Friday, November 28, 2014

Rumi on Love



One went to the door of the Beloved and knocked.
A voice asked, "Who is there?"
He answered, "It is I"
The voice said, "There is no room for Me and Thee ."
The door was shut.

After a year of solitude and deprivation he returned and
knocked .
A voice from within asked, "Who is there?"
The man said, "It is Thee ."

The door was opened for him .

(Jalaluddin Rumi)

Anwari, like the Western magician-poets of old, emphasizes
that the poet and lover shade into one another :

If to be a lover is to be a poet, I am a poet ;
If to be a poet is to be a magician, I am a magician ;
If to be a magician is to be thought evil, I can be
thought evil ;
If to be thought evil is to be disliked by worldlings, I
am content to be such .
Disliked by worldlings is to be a lover of the true reality,
more often than not .

I affirm that I am a Lover!



A Sufi poet of the seventeenth century says, in the Key of
the Afghans:

The arrow needs an archer, and poetry a magician .
He must ever hold in his mind the scales of meter, rejecting
the long and the short. Truth is his mistress,
astride a black steed, veiled in allegory. From beneath
her lashes shoot a hundred unerring glances . The poet
will decorate her fingers with multihued jewels, adorn
her with the perfume and scent of saffron metaphor .
Alliteration will ring like foot bells ; on her bosom will
be the mystery of concealed rhyme. Together with the
secrets of inner meaning, the concealing eyes, these
make her body a perfection of mystery.

Thursday, November 27, 2014

Kahlil Gibran - Poetry, Story and art

Life is not only a merriment;
Life is desire and determination.
Wisdom is not in words;
Wisdom is meaning within words.
Greatness is not in exalted position;
Greatness is for he who refuses position.

In what poetry he wrote, the philosophy was the same as in his prose. The following translation gives an example of this philosophy:

“During the ebb, I wrote a line upon the sand,
Committing to it all that is in my soul and mind;
I returned at the tide to read it and to ponder upon it,
I found naught upon the seashore but my ignorance.”


I am deeply impressed with the works of Kahlil Gibran and his philosophy.

His stories are as interesting and profound as his poetry.



GARMENTS
Upon a day Beauty and Ugliness met on the shore of a sea. And they said to one another, “Let us bathe in the sea.”

Then they disrobed and swam in the waters. And after a while Ugliness came back to shore and garmented himself with the garments of Beauty and walked away.

And Beauty too came out of the sea, and found not her raiment, and she was too shy to be naked, therefore she dressed herself with the raiment of Ugliness. And Beauty walked her way.

And to this very day men and women mistake the one for the other.

Yet some there are who have beheld the face of Beauty, and they know her notwithstanding her garments. And some there be who know the face of Ugliness, and the cloth conceals him not from their eyes.

(his art work is equally interesting)

దుస్తులు
ఒకరోజున అందం, అనాకారితనం సముద్రపు ఒడ్డున కలిశాయి. సముద్రంలో స్నానం చేద్దాం అని అనుకున్నాయి.
అప్పుడిక గుడ్డలు వదిలి నీటిలో ఈదులాడాయి. కొంతసేపు తర్వాత అనాకారితనం ఒడ్డుకు వచ్చేసింది. అందం దుస్తులను తాను వేసుకుని వెళ్లిపోయింది.
అందంకూడా సముద్రంలోనుంచి బయటకు వచ్చింది. ఆమె దుస్తులు కనిపించలేదు. గుడ్డలులేకుండా ఉండడానికి సిగ్గుపడింది. అందుకే, అనాకారి బట్టలను తాను వేసుకున్నది. అలా, ఇక అందం తనదారిన పోయింది.
అందుకే ఇవాళటికీ, ఆడా మగా అందరూ, వాళ్లిద్దరినీ సరిగా గుర్తించలేక పోతున్నారు.

అందం ముఖం చూచి, వేసుకున్న గుడ్డలు ఎట్లున్నా ఆమెను గుర్తించే వారు కొందరున్నారు. కొందరికి అనాకారి ముఖం తెలుసు. అందమయిన దుస్తులు వాళ్ల కళ్లను మోసగించజాలవు.
(Telugu translation by Vijayagopal)

Wednesday, November 26, 2014

Corporate Training - Spreading Happiness

This is a photo after a training session of mine at one of the Rane Group Company.
My happiness is about the happiness of the boys!!

I notice that I did not sport my beard those days!

