Book Review - Buchibabu

Badalikateera - Tyagaraja

Shravanam !

Half an hour of bliss.
A rare gem of Tyagaraja in Reetigaula.

Interestingly my friend N Ramamurthy sang this song recently in his Nadaneerajanam at Tirumala.

Badalikateera - Reetigaula

P baDalika tIra pavvaLincavE

A saDalani ¹duritamulanu tega kOsi
sArvabhauma sAkEta rAma (baDalika)

C pankaj(A)sanuni paritApamu kani
pankaj(A)pta kula pativai velasi
pankaj(A)kshitO vanamunak(E)gi
jinkanu vadhiyinci
manku rAvaNuni madamunan(a)Naci
²niSSankuDagu vibhIshaNuniki ³bangAru
lankan(o)sagi surula brOcina
nish-kaLanka ⁴tyAgarAjuni hRdayamuna (baDalika)
Gist
O Lord SrI rAma of ayOdhyA – the Sovereign Lord of Universe!
O Blemishless Lord who – (a) seeing the misery of Lord brahmA (b) shining as the Lord of the Solar race, (c) having gone to the forest along with sItA, (d) having slayed mArIca, (e) having subdued the arrogance of the vile rAvaNa, (f) having bestowed the golden lankA to the undoubting vibhIshaNa, (g) protected the celestials!
Having rent asunder (my) sins which have not yet fallen off, please lie down in the heart of this tyAgarAja to get over the fatigue.

ప. బడలిక తీర పవ్వళించవే

అ. సడలని దురితములను తెగ కోసి
సార్వభౌమ సాకేత రామ (బ)

చ. పంకజాసనుని పరితాపము కని
పంకజాప్త కుల పతివై వెలసి
పంకజాక్షితో వనమునకేగి
జింకను వధియించి
మంకు రావణుని మదముననణచి
నిశ్శంకుడగు విభీషణునికి బంగారు
లంకనొసగి సురుల బ్రోచిన
నిష్కళంక త్యాగరాజుని హృదయమున (బ)

ப. ப3ட3லிக தீர பவ்வளிஞ்சவே

அ. ஸட3லனி து3ரிதமுலனு தெக3 கோஸி
ஸார்வபௌ4ம ஸாகேத ராம (ப3)

ச. பங்க(ஜா)ஸனுனி பரிதாபமு கனி
பங்க(ஜா)ப்த குல பதிவை வெலஸி
பங்க(ஜா)க்ஷிதோ வனமுன(கே)கி3
ஜிங்கனு வதி4யிஞ்சி
மங்கு ராவணுனி மத3முன(ன)ணசி
நிஸ்1ஸ1ங்குட3கு3 விபீ4ஷணுனிகி ப3ங்கா3ரு
லங்க(னொ)ஸகி3 ஸுருல ப்3ரோசின
நிஷ்களங்க த்யாக3ராஜுனி ஹ்ரு2த3யமுன (ப3)
களைப்புத்தீர பள்ளிகொள்வாயய்யா

Kandinsky after a long time.

If you notice the list on the right,  my old post about this master painter is among the top 10 popular pages.
I am really impressed the work of this artist.
I bring you a set of images here.
The three images after the first are details of the first one.

STOREYS

In 1921, Kandinsky was invited to go to Germany to attend the Bauhaus of Weimar by its founder, architect Walter Gropius. The Bauhaus was an art school that combined crafts and the fine arts, which in time became famous for its approach to design that it publicised and instructed. Kandinsky taught the basic design class for beginners and the course on advanced theory at the Bauhaus; he also conducted painting classes and a workshop in which he augmented his colour theory with new elements of form psychology. The development of his works on forms study, particularly on points and line forms, led to the publication of his second theoretical book, Point and Line to Plane, in 1926. Geometrical elements took on increasing importance in both his teaching and painting — particularly the circle, half-circle, the angle, straight lines and curves. This period was intensely productive. Kandinsky was to teach at the Bauhaus school of art and architecture from 1922 until the Nazis closed it in 1933.

