Saturday, August 13, 2011

Balantrapu Venkata Rao Garu - Poetry Recitation

Venkata Parvateeswara Kavulu made their indelible mark on the literary fields of Telugu.
Their poetry was path breaking.
Ekantaseva is a legend in Telugu poetry.

It is interesting to note that they have even translated novels.
I am reading their Telugu version of Tagore's Gora!

Late Sri Shashanka (Poet and Lyricist) and later his son  Parvateesham (DD Hyderabad) continued the tradition of  Sri Voleti Parvateesam Garu..
Balantrapu Rajanikanta Rao and Nalinikanta Rao represent Sri Venkata Rao garu.
All of them are great in their own right!

Rajani perhaps epitomises the values for the late Duo represented.

Here I have a surprise for lovers of classical poetry.
Listen to late Sri Balantrapu Venkata Rao garu recite his poetry.
I thank Krishna and Prabhakar for sharing this recording.

Sri Balantrapu Venkata Rao Garu - Poetry Recitation
Bhava Sankeertanam


Let us enjoy works of great poets!!
#$#$#$#$#






Friday, August 12, 2011

One Lakh Page Loads!!

Dear Friends,

This afternoon I noticed that the page load counter shows a number exceeding 100 thousands,
Thanks a ton!

That tells me that I am being encouraged by many friends. Let em see, where all this leads to!

The work must go as usual!!

Here is a story or at least the beginning of it!
You might not have read anything like that till now!

Here it is!!


Main Character  ప్రధానపాత్ర
Danish - Frederick Anderson డానిష్ కథ – ఫ్రెడరిక్ ఆండర్సన్
ఒక మనిషి. ఇక్కడున్నాడు. అతనికి పొడవు, వెడల్పు ఉన్నాయి. కళ్లలో ఏదో ఉంది. మనిషి కళ్లను కెలుకుతున్నాడు. అతను కనుపాపలను, కనురెప్పలను కెలుకుతున్నాడు. మొత్తానికి ఆ మనిషికి ముఖముంది. దాన్ని వర్ణించవచ్చు. ముఖాన్ని ఎట్లా వర్ణించాలి. అది గుండ్రంగా ఉంది. అది నలుచదరంగా లేదు. కానీ ఉంది. అది మూలలుగా ఉంది, కానీ వంపులు నునుపుగా ఉన్నాయి.అది గుండ్రంగానూ గుర్తులతోనూ ఉంది. మనిషి ఎలాగయినా నునుపుగా గడ్డం గీసుకున్నాడు. అతని ముఖం పాప పిరుదుల్లాగుంది. కానీ. లేదు.

మనిషి ఇక్కడున్నాడు. ముఖం గల మనిషి. పేరు గలవాడు. మనిషికి ఒక పేరుంది. బహుశః మంచి పేరు. కానీ మనకది తెలియదు. మనం అతడిని ఇష్టం వచ్చిన పేరుతో పిలవవచ్చు. మాడ్స్ లేక మికెల్. మోత్చ్సార్ట్. మనిషి ఒప్పుకోడు. అతను పలకడు. బహుశః అతని పేరు మాడ్స్ కాదేమో. మనమతడిని ప్రధాన పాత్ర అనవచ్చు. అదే పేరుతో పిలుద్దాము. సరిగానే ఉంది. మన ధ్యాసనంతా అతనిమీదే ఉంది. అతడు దాన్ని ఇంకా కొంత కాలం అలాగే ఉంచుతాడు.