Monday, November 24, 2014

Failure to Deliver Meaning: The Higgs Boson Case

When Higgs Boson was being deified and being mentioned as some thing beyond discussions, I wrote a piece in local Telugu press questioning the whole affair of communicating about the matter. People world wide called it a God Particle. Telugu press called it Godly particle also. There is a subtle difference between the two, at least to me.

I am happy to share this piece written by another friend who thinks like me!!


How much do you know about the Higgs boson? The elementary particle confirmed to exist in 2013 was big news around the world. Physicists waited a half-century for this event. The media told us the breakthrough was huge. If you read about the discovery, can you tell me why it was epic?
My learning experience with the Higgs boson wasn't so much a revelation about physics, but about how many communicators fail to deliver meaning to their audiences. I read several articles and blogs that described great zeal over the discovery. Yet in some of the world's most respected media outlets, no reporter or blogger could explain why this particle was a paradigm changer in a manner I could understand.
It bothered me that I couldn't comprehend this story. I wondered…am I just that dense when it comes to physics? Or are these articles ineffective? So I surveyed the morning regulars at Peregrine Espresso here on Capitol Hill in Washington, DC, to see if any of them got it. A group of mostly middle-age-plus guys, and an occasional brave woman or two, meet there most mornings to discuss politics, sports, relationships, and just about anything on anyone's mind.
This collection of college professors, lawyers, international aid workers, government executives, a few random politicos, and a social worker turned handyman aren't shy about expressing their opinions. If this group of highly educated, well-informed latte drinkers didn't grasp the significance of the Higgs, I figured, most of America wouldn't, either. My suspicions were confirmed: Everyone had heard about the discovery, but no one comprehended it. Later, a physicist I interviewed for this book, who chose not to be identified, told me he estimates that probably less than a percent of Americans can speak knowledgeably about the Higgs boson or why it's important.
Frustrated, I dedicated a couple of days to doing nothing but research to discover the mystery of the famous particle. I read and reread dozens of articles and blogs to see if I could find a glimmer of light that would lead to some low level of understanding. But in everything I read, nothing seemed to bring meaning to me. I felt either assaulted by physics jargon or underwhelmed by fluff. Nothing was helping me figure out why this was a big discovery and why I should care about it. It doesn't matter to me if physicists are excited about confirming a theory; I wanted to know what's in it for me! Why should I care about the Higgs boson?
If I had been asked to write about the Higgs boson at this point in time, my summary would look something like this:
Scientists are celebrating because the discovery of the Higgs boson confirms that the Standard Model of particle physics is consistent with what they hypothesized. Physicists use this theory to explain how the universe works. The confirmation of the Higgs boson's existence can help them better understand how the Big Bang occurred.
That summary may be factually correct. But we could do much better. My readers can take away from this that the discovery is an important scientific breakthrough, but there's nothing there that is particularly meaningful to them.
After hours of research, I finally came across a video clip of Columbia University physicist and best-selling author Brian Greene lecturing on the Higgs boson at the Aspen Ideas Festival (like a Western Chautauqua). Eighteen minutes into the twenty-minute video presentation, he said something that finally resonated with me. The clichéd light bulb went off over my head. Greene said that the Higgs boson discovery has no practical implications of which scientists are aware—yet. That piece of information gave me some relief. I'd been waiting for something tangible to help me comprehend this revelation…and it turns out there is none—just yet. We humans crave tangibility.
Ironically, it was the understanding of the lack of tangibility that finally created the spark that helped me grasp the enormity of this discovery. Greene, apparently a super communicator, eloquently explained: Sometimes we need to “wait for theoretical discoveries to turn into practical applications.”1 He drew an analogy to the discovery of quantum mechanics back in the 1920s and 1930s. Apparently, quantum mechanics was as abstract to people back then as we find the Higgs boson today. But Greene explained that quantum mechanics helped scientists and engineers in unprecedented ways—they understand more about molecules, atoms, and subatomic particles. The discovery of quantum mechanics ultimately led to the invention of things that today we couldn't imagine living without. Take, for instance, personal computers and cell phones. Anything with a circuit wouldn't have been possible without the discovery of quantum mechanics.
With this example I now understood that the Higgs could soon usher in a new era of scientific understanding that could lead to more, greater technological breakthroughs.
Now, let me try again to rewrite the summary. This time with meaning:
The discovery of the elusive Higgs boson confirms the theory scientists have been using to understand how the universe works. Physicists are celebrating this breakthrough because it can lead to other significant findings like the discovery of quantum mechanics did almost a century ago. Quantum mechanics led to the invention of many of the twentieth century's most notable technologies…like cell phones, computers, and even the atomic bomb. The discovery of the Higgs boson could be equally important…if not more so. It can lead to innovations we can't yet imagine.