Housed in New York’s Solomon R. Guggenheim Museum, the 1929 canvas Storeys is evidently reminiscent of Paul Klee’s style of work and the two artists lived together for a time at the Bauhaus in Dessau. The composition presents a striking collection of abstract entities, occupying several floors (storeys) of a house structure, perhaps as an ironic commentary on the construction programme of the Bauhaus, the functional structuring of living space into small, identical units like the experimental Torten estate in Dessau, built with the help of industrial production methods. Though Kandinsky’s paintings may seem positive, the last years of the Dessau Bauhaus were sadly not.

Semmangudi - Shankarabharanam

Shravanam!

Sri Semmangudi sings a rare item.
This is not one of those three versions available on Sangeethapriya, I am sure.
This concert is there with me for a long time. Though in an incomplete track.
I happened to listen to it recently.

Semmangudi - Bhaktaparayana

It is a pleasure sharing good music.
My complaints still continues.
Only a few people bother to listen to tit.
Many want to download.
May be they would listen later.
So shall it be!

Book Review

Nguyen DE Binh's memoirs, Telugu version reviewed by me.

My Books featured in Navya

My latest books featured in Navya Weekly.

An Everyday Occurence

Can anyone tell me who wrote this piece?
It is thought provoking.
Particularly certain parts.

AN everyday occurrence: the enduring of it a matter of everyday heroism. 

A has an important deal to conclude with B from the neighbouring village of H. 
He goes to H for the preliminary discussion, gets there and back in ten minutes each way, and at home boasts of this unusual rapidity. 

The next day he goes to H again, this time for the final settlement of the deal; since this is likely to take several hours, A sets out early in the morning; but although all the attendant circumstances, at least in A’s opinion, are exactly the same as on the previous day, this time it takes him ten hours to get to H. When he arrives there weary in the evening, he is told that B, annoyed at A’s failure to arrive, has gone across to A’s village half an hour ago, they ought to have met each other on the way. A is advised to wait, B is sure to be back soon. But A, anxious about the deal, at once sets out again and hurries home. 

This time, without particularly noticing the fact, he covers the distance in no more than an instant. At home he is informed that B had actually arrived there early in the day, even before A’s departure, indeed that he had met A on the doorstep and reminded him about the deal, but A had said he had no time just then, he had to go off at once on a matter of urgency. 

In spite of this incomprehensible behaviour on A’s part, however, B had nevertheless remained here to wait for A. It was true that he had already inquired many times whether A was not back yet, but he was still upstairs in A’s room. Happy at still being able to see B now and explain everything to him, A runs upstairs. He is almost at the top when he stumbles, strains a tendon, and, almost fainting with pain, incapable even of crying out, just whimpering there in the dark, he sees and hears how B – he is not sure whether a great distance off or just close to him – stamps down the stairs in a fury and disappears for good.

KVNarayanaswamy - Swathy Thirunal

Shravanam with another Todi.

Listen to the melodious voice of Palghat K V Narayana Swamy.
The item is not exactly popular.

KVN - Todi - Pankajasanam

Enjoy good music!

Eenadu daily writes about my Holmes books.

Here is the review of my books as appeared in Eenadu daily.

A Vintage Story by Viswantha Krishnadevarayalu

This is a story from 1947
A stunning story.

Try to read it after enlarging the image.

Right click and open the image in a new tab.

Then you can enlarge it by clicking the + sign on it.

This is to show you the original page and the image that went with it!

Thanks to the friend who gave me the source material.

My books reviewed in Navya Weekly

Here is a short intro of my recent books.
Sherlock Holmes series, two Novels and two volumes of his adventure stories.
Thanks to Sri Sarma Editor

and Navya for the review.

Natakuranji - Violin

Shravanam as usual!

This time it is a violin track.
I am sure the ragam is Natakuranji.
Or, am I wrong?
Then what song is this?

Help me with details.

Then who is the artist?

Natakuranji - Violin

Nearly 300 people visited the page containg 16 Ganapathi Songs.
But only 80 people to the page with the Todi song by Miss Gopalaratnam.
That is what I was referring to when I unnecessarily expressed my feelings.


