It trembles
It is trembling again today
I did not know that the earth
Is an unruly cradle
A cruel cradle that lets
Neither adult nor child sleep
It is March, it is spring
It should be a gentle season of vernal sleep
When one sleeps so deeply there is no dawn
But spring this year
Shakes us to keep us
From falling asleep
Earth, it is enough
For you simply to
Keep spinning happily
Leave the trembling
To windblown flowers and
Laundry hanging in the year
You should simply spin
Innocently
Those forces that shake the earth
May you turn to bubbles and disappear
Do not tremble
Do not trem
Do not tre
Do not
Not
No!
అది వణుకుతుంది.
అది ఇవాళ మళ్లా
వణుకుతున్నది.
ఈ భూమి అదుపు లేని ఊయలని
నాకు తెలీదు
ఈ క్రూరమయిన ఊయల
కుర్రాళ్లనూ, పెద్దవాళ్లనూ
ఎవరినీ నిద్రపోనీయదు
మార్చి మాసమంటే వసంత రుతువు
హాయిగా నిద్రించాల్సిన
ప్రశాంత సమయం
తెల్లారుతుందని పట్టని
లోతయిన నిద్ర
కానీ ఈ సారి వసంతం
అందరినీ కుదిపేసి
నిద్రపోనీకుండా చేసింది
భూమీ, నీవు హాయిగా
తిరుగుతుంటే చాలుగదా
వణకడం లాంటివి
గాలిలోని పూలకూ
ఆరేసిన గుడ్డలకూ వదిలి
నీవు బొంగరంలా అమాయకంగా
తిరుగుతూ ఉండాలి
భూమిని కుదిపే శక్తులన్నీ
బుడగలై మాయం కావాలి
వణకవద్దు
వద్దు
వద్దంటుంటే
Hirata Toshiko (1955-) is a prominent Japanese poet and novelist. During the 1980s, she, along with Itō Hiromi, emerged as one of the foremost voices so-called “women’s boom” of poetry. Her poetry is known for its directness and black humor. In the last decade, she has increasingly turned to writing novels, which often feature ordinary people in bizarre circumstances that lead them to question the traditional family system and the spots allotted to them in society.
No comments:
Post a Comment