియస్‌ షోల్టో కూడా వెనకే వచ్చాడు.
‘‘పని దొరికింది, చేతినిండా పని దొరికింది! వీళ్లంతా ఎవరు? ఈ ఇల్లు కుందేళ్ల గూడులా ఉంది ఏమిటి?’’ అతను బొంగురు గొంతుతో అరవసాగాడు.
‘‘నన్ను గుర్తు తెచ్చుకోగలరా, మిస్టర్‌ ఎతెల్నీ జోన్స్‌’’ అన్నాడు హోమ్స్‌ నెమ్మదిగా.

Go to Kinige.com for the book.
Those in India and Hderabad can contact Creative links Publishers,Hyderabad.
Mobile Numbers:
98480 65658,  98485 06964

Thursday, August 18, 2016

Ratnakanchuka - Kambhoji

Shravanam Goes on!

Ratnakanchuka Dharini - Kambhoji




Tell who the artists are and I shall continue posting more such items.

In a week just 100 people visited the last weeks Voleti song.
Are we really interested in listening good music?
Or we only collect lot of it like a honeybee?
The bee unfortunately does not get to enjoy the honey perhaps!

Collecting music is no doubt good, but listening to it better!

Come on Friends!

Friday, August 12, 2016

Veganivu - Voleti

After a long time perhaps!

Shravanam !!!






vEga nIvu (jAvaLi). rAgA: suraTi rUpaka tALA.

P: vEga nIvu vAni rammanavE O celiya
A: nAgarIgamugA delipi nAvyatalanu dIrccuTakiTu
C1: dIna dAyAkaruDu nAtO dinE dinE mATalADi 
vInulakimpugA paTTi vinipincinadi eTu maratunE
2: andamaina ratikELilO amitamugA sukha paracina 
mandahAsa vadanunivini mari evarini dalacalEnE
3: gAna rasika shikhAmaNi kAnaka ara nimiSamuNDEnu 
vAnara rakSakuDau shrInivAsuniki vagaledelpi

Enjoy some Good Music!

Monday, August 8, 2016

Wednesday, August 3, 2016

Rumi Masnavi - First Story

Maulana jalaluddin Rumi's Masnavi Stories are in circulation in various versions. Here I present the first story in two versions. I recently read Sri S Sadasiva's Telugu verse version. He has a few more words additional to what I found in the English version. He has read perhaps the original Persian (through Urdu). I have the Urdu version also. I shall try to give that version too.



యువరాజు - పనికత్తె

ఒక దేశంలో ఒక యువరాజు ఉండేవాడు. అతను వేటకు వెళ్లాడు. అక్కడ ఒక అందమయిన పనికత్తెను చూచాడు. అడిగినంత బంగారాన్ని ఇచ్చి ఆమెను వెంట తెచ్చుకున్నాడు. కొంతకాలానికి ఆ అమ్మాయి జబ్బు పడింది. ఇక యువరాజు ఆమెకు రకరకాల వైద్యులచేత మందులు ఇప్పించాడు. అయితే వాళ్లెవరూ ‘దేవుడు దయచేస్తే, మేము ఈమెను బాగుపరచగలం’ అనడం మాత్రం మరిచిపోయారు. వాళ్ల మందులేవీ పనిచేయలేదు. ఇక యువరాజు ప్రార్థనలు ప్రారంభించాడు. అందుకు సమాధానంగా అన్నట్టు స్వర్గం నుంచి ఒక వైద్యుడు వచ్చాడు. ఆ వైద్యుడు అంతకుముందు వారిచ్చిన మందులను గురించి తప్పు పట్టాడు. చాలా తెలివిగా రోగం నిర్ధారించాడు. అమ్మాయి అనారోగ్యానికి అసలు కారణం తెలుసుకున్నాడు. ఆమెకు సమర్‌ఖండ్‌లోని ఒక కంసాలి యువకుని మీద ప్రేమ ఉన్నదికనుక జబ్బు పడిందని తేల్చి చెప్పాడు. యువరాజు తన మనుషులను సమర్‌ఖండ్‌కు పంపించి ఆ కంసాలిని రప్పించాడు. అతనితో పనికత్తెకు పెళ్లి చేయించాడు. ఆరు నెలపాటు ఆ జంట అత్యంత ఆనందంగా బతికారు. ఆ సమయం గడిచిన తరువాత వైద్యుడు, దైవ సంక్పం అంటూ కంసాలికి విషం మందు ఇచ్చాడు. ఆ అబ్బాయి ఆరోగ్యం, అందం రోజురోజుకూ తగ్గసాగాయి. ఇక అమ్మాయికి అతనిమీద ప్రేమ కూడా తగ్గసాగింది. అప్పుడామెను మళ్లీ యువరాజు దగ్గరకు చేర్చారు. ఈ దైవాజ్ఞ దేవుడు అబ్రహాంను తన ఒక్కగానొక్క కొడుకు ఇస్మాయిల్‌ను చంపమని ఇచ్చిన ఆజ్ఞ వంటిదే. మోజెస్‌ సేవకును దేవదూతలు చంపడం కూడా ఇటువంటిదే. కనుక విమర్శించడం మనుషుల తరం కాదు. 