ఇదుగో ఆ మనిషి. సగటు శరీరం, ముఖం, ఆ పైన జుట్టు. మనమతడిని ప్రధానపాత్ర అందాము. అతనెక్కడికో వెళుతున్నాడు. ఎక్కడినుంచో, మధ్యన. తగినట్టే అతను ఈలవేస్తున్నాడు. మనం ప్రధానపాత్రను గమనిస్తున్నాము. చీకటిలో తపతపమంటున్న టార్పాలిన్. అతను కదులుతున్నాడు, వీధి వేపు అడుగులేస్తున్నాడు. ప్రధానపాత్ర ఒకకాలు ముందుకు చాచింది. తరువాత మరొకటి. అలా వరుసగా. అతను వీధి దీపాల కింద ఏ కష్టం లేకుండా ముందుకు కదులుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. అతను త్వరత్వరగా కాళ్లను ఒకదానిముందు మరొకటిగా వేస్తున్నాడు. వేగంగా. అతను సులభంగా బరువును మడమల మీదనుంచి మారుస్తున్నాడు. ప్రధానపాత్ర పరుగు ప్రారంభించింది. అతను పరుగెత్తుతున్నాడు. ముందెక్కడో ఒక బస్ స్టాపుంది.

A Man. Here he is. He has height and breadth. And something in his eye. The man picks his eye. He picks at his eyelashes, eyelid. On the whole the man has face. It could be described. How should we describe the face. It’s round. Or it’s rectangular. It’s not triangular. And yet. It’s angular with soft bends. It’s round with markings. The man is in any case freshly shaven. His face is a baby’s bottom. And yet. Not.

Here is the man. The man with a face. And a name. The man has a name. Probably a good name, but we don’t know it. We can call him whatever we feel like. Mads or Mikkel. Mozart. The man doesn’t obey, he doesn’t react. Maybe his name isn’t Mads. We could call him the main character. That’s what we’ll call him. Rightly so. The man has had our undivided attention. He’ll keep it a little while longer. Here is the main character.

Here he is, the man. Of average build, a face with hair on top. We call him the main character, he’s on his way somewhere. From somewhere, in between. Appropriately he whistles a tune. We observe the main character. A tarpaulin that clatters in the dark. He’s moving, striding up toward the streets. The main character puts one leg forward. Then the other. And so on. He appears to be moving with no trouble beneath the lamp lights. He puts his legs in front of each other rapidly. Faster. He gently eases the weight from his heels. The main character starts running. He’s running. Ahead somewhere is a bus stop.


Let us enjoy good works with words!!
%$%$%$%$

Thursday, August 11, 2011

Tanavaritanamu - Begada

Tanavaritanamu - A rare song by Tyagaraja

Sri S Ramanathan renders the Song!





pallavi
tanavAri tanamu lEdA tArakAdhipAnana vAdA

anupallavi
ina vamshA rAjulakI guNamu-lennaDaina galadA nAtOvAdA

caraNam 1
pEra pEra bilva hAralu prEma mIra mIrOsaga nAdupai

caraNam 2
alanADu anna maragincu vELa balu vAnarula pankti nunca lEdA

caraNam 3
rAma rAma rAma raksha sEyavE tAmasambu Ela tyAgarAjanuta

In Tamil Script
ப. தனவாரி தனமு லேதா3
தார(கா)தி4(பா)னன வாதா3

அ. இன வம்ஸ1 ராஜுல(கீ)
கு3ணமு(லெ)ன்னடை3ன கலதா3 நாது3பை (த)

ச1. அல நாடு3 அன்ன(மா)ரகி3ஞ்சு வேள
ப3லு வானருல பங்க்தி(னு)ஞ்ச லேதா3 (த)

ச2. பேர பேர பிலிசி ஹாரமுலு ப்ரேம
மீர மீ(ரொ)ஸக3 லேதா3 நாது3பை (த)

ச3. ராம ராம ராம ரச்ச ஸேயகவே
தாமஸம்பு3(யே)ல த்யாக3ராஜ நுத (த)




Let us enjoy some great songs!!
@@@@@@

Wednesday, August 10, 2011

Vemana on Language

Here is an interesting Padyam of Vemana!


