African folk tales

African Folk Tales

I found these stories in an unexpected book. written by genius by name Dr. Tirmala Ramachandra. The book is a collection of his articles on matters of literaturs and related things.

His other book Hampi to Harappa, of course in Telugu is an example of one writes an autobiography. He was a man of many things. A polyglot, journalist, linguist and more than anything a true blue researcher, that was Ramachandra. I don’t know if it would be naive to say that he was a clan man, and his original name was Ramachandra charya. That apart, I have a habit of keeping away from people if I am too very awe struck with their virtuosity. Francis Crick, Veena Balachander are some of the people from whom I kept a distance even though there were occasions to befriend them. Tirumala Ramachandra was another in that list. I have a belief that proximity robs off the element of awe.

Coming to the point, I found a book of articles Sri Ramachandra . it was a collection of articles he has written for various magazines and news papers. I found some very interesting facts and ideas in many articles there. I thought I can make use of some of the material for my blog. When I simply opened the book now, casually to see what is it that I can pick up, I stumbled on an article that I neglected earlier. The article is about African culture. A real polyglot Tirumala studied everything and anything that came his way. Here are a couple of stories that he narrated in the article, word by word.

More about Ramachandra sometime later!

ఆఫ్రికన్ జానపద గాధలు
కుందేలు - మనం
చంద్రుడు ఒకమారు ఒక పురుగును పిలిచి ‘నీవు మానవ లోకానికి వెళ్లి ఇలా చెప్పు “నేను చస్తాను! చస్తూ బతుకుతాను. నేను చస్తే మీరూ చస్తారు. చస్తూ బ్రతుకుతారు!”’ అని అన్నాడు. పురుగు బయలుదేరి పోతూ ఉంది.

అంతలోనే దానికి దారిలో ఒక కుందేలు తటస్థపడింది. ‘పురుగా, పురుగా! ఎక్కడికి ప్రయాణం?’ అంది. ‘ఏం పని మీద వెళుతున్నావు?’ అని మళ్లీ అడిగింది. ‘నన్ను చంద్రమహారాజు పంపారు. మానవుల దగ్గరికి పోతున్నాను. ఆయన మాట ఒకటి వారికి అందజేయాలి!’ అని విషయం వివరంగా చెప్పింది పురుగు. ‘నీవు ఏ కాలానికి మానవలోకానికి చేరడం? నేను త్వరగాపరుగు తీస్తాను. నేనా సంగతి అందజేస్తాలే. నీవు తిరిగి వెళ్లు!’ అని కుందేలు దానితో చెప్పి, అది సమాధానం చెప్పే లోపుగానే పరుగు తీసిందట.

కుందేలు దారిలో తను చెప్పవలసింది సగం మరిచింది. మానవ లోకం చేరిన మీదట వారిని కలుసుకుని, ‘చంద్రమహారాజు నన్ను పంపాడు. “నేను చస్తే చచ్చి నశిస్తాను. మీరుకూడా చచ్చి పూర్తిగా నశిస్తారు.” అని చెప్పమన్నాడు’, అని అన్నదట. తర్వాత చంద్రలోకానికి తిరిగి వెళ్లి తను మానవులతో చెప్పిన అన్ని విషయాలు మనవి చేసిందట.

చంద్రుడు మహోగ్రుడయ్యాడు. ‘నేను క్రిమికి అలా చెప్పలేదే? నేను చెప్పని విషయం ఎలా చెప్పావు? ఎంత సాహసం?’ అని ఒక కర్ర తీసుకుని కుందేలు మోరమీదికి విసిరాడు. దాని దెబ్బకు కుందేలు ముక్కు నడుమకు తెగింది. అప్పటినుంచే కుందేళ్ల ముక్కులన్నీ తెగి ఉన్నాయి. కానీ మనుష్యులు మాత్రం కుందేలు చెప్పింది నేటికీ నమ్ముతున్నారు.

Rabbit - Men

Moon called an insect once and said, “you go to the world of man, and tell thus. ‘I will die. I will live dying. If I die you will also die. You will live dying.’” The insect set on the journey and was going.

Soon a Rabbit accosted it. “Oh! Insect where are you going?” it said. It again asked “On what errand are you going?” “King Moon has sent me. I am going to the man world. I have to convey his message to them.” The insect narrated the matter in detail. “When do you reach man’s world? I can run fast. I will deliver the message to them. You go back!” said the rabbit and even before it could answer fled away.

On the way Rabbit forgot the detail of the message. On reaching man’s world, it met them and said, ‘King Moon sent me. He asked me to tell, “I will die and thus I perish. You will also die and totally perish.”’ It went back to the moon world and narrated the message that it gave to the men.