యువరాజు - పనికత్తె

ఇక ఇప్పుడు మీరు ఆలోచించడానికి ఒక కథ. అది మన ప్రస్తుత పరిస్థితి గురించి చెపుతుంది. అనగనగా ఒక రాజు ఉండేవాడు. అతను చాలా గొప్పవాడు, తెలివిగలవాడు. అతనిలో ఆధ్యాత్మికత కూడా తెలివితో కలిసి ఉండేది. 

ఒకప్పుడాయన తన ఇష్టమయిన గుర్రంమీద ఎక్కి మిత్రులతో వేటకు బయుదేరాడు. అందరికన్నా ముందు ఆయనే ఉన్నాడు. అప్పుడాయన ఒక పనిమనిషి అమ్మాయిని చూచాడు. ఒక్కసారిగా అతని మనసు నేరుగా ఆమెకు బానిస అయ్యింది. పంజరంలో పెట్టిన చిన్న పక్షిలాగ అతని గుండె రెపరెప లాడిరది. మరోమాట అనకుండా ఆమెకు అడిగిన ధర ఇచ్చాడు. 

వ్యవహారం ముగిసేలోగా ఆ అమ్మాయికి అనారోగ్యం మొదయింది. గాడిదమీద ఇవాళ జీనుకొంటే మరుసటి రోజు తోడేళ్లు దాన్ని ఎత్తుకుపోయినట్టు అయ్యింది. అన్నిటికన్నా మంచికుండలో మంచినీళ్లు తెస్తే ఏదో కుట్ర జరిగినట్టు కుండ పగిలినట్టయ్యింది. రాజు దూరదేశా నుంచి వైద్యును రప్పించాడు. మా ఇద్దరి ప్రాణాు మీ చేతుల్లో ఉన్నాయన్నాడు. ఆమె బాగుపడే దాకా నా బతుకు కూడా మిగదన్నాడు. ఆమే నాకు మందు అన్నాడు. ఆమే నా బతుకుకు మెగు అన్నాడు. ఆమెను బాగు పరిచిన వారికి అవిమాలిన నిధును ఇస్తానన్నాడు. 

వాళ్లందరూ కలిసి ఒక్క గొంతుగా ‘మా బతుకును పణంగా పెడతాము, అందరమూ ఆలోచిస్తాము, అందరి సలహాతీసుకుంటాము, ప్రపంచంలోని బాధసు మాన్పడానికే మేమున్నాము. మా దగ్గర ప్రతి గాయానికి మందు ఉంది’ అన్నారు. అయితే వాళ్లు ‘దేవుడు దయ చేస్తే’ అనే మాటలను మాత్రం గర్వం కొద్దీ మరిచారు. కనుక దేవుడు మనిషి చేతగానితనం ద్వారా తనను తాను తెలుసుకున్నాడు. మనిషి మనసులో భావాలు ముఖ్యం అంటున్నాను, పలికిన మాటలు కావు, అది చాలా చిన్న సంగతి. చాలా మంది ‘దేవుడు దయ చేస్తే’ అనే మాటను మరిచిపోతారు. వాళ్ల మనసు మాత్రం కదలకుండానే ఉంటాయి. అటువంటి మనుషులు మందులు తయారు చేసినా, మరొక చికిత్స చేసినా ఆ అమ్మాయికి బాధ పెరిగిందే తప్ప తగ్గలేదు. అమ్మాయి వెంట్రుక కన్నా సన్నబడింది. రాజు రక్తం కన్నీళ్లుగా ఏడ్చాడు. ఇచ్చిన మందుతో అమ్మాయి మరింత జబ్బు పడిరది. బాదాము నూనెతో ఆమె మరీ ఎండిపోయింది. పళ్లు పెడితే ఆమెకు అరగనే లేదు. నీళ్లు తాగితే శాపం అన్నట్టు మంటలు పుట్టాయి. 