By linking the Higgs boson discovery to tangible examples that resulted from the discovery of quantum mechanics, I was finally able to grasp some of the significance of this highly hyped science story. The discovery of the Higgs boson is possibly much bigger than opening the door to new technologies, but this simple comparison helped me put the Higgs discovery into a context I could comprehend. From here I could grow to understand more about this great physics discovery. Finally, I found meaning.

Vemana Padyam

After a long time I am posting one verse of Vemana here.


buddhi nilipina venuka mOksha cintanamEla
manasu delisina venuka bandhamEla
gatiyu lEni vaLLa batimAlanElarA
viswadabhirAma vinura vEma

buddhi nilipina venuka = once the mind is held in one place
mOksha cintanamEla - why think of salvation
manasu delisina venuka = once you know the heart (intention)
bandhamEla  = why bonds
gatiyu lEni vaLLa = to those who do not have means for themselves
batimAlanElarA = why beg

Vemana talks philosophy as is his wont. 
He says why think of unreachable things like salvation etc., usually discussed by enlightened people, if you are already able to hold your crafts. Once you know what you want and are able to control the desires salvation and bonds are easy things to achieve and break in that order.

If you are begging for alms, you should know from whom you are such magnanimity. if you stretch hand s before people who are themselves in need, you would end up with your empty hands.
the hands that are to give are empty. How can they fill your hands?

One should know ones inner strengths, requirements and what is expected and who can give it.
This all leads to a discussion about knowledge of self.
A simple verse has a lot to expound.



Sunday, November 16, 2014

Mukunda Rama Rao - Vimanayanam

This was an event with difference.
The name of the book released meant Air Travel
Event took place on a boat in the famous Hussain Sagar in Hyderabad.
There were a galaxy of guests.

(In the picture, daughters of the poet Sri Mukunda Rama Rao and his wife along with Dr Lanka Siva ram Prasad, Prof Sikhamani and Sri Naveen (Men in that order from left))

The poet completed 70 years of glorious existence.
Greetings to him on both the counts once again.

Tuesday, November 11, 2014

‘నెట్‌’లో ప్రపంచం!

This is an article I wrote for Andhra Prabha Daily long back.
Let us see if it still relevant.
Certain things that were looming large at that time have become routine by now. Computers have become more than a part of common life.

Here is the article!


జీవ పరిణామం, మానవజాతి పరిణామం, లక్షల, కోట్ల సంవత్సరాల పాటు జరిగాయి. వాటి గురించి తెలుసుకోవలసింది ఎంతో ఉంది. కంప్యూటర్‌ నిన్నగాక మొన్న పుట్టింది కాని చెప్పరాని వేగంతో మార్పు చెందుతున్నది.

కంప్యూటర్‌లకు చరిత్ర లేదు. ఇప్పుడున్న రకం కంప్యూటర్లు ఇటీవలే వచ్చాయి. అయితే అవి త్వరలోనే మాయం అయిపోవడమూ తప్పదు. అవి లేకుండా పోతాయని మాత్రం అనుకోకూడదు.

1980కి ముందు కంప్యూటర్‌ పరిశోధనశాలలకే పరిమితం. ఆ తరువాత అవి పి.సి. (పర్సనల్‌ కంప్యూటర్‌) పేరుతో ప్రజల మధ్యకు వచ్చాయి. నిజంగా ఇళ్ళలోకే వచ్చాయి. ఈలోగా ఇంటర్నెట్‌ అనే మరో కొత్త తరంగం వచ్చింది. కంప్యూటర్‌ వాడకం తీరు ఒక్కసారిగా మారిపోయింది. ఈ ఇంటర్నెట్‌ మన దేశంలోకి ఇంకా వస్తూనే ఉన్నదని చెప్పాలి. చదువుకున్నవారిలో చాలా మంది, కంప్యూటర్‌ వాడుతున్న వారిలో కొంత మంది ఇంకా ఇంటర్నెట్‌ను చూడలేదు మరి! ఇది నిజానికి సమాచార సాగరం. ప్రపంచంలోని ఏ మూలనుంచైనా సమాచారాన్ని క్షణాల్లో, కనీసం నిమిషాల్లో మన ముందుంచగల వ్యవస్థ ఇది. మన దేశంతో సహా, ప్రపంచమంతటా కొందరయినా, ఇంటర్నెట్‌ లేకుండా ఎలా బ్రతకాలి? అని ప్రశ్నించుకునే రోజులు వచ్చాయి. అవసరానికిగానీ, సరదాకుగానీ, చదువులకుగానీ, దేనికయినాసరే ఇంటర్నెట్‌ ఒక్కటే మార్గం అనే రోజులు వచ్చేస్తున్నాయి.