Moon was very angry. “I did not tell the insect like that! How can you tell something that I did not tell? How dare?” saying so, he threw a stick on to the face of the rabbit. Rabbit’s nose was slit into the middle. Since then only rabbits have a slit nose. But, people however still believe what the rabbit told them.

సూర్యుడూ చంద్రుడూ
చాలా కాలం క్రితం సూర్యుడూ నీళ్లూ పరమ మిత్రులు. ఇద్దరూ భూమి మీదే ఇరుగుపొరుగున ఉండేవారు. సూర్యుడు నీటి
Long ago sun and water were very good friends. They lived as neighbours on the earth only. Sun
వద్దకు తరుచు వచ్చేవాడు. కానీ, నీరు మాత్రం సూర్యుని వద్దకు వెళ్లేది కాదు.
used to visit water frequently, but water seldom visited Sun.
ఇలా ఉండగా ఒకనాడు సూర్యుడు నీటిని అడిగాడు ‘మా యింటికి ఎందుకు రావు?’ అని. ‘నీ యిల్లు పెద్దది కాదు. నా
On one of the days, Sun asked water, “Why don’t you visit us?” “Your home is not big enough.
పరివారమంతా వస్తే చోటు ఉండదు. మేమంతా రావాలంటే, నీవు పెద్ద ఆవరణగల భవనం కట్టు. మా వారందరికీ దానిలో చోటు
If all my party comes there wouldn’t be enough places. If all of us have to come, you must construct
ఏర్పాటు చేయి!’ అని నీరు సమాధానమిచ్చింది.
a big house with a lot of place. Arrange place for all of us!” said water.
ఆ మాట విని సూర్యుడు ఇంటికి వచ్చాడు. భార్య చంద్రమ్మ నవ్వుతూ తలుపు తీసింది. సూర్యుడు ఆమెతో, తన మిత్రుడు
Listening that Sun came home. Wife Moon opened the door with a smile. Sun told her the word of
నీళ్లు చేసిన వాగ్దానం సంగతి చెప్పాడు. ఆమె సరేనన్నది. మరునాటినుంచి ఇల్లు కట్టడం ప్రారంభించారు ఇద్దరూ. ఇల్లు
water. She said right. Together they started constructing a house from the next day. As the work
ముగియగానే నీటిని ఆహ్వానించారు.
finished they invited water.

నీరు పరివారంతో వచ్చి, ‘నేను నీ యింట్లోకి రావచ్చా? ఇల్లు భద్రంగా ఉంటుందా?’ అని ప్రశ్నించింది సూర్య చంద్రుల్ని.
Water came with the entire retinue and said “can I enter your house? Will it be safe?”
‘రావచ్చు మిత్రమా! భయమేమీ లేదు!’ అన్నారు ఇద్దరూ. అప్పుడు నీరు సకల జలచరాలతోబాటు, లోపలికి ప్రవహించింది.
“ Oh! Friend! You can come. No fear at all!” Said both of them. Then the water flewin with all its
త్వరలో ఇల్లంతా మోకాటి బంటి నీరయ్యింది. ‘ఇంకా యిల్లు భద్రమేనా? మరికొంతమంది మావారు రావచ్చా?’ అని అడిగింది
aquatic life. Soon the house was filled with water up to the knees. “Is the house secure enough?
నీరు. ‘ఓ అలాగే’ అన్నారు సూర్య చంద్రులు. నీరు మరి కొంత ప్రవహించింది. ఇల్లంతా తలబంటి నీరు నిలిచింది. ‘ఇంకా నావారు
Can some more people come in?” asked the water. “Oh! Yes!” said Sun and Moon. Some more water
రావాలంటారా?’ అని అడిగింది నీరు. ‘సరే’ అన్నారు సూర్య చంద్రులు. మరేమీ తోచక నీరు మరింత జోరుగా ప్రవహించింది.
flew in. It reached the head level. “You feel some more of my team can come?” asked water.
సూర్య చంద్రులిద్దరూ ఇంటి కప్పుపై తేలాడేటంత నీరు నిండింది. మరల నీరు అడుగగా, సూర్య చంద్రులిద్దరూ అదే
Sun and Moon said “Yes” Unable to think, water flew in heavily. Sun and Moon were floating on the
సమాధానమిచ్చారు.
roof. Water asked again and Sun and Moon gave the same answer.
నీరు ప్రచండ వేగంతో పారింది. సూర్య చంద్రులిద్దరూ గత్యంతరం లేక ఆకాశంలో ఉండి పోయారు.
Water flew with heavy speed. Not finding an alternative, Sun and Moon remained in the sky!