ప్రతి నిత్యం మందు పని చేయని తీరు రాజు చూస్తున్నాడు. అతనిక జోళ్లు కూడా లేకుండా మసీదుకు చేరి ప్రార్థించాడు. మూలన చేరి తన భయాలను బయటపెట్టుకున్నాడు. కాళ్లకింది తివాచీని కన్నీళ్లతో తడిపాడు. ఆరళ్ల బాధలోనుంచి అతను మేలుకున్న తరువాత ప్రార్థనకు బదులు పలికిన దైవం ఇలాగన్నాడు. ‘ఓయీ, నీకున్న అన్నిటికన్నా చిన్న కానుక గురించి నీవు పడుతున్న బాధలు వర్ణించడానికి మాటలు లేవు. అవసరంలో ఉన్నప్పుడు దొరికే ఆసరాను మనమెవ్వరమూ పట్టించుకోము. నీవు నాకు రహస్యం తెలుసుగానీ నీకుచెప్పనని నేను అనలేదుగదా అన్నావు!’ రాజు తన గుండె లోతునుండి ఒక్క కేక వేశాడు. కలలో కనిపించిన విషయానికి కదిలిపోయాడు. నిద్రలేచి అతను కన్నీళ్ల పర్యంతం అయ్యాడు. ఎదుట ఒక పెద్ద మనిషి నిబడి ఉన్నాడు. ఆయన గొంతు గంభీరంగా ఉంది. అతను ‘అభివందనాలు, నీ కోరిక తీరుతుంది, వినయంగల ఓ రాజా, నీ సాయం కొరకు రేపు ఒక మనిషిని పంపుతాము, అతడిని నమ్ము. అతను అన్ని చికిత్సలు తెలిసిన వాడు. చాలా పవిత్రుడు, విధేయుడు కనుక అతని మాటను అంగీకరించు. ఇక ఆశ్చర్యం నీ వంతవుతుంది. నీవే మెచ్చుకుంటావు, ఆ మనిషిలో దేవుని శక్తిని చూడగలుగుతావు’ అన్నాడు. 

మరునాడయింది, మరో వైద్యుడు వచ్చే వేళయ్యింది. సూర్యుడు వెలిగిపోతున్నాడు. నక్షత్రాలు మాయమయ్యాయి, బురుజెక్కి రాజు ఆత్రంగా చూస్తున్నాడు, రహస్యంగా అందిన హామీ కొరకు అతను ఎదురు చూస్తున్నాడు. కనిపించే గుంపు చివరలో ఒక గొప్ప మనిషి కనిపించాడు. నీడల మధ్యన సూర్యుడిలా ఉన్నాడతను. అర్థ చంద్రుడిలాగ మాత్రమే అప్పుడు కనిపించాడు. ఉండీలేని దృశ్యాన్ని చూచినట్టుంది. ఆకారం మనసులో మాత్రమే మిగిలింది. ప్రపంచమంతా ఈ రకమయిన శక్తులతో నిండి ఉంది. వాళ్ల సమరాలు, శాంతి ఊహలలోనే ఉంటాయి. వాళ్ల అవమానం, గౌరవం ఊహలలోనే ఉంటాయి. ఆ మనిషి రాజుకు మరింత బాగా కనిపించాడు. మంత్రులను పంపడం కాక రాజు సొంతంగా తానే బయుదేరాడు. అతిథికి ఎదురు వెళ్లి ఆదరం చూపించాడు. కలయిక అనే సముద్రం తెలిసిన ఈతగాళ్లు ఇద్దరు. సూత్రం లేకుండానే వాళ్ల ఆత్మలు కుట్టుకుపోయాయి. ‘ఓయీ, నాకు నీవంటే ప్రేమ. ఆ అమ్మాయిమీద కాదు. నీవు ముస్తాఫావు. నేను నీ ఉమర్‌ని నీకు నేను చేతయిన సేవ చేస్తాను’ అన్నాడాయన. 
రాజు అతిథిని కౌగిలించుకున్నాడు. తప్పిపోయిన నేస్తంలాగ అతడిని ఆదరించాడు. నుదిటిని, చేతులను ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. ఇంట్లో వారి క్షేమం గురించి అడిగాడు. ‘భగవంతుని మెగులువు నీవు, అన్ని ఆపదకు అడ్డు నీవు, ఆనందం కలగాలంటే అప్పటివరకు ఓపిక అవసరం. నిన్ను కలిస్తే మాకు జవాబు దొరికింది. చెయ్యి పైకెత్తి చేయవసింది చేయ్యి’ అని అడుక్కున్నాడు.  

