Tuakaram Mahraj - Abhang

A monkey puts its hand in a vessel containing peanuts. After taking peanuts in its hand it cannot take out its hand as the mouth of the vessel is not big enough. The monkey for the sake of handful of peanuts does not go away and is caught. A parrot sits on a string laid by the hunter. The string inverts its position and so is the parrot. Due to high voltage fear the parrot firmly grasps the string and forgets that it has two feathers to fly away. The parrot is caught ultimately. Tukaram Maharaj says that it is not surprising if creatures without brains behave like this. It is surprising to see human beings forgoing their greatest interest for a pittance.

తుకారాం మహారాజ్ గారి అభంగులు చాలా గొప్పవి.

ఈ భావం చూడండి.

కోతి - మనిషి

కోతి కుండలో చెయ్యిపెట్టి గుప్పెడు పప్పులు పట్టుకుంటుంది.
గుప్పిడి పెద్దది, కుండ మూతి చిన్నది.
చెయ్యి బయటికి రాదు.
గుప్పెడు పప్పుల కోసం కోతి తాను దొరికిపోతుంది.
వేటగాని ఉచ్చుతాడు మీద చిలుక కూచుంటుంది.
తాడు తిరుగుతుంది.
చిలుక పట్టు పడుతుంది.
భయంతో చిలుక తాటిని గట్టిగా పట్టుకుంటుంది.
తనకు రెండు రెక్కలున్నాయన్న సంగతి మరిచిపోతుంది.
చివరకదీ పట్టుబడుతుంది.
తుకారాం మహరాజ్ అంటాడుగదా, తెలివి లేని జంతువులిట్లా చేస్తే ఆశ్చర్యంలేదు.
మనుషులు కొంచెం కోసం తమ సర్వస్వాన్నీ పోగొట్టుకోవడమే ఆశ్చర్యం అని.

This is a wonderful poem from Sant tukaramji maharaj. For those who think that he was only singing of God, this is an eye opener.

I am thrilled to read and listen his abhangs.

They are a class apart in poetry that can help us learn life matters!