Some people want a download link to the songs shared.
If you notice, there is an arrow on your right hand side of the widget.
Click it and go to the hosting page to download the song.

I have tonnes of music recordings.
I hardly listen to them.
Only because of that I keep converting tapes and sharing music.
At least I get to listen to some tracks freshly.

Honey collection is useless unless you get to eat it too!

Sixteen Ganapathi Kritis

Shravanam goes on!

Shodasha Ganapathi Songs

Trichur Ramachandran and Others



Let us enjoy Good Music!!

Papapunyamula-Todi-Gopalaratnam

Shravanam again!

A Fine rendition of Todi this time.

Kumari Srirangam Gopalaratnam - Vocal

Tiger tells the Truth!

Can you believe this?
Really a good story!

Read on!!

FEBEA

Febea is Nero’s panther.

Softly domestic, like an enormous royal house cat, she sprawls beside the neurotic Caesar, who caresses her with the delicate, androgynous hand of a cruel and corrupt emperor.

She yawns, and as she does, her flexible, wet tongue appears between her two rows of teeth—sharp, white teeth. She feeds on human flesh, and in the mansion of the sinister demigod of decadent Rome she is accustomed to seeing three red things at all time: roses, the imperial crimson, and blood.

One day, Nero brings into his presence Leticia, a snowy-skinned young virgin, the daughter of a Christian family. Leticia, fifteen, has the loveliest face, the most adorable little pink hands, divine azure eyes, the body of an ephebe about to be transformed into woman—worthy of a triumphant chorus of hexameters in one of Ovid’s metamorphoses.

Nero has been seized by a whim for this woman: he desires to possess her through his art, his music, and his poetry. The maiden—mute, unmoved, serene in her white chasteness—listens to the song sung by the formidable imperator, who accompanies himself on his lyre, and when he, the artist on the throne, concludes his erotic hymn (rhymed according to the rules of his great master Seneca), he sees that his captive, the virgin of his lustful whimsy, remains mute and innocent, like a lily, like a modest marble vestal.

At that, the great Caesar, filled with disdain, calls Febea and points an imperial finger at the victim of his vengeance. The powerful, proud panther stretches languidly, showing her sharp, gleaming claws, and she slowly yawns, her massive jaws gaping, and then, shaking off her stupor, her tail swings slowly, from side to side.

But then a remarkable thing occurs; the beast speaks the following words to the emperor:

“Oh, admirable and potent Emperor, thy will is that of an immortal; thy aspect is that of Jupiter; thy broad forehead is crowned with the glorious laurel—but I beg that today you allow me to inform you of two things: my fangs will never act against a woman such as this, who scatters splendors like a star; and thy verses, dactyls, and pyrrhics are truly abominable.”

Arabic Poem

Here is an Arabic Poem in translation.

Feelings are universal after all!

al-Khansa

LAMENT FOR MY BROTHER

What have we done to you, death

that you treat us so,

with always another catch

one day a warrior

the next a head of state;

charmed by the loyal

you choose the best.

Iniquitous, unequalling death

I would not complain

if you were just

but you take the worthy

leaving fools for us.

Fifty years among us

upholding rights

annulling wrongs,

impatient death

could you not wait

              a little longer.

He still would be here

and mine, a brother

without a flaw. Peace

be upon him and Spring

rains water his tomb

              but

could you not wait

              a little longer

              a little longer,

you came too soon.

Translated by Omar Pound

Sherlock Holmes - An article in Telugu

Balagopala - Bhairavi

Sharavanam of Bhairavi!

I am happy that more than two hundred people tried listening the last weeks item.
Not many tried to identify the artists! They were Sri TNS with N Ch Krishnamacharyulu on Violin and K Veerabhadra rao on Mridangam. The recording is not shared anywhere!

Now I give another Gem of of rendition! No guesses and no Hazards! Only happy listening!!
Enjoy!