వచ్చిన వైద్యుడు జబ్బు పడిన అమ్మాయిని చూచాడు. నాడి పరీక్షించాడు. నాలుకను చూచాడు. లక్షణాలను బట్టి కారణాలను కనుక్కున్నాడు. ‘ఇచ్చిన మందులన్నీ శాపంలా పనిచేశాయి. ఆమెలోని బలాన్ని మరింత పీల్చేశాయి. లోలోపలి కారణాన్ని మీ వైద్యులు చూడలేకపోయారు. చేసిన హానినుంచి దేవుడు రక్షించుగాక’ అన్నాడు. ఆయన అమ్మాయి బాధను అర్థం చేసుకుని వెనుకనున్న రహస్యాన్ని బయటపెట్టాడు. అయితే ఆ సంగతిని వెంటనే రాజు ముందు ఉంచలేదు. ‘కాలే కర్రనుంచి వచ్చే వాసన పొగలో ఉంటుంది. ఆ అమ్మాయి బాధ ఆమె మనసులో ఉంది. శరీరం బాగానే ఉంది. మనసొక్కటే ముక్కలవుతున్నది. ప్రేమలో పడితే గుండె కొట్టుకుంటుంది. అంతకంటే ఆ గుండెకు మరొక బాధ ఉండదు. ప్రేమికుల అనారోగ్యం అన్నిటికన్నా వేరు. అందరూ కోరుకునే ఆనందం అదే’ అంటూ వైద్యుడు అందర్నీ దూరం పంపించి అమ్మాయితో మాట్లాడాడు. ఆమె అన్ని సంగతులు అతని ముందు విప్పి చెప్పింది. 

విషయం తెలుసుకున్న వైద్యుడు రాజుముందుకు వెళ్లాడు. తెలిసిందంతా ఆయనకు వివరించాడు. ‘ఆమె ప్రేమలో పడ్డది. అతగాడిని నీవు వెంటనే రప్పించాలి. ఆమె బాగుపడాంటే ఇంతకంటే మార్గంలేదు. ఆ కంసాలి యువకుడ్ని వెంటనే తెప్పించు’ అంటూ వివరం చెప్పాడు. రాజు సమర్‌ఖండ్‌కు ఇద్దరు మనుషులను పంపించాడు. ఆ అబ్బాయిని వెంటనే తెప్పించాడు. అతగాడు రాజు ముందుకు వచ్చాడు. అమ్మాయిని కూడా రాజు రప్పించాడు. వైద్యుని సహా మీద వాళ్లిద్దరికి పెళ్లి చేయించాడు. ఆరు నెలు గడిచాయి. పనికత్తె మళ్లీ మామూలుగా మారింది. అప్పుడిక వైద్యుడు కుట్రగా కంసాలి యువకునికి ఒక మందు ఏదో ఇచ్చాడు. అతను దినదినం కృంగిపోసాగాడు. అతనిపట్ల ఆమె ప్రేమ కూడా తగ్గసాగింది. అబ్బాయి వికారంగా వెలిసిపోయినట్టు ముసలివాడిలాగ మారిపోయాడు. ప్రేమ అన్నది అందమయిన రూపం మీదనే ముందుగా మొదలవుతుంది. అందుకనే అది తగ్గిపోసాగింది.
అందమయిన ఆ అమ్మాయి మళ్లీ రాజు వద్దకు చేరింది. 

ఈ జరిగినదంతా అన్యాయం అనిపిస్తుంది. అయితే వైద్యుడు దురాశతోగానీ, భయంతోగానీ ఆ పని చేయలేదు. రాజు కోరికను తీర్చడానికి అంతకన్నా కాదు. అదంతా దేవుని ఆజ్ఞ.