A Poem by Asharaju

Asharaju is a good friend.
He is an exceptionally thinking poet.
He asked me to translate his poems to be read in teh Sahitya Akademi poets meet.
It was a pleasure.
He wanted to read it to him and said he would try to read liek me.

గడువు 

""""""""""

పక్షుల్లారా  

స్వప్నాల్లారా

ఇంత  పొద్దున్నే

మా ఇంటికి రాకండి !

పరుచుకున్న   బిస్తర్   తీయనేలేదు  

ఎంత దొర్లినా , ఎటుతిరిగి  పడుకున్నా ,

రాత్రంతా నిద్ర పట్టనేలేదు  

బయటనిలబడి 

తలుపు  కొట్టేవాళ్లు ---- 

రాజ భటులా !   

యమకింకరులా ! ! 

వచ్చింది ఎవరైనాసరే  ----,

నాకుకొంత  గడువివ్వండి  !

పిల్లలెవరూ , ఇంకా చేతికిరాలేదు  

చాలా చిన్నవాళ్లు  

నా కవిత్వమూ  

ఖామోషి తనమూ

అర్థం చేసుకోలేని  పసివాళ్లు  

వాళ్లు బతకడానికి 

కొంత  ప్రేమించడంనేర్పి  

లేత అరచేతులను  

ముద్దాడి వస్తాను  

ఈ  ఒక్క  మోకా  నాకివ్వండి చాలు !

              ----  ఆశా రాజు 

              M- 9392302245

 Time limit 

Oh Birds!

Oh Dreams!

So early in the morning

Don’t come to our home!

The unrolled Bistar is not even removed

However much I fidget and turn to any side

Whole night sleep evaded me

Standing without

Those who knock---

Are you Kings Men?

Or servants of Yama?

Whoever it is who came

Allow me some time.

None of the children is yet grown enough

Very young they are!

My poetry

My silence

Kids that they are, unable to understand!

To continue to live

I shall teach them a little love

Their tender palms

Would I kiss and come

Give me just this one opportunity.

मुद्दत

ऐ परिंदो

ऐ सपनो

इतना सुबह सुबह

ङमारे घर मत आओ

बिछाया ङुआ बिस्तर अभी निकाला तक नहीं

जितने भी करवट लू, कहीं भी पलटू

रात भर नींद लगी ही नहीं

बाहर खडे खडे

दस्तक देने वाले

क्या राजा के सिपाही हैं

या तुम यम के दूत हैं

आए जो भी हों

मुझे कुछ समय दो

बच्चे कोई अभी सयाने हुए नहीं

बडे कमसिन हैं वह अभी

मेरी कविता

मेरा मौन

बच्चे हैं समझ नही पाते हैं

ताके वह जीते रहें

मैं उन्हें थोडा सा प्यार सिखाता हूं

उनके कोमल हथेलियों को

चूमता हूं फिर आता हूं

इस एक मौका मुझे दीजिए बस