The Sign of Four - Sherlock Holmes in Telugu

Sherlock Homes Novel, The Sign of Four ion Telugu.

Translation by Yours Truely, K B Gopalam @ Vijayagopal.
I have also translated A Study in Scarlet, and Adventures of Sherlock Holmes in two Volumes.

Excerpts from the book!

షెర్లక్‌ హోమ్స్‌ ఉత్సాహంగా అరచేతులు రుద్దుకుంటూ నా వయిపు మళ్లాడు. ‘‘వాట్సన్‌, మనకిక  అరగంట సమయం ఉంది. దాన్ని చక్కగా వాడుకుందాం. నేను చెప్పాను గదా. నా కేస్‌ ఇంచుమించు పూర్తి అయింది. కానీ మరీ నమ్మకంగా ఉంటే పొరపాటు జరుగుతుంది. కేస్‌ చాలా సింపుల్‌గా కనపడినా, అందులో మరేవో లోతులు ఉండవచ్చు’’ అన్నాడు అతను.
‘‘సింపుల్‌గా కనపడుతున్నదా?’’ నేను గట్టిగా అడిగాను.
‘‘మరింక ఏమిటి?’’ అన్నాడు అతను ఒక అనుభవజ్ఞుడయిన ప్రొఫెసర్‌ క్లాసులో పాఠం చెపుతున్న పద్దతిలో. ‘‘వెళ్లి ఆ మూలన కూర్చో. లేకుంటే నీ కాలిగుర్తులు కూడా గజిబిజి చేస్తాయి. ఇక పనిలోకి దిగుతా. మొదటి ప్రశ్న అసలీ మనుషులు లోపలికి ఎలా వచ్చారు? తిరిగి ఎట్లా వెళ్లారు అని. ద్వారాన్ని రాత్రి నుంచి తెరిచింది లేదు. మరి కిటికీ సంగతి?’’ అతను దీపాన్ని కిటికీ దగ్గరికి తీసుకువెళ్లాడు. తనలో తానే మాట్లాడుతున్నట్టు తన పరిశీన గురించి ఏవేవో అంటున్నాడు.
‘‘కిటికీ లోపలినుంచి గడియ వేసి ఉంది. ఫ్రేమ్‌ బలంగా ఉంది. తెరిచి చూస్తే సరి. పక్కన ఒక నీటి గొట్టం కూడా లేదు. పై కప్పు అందేటంత దూరంలో లేదు. కానీ కిటికీ పక్కన ఎవరో నిబడ్డారు. గడచినరాత్రి వాన కురిసింది. కిటికీలో మనిషి కాలిగుర్తు ఉంది. పక్కన బురదగా ఒక గుండ్రని గుర్తు ఉంది. తరువాత అవే గుర్తు ఫ్లోర్‌ మీద ఉన్నాయి. బల్ల పక్కనా అవే గుర్తులు. వాట్సన్‌! అంతా చక్కగా తెలిసిపోతున్నది.’’
నేను గుండ్రంగా పడిన ఆ బురద గుర్తువేపు చూచాను.
‘‘ఇది కాలిగుర్తు కాదు’’ అన్నాను.
‘‘అంతకంటే చాలా విలువయినది. ఇది కర్రగుర్తు. కిటికీలో బూటు గుర్తు ఉంది చూచావా? పెద్ద బూటు అది. లోహం మడమ వెడల్పుగా ఉంది. పక్కన ఉన్నది కర్రకాలి గుర్తు.’’
‘‘ఓ, కర్రకాలు మనిషి!’’
‘‘అదే. కానీ అతనితో మరొకరు కూడా ఉన్నారు. అతనికి సాయంగా మరొకరు వచ్చారు. గోడ ఎక్కగలవా, డాక్టర్‌?’’