కుండ కుంభమన్న, కొండ పర్వతమన్న
నుప్పు లవణమన్న నొకటిగాదె
భాషలిట్లు వేరు, పరతత్త్వమొక్కటె
విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ



కుండ కుంభమన్న = You call a pot with its name in sanskrit
కొండ పర్వతమన్న = Call a hill in Sanskrit
నుప్పు లవణమన్నను = do the same with the salt
ఒకటి గాదె = Is it not the same?
భాషలిట్లు వేరు, = Languages are thus different
పరతత్త్వమొక్కటె = the philosophy is after all the same.

Kunda and Kumbham are the words for a pot in Telugu and Sanskrit respectively.
Konda and parvatam, Uppu and lavanam are also similar examples.
The poet brings to the notice of people the expression made in flowery language.

Telugu, like any language, has a culture of borrowing words from the other languages, more so from Sanskrit. The obsession of Sanskrit has gone too far and there are people even now, who think that using simple words is poor linguistic skills. This practice was and is there in Brahmins to a higher degree. There are even stories in circulation about this matter. Vemana perhaps intended to heckle at the class that thinks using Sanskrit words is fashionable.

Just because you call the common salt with its name in Sanskrit, it does not turn more tasty or classy. It is not the language that matters but the purpose of communication.

It looks someone well versed in Sanskrit was walking towards his village after a long stint at the Gurukulam perhaps. He saw the village washer man at the pond. He was washing the clothes. This man wanted to say hello to him. In chaste language according to his own judgement he called out “Oh! Rajaka! How are you?” The poor villager did not understand the word. He replied “Swamy! Why such big words for poor people like us? You are perhaps the Rajaka!”

Simple language makes things easier to understand. But, the media and the people have picked up a language that is so unintelligible that people started talking like that!

Telugu is changing at such a pace that I may not understand it in the near future!
Vemana talked about the trend long back. The problem remains even now! The Telugu that Vemana used is not there now. The Telugu that is there now would be gone soon.

I understand that change is inevitable! But change for what? Is it because of our inadequacy or to give comfort to any part of the populace? This question is worth a discussion in wider circles!

Let us enjoy words of wisdom!
!@!@!@!@

Tuesday, August 9, 2011

Abburi Varada Rajeswara Rao -Book of Jokes

Varada as he is known was a great man.
I, now, feel bad about not getting to know him personally.
At least Namini should have introduced me to him.

There are very few people as lively as him, I understand.
Poetry was in his blood.
Equally sense of humor was also there.
Interestingly Chaya Devi Garu, Varada's equally talented wife brought out a book of his jokes.

This is an interesting book by all counts.
I have never seen anything like that till now.
Chaya Devi garu, kindly sent the book to me.
I read it in one go!
The book is named Varadoktulu, the utterings of Varada.
Bali drew some imaginative cartoons for the book.

Sample wit!

Varada was asked to learn driving.
He said, I am not a driver, only a driving force!


On seeing a bald man, he quipped, "His forehead extends to the back of his neck!




(The back cover with the Pundit's words!!)

If you have what is called a Fun Bone, you will rush to Vishalandhra, Navodaya, Praja Shakti or Disha books and grab a copy!!

Let us enjoy some good humor!
$%$%$%$%$%

Sunday, August 7, 2011

Chankyas Chant - A Review

Here is a review in Telugu about an English Novel.


చాణక్యాస్ ఛాంట్ (నవల)
రచన: అశ్విన్ సంఘీ,  ప్రచురణ::వెస్ట్‌లాండ్ లిమిటెడ్
పేజీలు: 450, వెల: రూ. 195/-
ప్రతులకు: అన్ని పెద్ద అంగళ్లు, ఇంటర్‌నెట్!