అంటే కంప్యూటర్‌ గొప్పదనం రాను రాను పెరుగుతున్నది. నిపుణులు మాత్రమే కాక అందరూ దాన్ని వాడుకునే అవసరం, పరిస్థితి వస్తున్నది. కానీ వాటి వాడకం మాత్రం రోజు రోజుకూ మరింత కష్టతరమవుతున్నది. ఒక్కోరకం పనికి ఒక్కో సాఫ్ట్‌వేర్‌ వాడకం నేర్చుకోవాలి. ఇంటర్నెట్‌లో ప్రవేశించాలంటే బ్రౌజెర్‌ప్రోగ్రామ్‌ అవసరం. ఇవి కూడా గజిబిజిగానే ఉన్నాయి. కాకపోతే చాలా రకాలున్నాయి.

ఇంటర్నెట్‌ అనే సమాచార సముద్రంలో ఈదిన వారు చివరకు అలసిపోయి, ఒడ్డు చేరుకుంటున్నారు. ఇక కొత్తవారయితే వారికి అందులో ఉండేది అంతా చెత్త అనే భావం కలగక మానదు.

ముందు ముందు మాత్రం పరిస్థితి ఇలా ఉండదంటున్నారు నిపుణులు. కంప్యూటర్‌లు, వాటి భాగాలు రాను రాను చేతనయినంత చిన్నవిగా మారతాయి. దీన్ని నానో టెక్నాలజీఅంటారు. అలాగే టెలిఫోన్‌ తీగ అవసరం లేకుండానే సమాచారం పెద్ద ఎత్తున ప్రవహించే ‘‘బ్రాడ్‌ బ్యాండ్‌ టెక్నాలజీ’’ తయారవుతున్నది. వీటితోపాటు బయో మెట్రిక్‌లాంటి మరికొన్ని సాంకేతిక సదుపాయాలు కలిసి త్వరలోనే కంప్యూటర్‌లను, వాటిని వాడే తీరును, ఊహించని విధంగా మారుస్తాయంటున్నారు. ఇప్పుడు కంప్యూటర్‌ వాడకాన్ని, పర్సనల్‌ కంప్యూటింగ్‌ అనడం తప్పు. మన కంప్యూటర్‌ ప్రపంచంలోని లక్షల కంప్యూటర్లతో సంబంధం కలిగి ఉంటున్నది. కనుక ఇది సోషల్‌ కంప్యూటింగ్‌! మరో 15 సంవత్సరాలు పోతే ఈ పరిస్థితి మారి ఎకొలాజికల్‌, సింబయాటిక్‌ కంప్యూటింగ్‌ వస్తుందంటున్నారు. కంప్యూటర్లు మరీ చిన్నవయిపోతాయి. తీగలవసరం లేకుండానే వాటన్నింటి మధ్యనా సంపర్కం ఉంటుంది. కంప్యూటర్‌ అంటే ప్రత్యేకమయిన యంత్రంగా కాక ఒక పదార్థంగా మారి, ఎక్కడయినా దానిని వాడే వీలు వస్తుంది. సరిగ్గా ఈ మార్పులు వచ్చే సమయానికి ఇప్పుడు మనకు తెలిసిన కంప్యూటర్లు తెరమరుగవుతాయి.

ప్రపంచంలోని అన్ని వస్తువులు, పరికరాల్లోకి కంప్యూటింగ్‌ శక్తి ప్రవేశిస్తుంది. వాటన్నింటికీ తమ ఉనికి గురించి, పరిసరాల గురించి, పనితీరు గురించి కదలిక గురించి తెలుసుకునే శక్తి ఉంటుంది. విఠలాచార్య బ్రాండ్‌ సినిమాల్లో చూసిన ట్రిక్కులు, అంతకన్నా గొప్ప చమక్కులు వీలవుతాయి. మనిషికి, ప్రాణులకు గల శక్తులు పదార్థాలకు కూడా వచ్చేస్తాయి.