తెరిచిన కిటికీలోంచి నేను బయటికి చూచాను. ఇంటిలోని ఆ భాగం మీదికి వెన్నెల బాగా పడుతున్నది. నేల నుంచి మేము అరవయి అడుగుల ఎత్తున ఉన్నాము. అంటే నేను ఎక్కడ ఉంటానో గమనిస్తున్నానని అర్థం. అక్కడ నిలబడడానికి పెద్ద ఆధారం ఏదీ లేదు. ఇటుక గోడలో సందులు కూడా లేవు.
‘‘వీలు పడేట్టు లేదు’’ జవాబు ఇచ్చాను.
‘‘సాయం లేకుంటే అంతే మరి. కానీ మరొక తోడు ఉండి, పైనుంచి, ఇదుగో ఇక్కడ కనపడుతున్నదే ఈ తాటిని కిందికి వదిలాడు అనుకో. తాడు పైన గట్టిగా కట్టి ఉంటుంది. ఇక నీవు అయినా మరొక చురుకుమనిషి అయినా, కర్రకాలు ఉన్నా సరే సులభంగా పైకి పాకవచ్చు. హాయిగా పైకి ఎక్కడం, తాటిని పైకి లాగడం వెళ్లేటప్పుడు అదే పద్ధతిలో వెళ్లిపోవడం. చిన్న విషయమయినా దీన్ని నోట్‌ చేసుకోవాలి.  అయితే, తాటిని గమనిస్తే ఒక్క సంగతిమాత్రం అర్థమవుతున్నది. మన కర్రకాలు మిత్రుడు గోడలు బాగా ఎక్కగలిగాడు. కానీ దిగడం మాత్రం చేతకాలేదు. పైగా, అతని చేతులు మెత్తవి కూడాను. తాటి చివరన రక్తం మరకలు ఉన్నాయి. అంటే కిందకు జారుతూ అతను చివరలో వేగంగా కిందికి వెళ్లాడు. చేతుల్లో చర్మం ఊడింది కూడా’’ అన్నాడు అతను తాటిని పరిశీలిస్తూ.
‘‘అంతా బాగానే ఉంది. నాకు మాత్రం వ్యవహారం రానురాను చిక్కుగా కనపడుతున్నది. ఈ అర్థంకాని తోడు ఎవరు? అతను గదిలోకి ఎలా వచ్చాడు?’’ అడిగాను.
‘‘అవును, తోడు. అతను నిజంగా చిత్రమయినవాడని అనిపిస్తున్నది. దీనితో కేస్‌ మామూలు కాకుండా పోతున్నది. మన దేశపు నేరచరిత్రలోనే ఒక కొత్తమలుపుగా  కనపడుతున్నది. ఇటువంటి సందర్భాలు భారత దేశంలో, నాకు గుర్తున్నంత వరకూ సెనెగాంబియాలో ఎదురయినాయి’’ అన్నాడు అతను నిర్లిప్తంగా.
‘‘ఇంతకు అతను ఎలా వచ్చాడు? తలుపు వేసి ఉంది. కిటికీ అందదు. మరి చిమ్నీలోంచి వచ్చాడా?’’ మళ్లీ అడిగాను.
‘‘చిమ్నీ గొట్టం అంత పెద్దదిగా లేదు. ఈ సంగతి ముందే అనుకుని గమనించాను’’ అతను జవాబిచ్చాడు.
‘‘మరెలా వచ్చాడు?’’ పట్టుదగా అడిగాను.
అతను తల ఆడిస్తూ చెప్పసాగాడు. ‘‘నీకు నా పద్ధతులు అర్థం గావట్లేదు. అసాధ్యాలు అనుకున్న వాటిని పక్కన పెడితే ఇక మిగిలేది, ఎంతటి దుస్సాధ్యమయినా, అదే నిజం కావాలి గదా? అతను ద్వారంలో నుంచి, కిటికీలో నుంచి రాలేదని అనుకున్నాం. చిమ్నీలోనుంచి కూడా రాలేదు. గదిలో దాగి ఉండే ఆస్కారం లేదు. ఈ గదిలో ఎవ్వరూ దాగి ఉండటానికి చోటు లేదు. అప్పుడు అతను ఎలా వచ్చినట్టు?’’