చరిత్ర విషయంగా నవలలు, అన్ని భాషలలోనూ చాలా వచ్చాయి. చరిత్ర మరి గతంలోనే కాక, ప్రస్తుతం కూడా నడుస్తుంది. చరిత్ర పునరావృతమవుతుంది కూడా! ఈ రెండు సంగతులను గమనించిన ఈయన రచయిత గతం, వర్తమానాలను సమాంతరంగా కలుపుతూ ఒక నవలను మనకందించాడు. ఇంగ్లీషులో పెద్దపేరున్న రచయిత నవలకే దిక్కులేదు. కానీ ఈ మధ్యన మన దేశంలో అనుకోని వర్గాల నుంచి కొత్త రచయితలు వచ్చి, నవలలు, మిగతా రచనలతో దుమారం రేపుతున్నారు. వారిలో ఈ అశ్విన్ ఒకడు. ఇతను ఇంతకు ముందు ఒక నవల రాశాడు. స్వంత పేరుతో దాన్ని ప్రపంచం ముందుంచడానికి భయపడ్డాడు. అది మొదటి రచనయినా పేలింది! ఆ ధైర్యంతో అశ్విన్ ఈ తన రెండవ నవలను స్వంత పేరుతోనే అందించాడు.

చాణక్యుని అసలు పేరు విష్ణుగుప్తుడు. అతని గురించి, అతనికి జరిగిన అవమానం గురించి మనం చదువుతూనే వచ్చాం. ఈ పుస్తకం చాణిక్యుని తండ్రి మరణంతో మొదలవుతుంది. కథ బలంగా ముందుకు సాగుతుంది. ఒక అధ్యాయం ముగుస్తుంది. రెండవ అధ్యాయం ‘ప్రస్తుత కాలం’ అంటూ మొదలవుతుంది. అది చాణక్యుని కథ కాదు. అది ఒక అపర చాణక్యుని కథ. అతని పేరు గంగాసాగర్ మిశ్రా. లక్నోకు చెందిన బీద బాపనయ్య అతడు. చాణక్యుడు తన కుటిల రాజనీతినంతా ఉపయోగించి, చంద్రగుప్తుడిని రాజుగా చేసిన వృత్తాంతం బేసి అధ్యాయాలలో, సరిగ్గా అదే పద్ధతిలో చాందినీ గుప్త అనే అమ్మాయిని భారతదేశానికి ప్రధానమంత్రిగా చేయడంలో మిశ్రా ప్రదర్శించిన రాజనీతి సరసంఖ్య అధ్యాయాలలో సాగుతుంది ఈ నవల. ఈ నవలను ఎంతో పరిశోధించి రాశానంటాడు రచయిత. పుస్తకం చివరలో అయిదారు పేజీల రిఫరెన్సులు కూడా ఇచ్చాడు. గత చరిత్ర గురించి చదవడం అలవాటయిన వారికీ, ప్రస్తుత రాజకీయాలలోని ఆంతర్యం ఎరిగిన వారికీ ఈ నవల ‘ఫరవాలేదు’ అనిపిస్తుంది. కానీ, ఈ రెండు అంశాల గురించి ఏమాత్రం క్లూ లేనివారు చాలామంది ఉన్నారు. వారందరికీ ఇది ‘ఆహా!’ లేదా ‘వావ్!’ లెవెల్లో నచ్చుతుంది. మంచి రేసీ ప్రోజ్ కనుక చదవడమూ సుఖంగా సాగుతుంది. ఇందులో గొట్టు ఇంగ్లీషు లేదు మరి!