మనం ఒకరితో ఒకరం మాట్లాడుకునే పద్ధతి, సైగలు చేసుకునే పద్ధతి కలిసి ఈ ఇంటలిజెంట్‌ పదార్థాలను పని చేయిస్తాయి. తాళం చెవుల గుత్తిని మీరు ఎలా పట్టుకుంటే ఏం చేయాలన్నది తాళం చెవులకు తెలిస్తే ఎలా ఉంటుందో ఊహించండి. పెన్ను రాయడంలేదని మీరు కోపంగా కింద పెడితే అది అర్థం చేసుకుని తనంతతానే బాగయిపోతే ఎలాగుంటుంది?

ఇళ్ళ గోడలు, బయట రోడ్లు, మొత్తం వాతావరణమంతా కంప్యూటర్లు ఉంటాయి. మీరు ఇంటికి బయలుదేరితే ఆ విషయం ఇంట్లో వారికన్నా ముందు ఇంటికి తెలుస్తుంది. తలుపులు మీరు రాగానే తెరుచుకుంటాయి. మీ కనుకూలమయిన వాతావరణం, అవసరమయిన వస్తువులు అమరి ఉంటాయి. పాలయిపోతే రిఫ్రిజిరేటర్‌ పాలవాళ్ళకు తెలియచెబుతుంది. ఈ రకంగా వర్ణిస్తూ పోతే విషయం నిజంగా విఠలాచార్య సినిమా కన్నా గొప్పగా ఉంటుంది.



గోడకు వేసిన రంగులో కంప్యూటర్‌ శక్తి ఉంటుంది. దానికి మీ అవసరాలు, ఇష్టాయిష్టాలు, కదలికలు, వాటి అర్థాలు అవసరమవుతాయి. ఇదంతా మనదాకా వచ్చేనా? అనుకోనవసరంలేదు. కంప్యూటర్‌ రంగంలో భారతీయులు చాలా మంది అగ్రగణ్యులుగా ఉన్నారు. దేశంలోనూ ఈ రంగానికి గొప్ప గౌరవం ఉంది. కనుక వచ్చే మార్పులు ప్రపంచంతోపాటు మన దగ్గర కూడా వచ్చేస్తాయి. అయితే ఇప్పటిలాగే అప్పుడు కూడా అవి అందరికీ కాక కొందరికే అందుతాయి. ఫలితాలు, ప్రభావాలు మాత్రం అందరికీ కొంతయినా అందుతాయి.

Monday, November 10, 2014

Well of Holes

Between AD 600 and 1850, more than 3000 step wells were dug, by hand, in the Indian provinces of Gujarat and Rajasthan. Many of them had intricate staircase designs, peppered with shrines and balconies on which to linger in the afternoon heat.
They reach deep underground and provided insurance against the region's fluctuating water supply. The stairs guided local people – women, mostly – down to the water that seeps in from nearby aquifers. During the rainy season, the wells fill up, but in the dry season, you would have to lug containers up and down the entire well. This particular well, Panna Meena ka Kund near Amber Fort in Rajasthan, has eight storeys. According to local tradition, you must use different sets of stairs to climb down and climb out.
The photograph was taken by Edward Burtynsky for his latest exhibition,Water, which opens at Flowers Gallery in London on 16 October. "I wanted to find ways to make compelling photographs about the human systems employed to redirect and control water," he writes in the accompanying book. His research took him around the globe, from the fish farms and giant dams of China to Iceland's glaciers and the salt flats of Mexico.
Burtynsky found it a challenge to gain enough height to capture the enormous scale of water resources and the structures we build to tap them, and had to resort to drones, aerial lifts and helicopters. He took this picture using a 15-metre pneumatic mast, with his remotely controlled camera mounted on the top.

As well as documenting our ingenuity and recklessness in controlling water, he reveals the depth of our connection to this vital resource. As Wade Davis of the National Geographic Society puts it in his introduction to Burtynsky's book: "We are born of water... Compress our bones, ligaments and muscle sinew, extract the platelets and cells from our blood, and the rest of us, nearly two-thirds of our weight, would flow as easily as a river to the sea."


Tuesday, November 4, 2014

Painting - You can try!

I am sure one can try reproduce such a painting!
come on!!

Simple Water Color work!
It is really beautiful!