‘‘పైకప్పులోని రంధ్రం గుండా వచ్చాడు!’’ గట్టిగా అరిచాను.
‘‘ఇప్పుడు దొరికింది. అలాగే వచ్చి ఉంటాడు. ఏదీ, కొంచెం దీపం ఎత్తి పట్టు. గదిలోని పై భాగాన్ని కొంచెం పరిశీలిద్దాము. నిధి దాచిన గది అక్కడే గదా ఉన్నది’’
అతను నిచ్చెన ఎక్కాడు. వాసాను చేతుతో పట్టుకుని ఒక్కసారి ఎగిరి అటకలోకి ఎక్కాడు. కిందకు వంగి దీపం అందుకున్నాడు. నేను కూడా అతని వెంటే ఎక్కాను. మేము చేరిన గది అటు పది అడుగులు, ఇటు ఆరు ఉంది. నే మీద వాసాలు పరిచి ఉన్నాయి. వాటి మధ్యన ప్లాస్టర్‌ నింపి ఉంది. నడవదలుచుకుంటే వాసాల మీదే అడుగు పెట్టాలి. ఈ అటక ఇంటి పైకప్పు, గదుల మధ్య ఉందని అర్థం. అందులో మరే సామానూ లేదు. సంవత్సరాలుగా పేరుకున్న దుమ్ము మాత్రం ఉంది.
‘‘ఇక్కడ చూడు, ఇక్కడ ఒక చిన్న తలుపు ఉంది. పైకప్పు మీదికి ఇదే దారి. తెరిస్తే ఇదుగో, పైకప్పు కొంచెం వాలుగా ఉంది. మన నంబర్‌ వన్‌, ఈ దారిలోనే వచ్చాడు. అతని గుర్తు ఇంకేవయినా కనిపిస్తాయేమో ఒకసారి చూద్దామా?’’ అన్నాడు షెర్లక్‌ హోమ్స్‌ దారితీస్తూ.
దీపం వెలుతురులో అతను నేను పరీక్షిస్తున్నాడు. అతని ముఖం మీద ఆశ్చర్యపు ఛాయలు ఆ రాత్రి రెండవసారి కనిపించడం చూచాను. నాకు మాత్రం అక్కడ ఒళ్లంతా చల్లబడ సాగింది. పైకప్పు మీద దుమ్ములో చక్కగా కని పిస్తూ, బలంగా పడిన అడుగుజాడలు చాలా ఉన్నాయి. అయితే చిత్రంగా అవి మామూలు మనుషుల కాళ్లతో పోలిస్తే సగం సైజులో మాత్రమే ఉన్నాయి.
‘‘హోమ్స్‌, ఈ భయంకరమయిన నేరమంతా ఒక పిల్లవాడు చేశాడంటావా?’’ గుసగుసగా అడిగాను.
అతను ఒక్క క్షణంలో తేరుకున్నాడు.
‘‘నేను ఒక్క క్షణం ఎక్కడికో వెళ్లిపోయాను. కానీ అంతా అర్థమయింది. నాకు ముందు జ్ఞాపకం రాలేదు. అసలు గుర్తుకు వచ్చి ఉంటే, ముందే చెప్పగలిగి ఉండేవాడిని. ఇక ఇక్కడ తెలుసుకోవసినది ఏమీ లేదు. పద, కిందకు వెళదాం’’ అన్నాడు అతను.
‘‘ఇంతకు ఏం సిద్ధాంతం చేశావు, ఈ కాలిగుర్తు గురించి?’’ కింద గదిలోకి వచ్చిన తరువాత ఆత్రంగా అడిగాను.
‘‘మైడియర్‌ వాట్సన్‌, నీవే కొంచెం ఆలోచించి చూడు. నా పద్ధతు నీకు తొసు. వాటిని ఆచరణలో పెట్టు. ఇద్దరి ఫలితాను పోల్చి చూస్తే ఒక పాఠం దొరుకుతుంది’’ అన్నాడు అతను కొంచెం అసహనంగా.
