Why write?

A poem by William Blake

Piping down the valleys wild,
Piping songs of pleasant glee,
On a cloud I saw a child,
And he laughing said to me:

'Pipe a song about a Lamb!'
So I piped with merry cheer.
'Piper, pipe that song again.'
So I piped: he wept to hear.

'Drop thy pipe, thy happy pipe;
Sing thy songs of happy cheer!'
So I sung the same again,
While he wept with joy to hear.

'Piper, sit thee down and write
In a book, that all may read.'
So he vanished from my sight;
And I plucked a hollow reed,

And I made a rural pen,
And I stained the water clear,
And I wrote my happy songs
Every child may joy to hear.


I am amzed at the idea of the poet.
This is why we write.
Not that we can write!
Only that it may bring joy to someone at some place.
Let the wonderful world of words grow.
Let the children and the child in all the grownups read the words and enjoy.
What can I say about those who cannot enjoy the beauty of the words?
I remember telling a friend that words are feelings in frozen form.
Instead, if we are frozen, who can help us?
I stumbled upon this wonderful poem and brought it for you!!


పాటలెందుకు?
విలియం బ్లేక్

అడవిలో, లోయలో, అందంగా పాడుతూ
ఆనందం పాటలను అందంగా పాడుతూ,
ఆ మబ్బు మీద నేనొక కుర్రవాడిని చూచాను
అతను నవ్వుతూ నాతో అన్నాడూ...

గొర్రె గురించి పాట పాడవూ...
నేనానందంగా ఆ పాట వాయించాను
అన్నా ఆ పాట మళ్లీ పాడవూ...
నేను మళ్లీ వాయించాను. అతను కంట తడి పెట్టాడు

నీ వాద్యం పడెయ్. ఆనంద వాద్యం పడెయ్.
నీ ఆనందం గీతం అందంగా పాడు...
నేను అదే పాట మళ్లా పాడాను
అతను వింటూ ఆనందంగా కన్నీరు కార్చాడు

అన్నా! కూచుని ఆ పాట రాయి.
అందరూ పుస్తకంలో చదువుతారు....
అతను కనుమరుగయ్యాడు
నేనొక బోలుతనాన్ని మీటాను

నేనొక పల్లె కలం చేశాను
శుభ్రమయిన నీట ముంచాను
పిల్లలందరూ విని ఆనందించాలని
ఆనంద గీతాలు రాశాను