చాణక్యుడు, గంగాసాగర్ పాత్రలు ఆకట్టుకునే రకంగా ఉన్నాయి. కానీ, వాటిలో అన్ని రకాలుగా పోలికలు మాత్రం లేవు. గమ్యం ఒకటే! తాను అనుకున్న పనిని సాధించి తీరాలి! అందుకు వారి పద్ధతులు వేరుగా కనబడతాయి. కాలం, మనుషులు వేరుగదా! ఇంతకూ ఈ ఛాంట్ అంటే మంత్రం ఎక్కడ నుంచి వచ్చింది. చాణక్యుని ప్రేమించిన ఒక అమ్మాయి ఉంది. ఆమె అతనికి చేరువ కాలేకపోయింది. ఆమె గురించి ఇంకా చెబితే కథ బయటకు వస్తుంది. ఆమె, చాణక్యుని విజయం కోసం ఒక మంత్రాన్ని జపిస్తుంది. చాణక్యుడు ఈ మంత్రాన్ని జపించినట్లు ఎక్కడా కనబడదు. మంత్రం, మన ప్రస్తుతపు చాణక్యునికి దొరుకుతుంది. (అందుకు అలవిమాలిన పూర్వరంగం ఉంది!) ఒక అమ్మాయి అభివృద్ధి కొరకు ఆ మంత్రాన్ని జపిస్తే అది తిరుగు లేకుండా పని చేస్తుందని పాత కథలో అమ్మాయి చెపుతుంది. అక్కడ చాణక్యుడు, చంద్రగుప్తుడు ఇద్దరూ అబ్బాయిలే. ఇక్కడ మాత్రం చాందినీ గుప్త మంత్ర బలంతో ప్రధాన మంత్రి అవుతుంది. మరి మిశ్రా బుద్ధిబలం కూడా మంత్ర బలంతోనే వచ్చిందా?

టీవీలో చంద్రప్రకాశ్ తీసిన చాణక్య అందరినీ కుదిపింది. ఈ నవల చదవడానికి ఎంత బాగున్నా, అంత కుదిపే బలం మాత్రం లేదు. ఇందులో లూజ్ ఎండ్స్ చాలా ఉన్నాయి. పాత్రలు వచ్చి పోతుంటాయి. ప్రధాన పాత్రలకు కూడా ఒక సరయిన రూపం ఏర్పడదు. చంద్రగుప్తునిలో నంగిరి పింగిరితనం తప్ప శౌర్యం కనబడదు. చాందినీ కొంత ఎదుగుతున్నట్లు కనబడినా పీ.ఎం. లెవెల్ కనబడదు. నవలను చదువుతూ వెనుక జరుగుతుండే కుట్రలు, పన్నాగాలు, ప్లానులు, స్ట్రాటజీలను స్టడీ చేయదలుచుకుంటే మాత్రం ప్రశ్నలు మిగులుతాయి.
చాణక్యుడు జుట్టుముడి వేసుకోలేదని ఒక కథ ఉంది. భోజన పంక్తిలో అవమానం, జుట్టు ఈ రచనలో కనిపించవు. వీటిని వెదకనవసరం లేదు. రచయిత దీన్ని ఒక నవలగా రాశాడు. పాత్రలకు ఎవరెవరినో మాటల అంటగట్టానని అతనే వివరాలిచ్చాడు. పుస్తకంలో హాయిగా చదివించే శక్తి ఉంది. కనుక చదవడమే! ప్రస్తుత రాజకీయాల గురించి మరీ పాఠం చెపుతున్నట్లు తోచినచోట పేజీ తిరగేయడమే. కొంపమునగదు!

Saturday, August 6, 2011

Caravaggio - The Master Painter

portrait of Caravaggio

Caravaggio




1573 - 1610
Michelangelo Merisi da Caravaggio, Italian painter with great influence both in Italy and abroad.
Caravaggio is particularly renowned for his use of chiaroscuro, a technique that uses light and dark to achieve a 3-D effect. Caravaggio breaks away from the tradition of symmetrical figures and detailed backgrounds. His figures do retain a traditional monumentality.


(Click on the image to see it bigger)

Let us enjoy great works of arts!
&*&*&*&*&*&*&*

Friday, August 5, 2011

Listen better! - Better Listen!!

Here is an interesting talk about listening!
I used to use half of this information in my soft skill training sessions!!



Julian Treasure
Julian Treasure studies sound and advises businesses on how best to use it.


Here is the transcript of the talk, if you are bad at listening!



Let us enjoy some interesting ideas!!
%^%^%^%^%^%^