‘‘నాకు ఈ సందర్భంలో ఏమీ తోచడం లేదు’’ జవాబిచ్చాను.
‘‘సులభంగానే తోస్తుంది. ఇక ఇక్కడ ముఖ్యమయిన సంగతులు ఏమీ లేవు. అయినా సరే ఒకసారి చూస్తాను’’ అన్నాడు పట్టించుకోకుండా.
అతను భూతద్దాన్ని, కొలత టేపును తీసుకుని గదిలో మోకాళ్లమీద ఒంగి తీవ్రంగా పరిశీనలు చేయసాగాడు. అతని పొడుగాటి సన్ననిముక్కు నేకు తగిలేంత దగ్గరికి వస్తున్నది. పూసవంటి కళ్లు పక్షి కళ్లలాగా కదలాడుతున్నాయి. అతని కదలికలు నిశ్శబ్దంగా, వేగంగా ఒకదాని వెంట ఒకటి జరగడం  గమనిస్తూ ఉంటే, వాసన పసిగడుతున్న కుక్క గుర్తుకు రాక తప్పలేదు. అతను నేర పరిశోధకుడు కాక  నిజంగా నేరాలు చేసేవాడే అయి ఉంటే, చట్టాన్ని ఎన్ని తిప్పలు పెట్టేవాడో అనిపించింది. పరిశీనలలో మునిగి అతను ఏవో గొణుగుతున్నాడు. చివరకు ఒక్కసారిగా సంతోషంగా, ఒక చప్పుడు చేశాడు.
‘‘మన అదృష్టం బాగుంది. మనకు కష్టం తక్కువే మిగిలింది. ఇదుగో, నెంబర్‌ వన్‌ ఇక్కడ క్రియోసోట్‌లో కాలు వేశాడు. అతని కాలిగుర్తు పక్కనే పడి ఉంది. ఈ కార్బాయ్‌ పగిలింది. అందులో నుంచి రసాయనం బయటకు వచ్చింది.’’
‘‘అయితే ఏమిటి?’’ అడిగాను.
‘‘ఏముంది? అతను దొరికాడు, అంతే.’’
‘‘వాసనలను ప్రపంచం అంచుదాకా పసిగట్టే కుక్క ఒకటి నాకు తెలుసు. మామూలు కుక్కలే వాసనలు పసిగడుతుంటే, శిక్షణపొందిన ఈ కుక్క, ఇంత ఘాటువాసనను ఎంతదూరమయినా తెలుసుకుంటుంది. నాకు లెక్క అర్థమయిపోయింది. తొందరలోనే సంగతి.... హలో! చట్టం చుట్టాలు వస్తున్నట్టున్నారు.’’
కిందనుంచి భారంగా అడుగు చప్పుడు, పెద్దగా మాటు వినవచ్చాయి. హాలు తలుపు మూసిన చప్పుడు అయింది.
‘‘వాళ్లు వచ్చేలోగా, ఇదుగో పాపం, ఈ అమాయకం ప్రాణి చెయ్యి ఒకసారి ముట్టుకుని చూడు.  కాలుకూడా. నీకు ఏమనిపిస్తుంది?’’
‘‘కండరాలు చెక్కలాగా బిగుసుకుపోయాయి’’ అన్నాను.
‘‘కదూ? అవి వీలయినంత బిగుసుకు పోయాయి. రిగర్‌ మార్టిస్‌ ప్రభావం ఇలాగ ఉండదు. ఇక ముఖంలోని ఆ భావాలు చూడు. నీకు ఏమనిపిస్తున్నది?’’
‘‘బలమయిన ఆల్కలాయిడ్ విషం కారణంగా చనిపోయాడు ఇతను. స్ట్రిక్నీన్‌ లాంటి రసాయనం ప్రభావాలు ఇట్లాగే ఉంటాయి’’ జవాబు ఇచ్చాను.
‘‘ముఖం మీద బిగుసుకుపోయిన ఆ కండరాలను చూడగానే నాకు ఈ ఆలోచనే వచ్చింది. గదిలోకి రాగానే, అతని శరీరంలోకి విషయం ప్రవేశించిన పద్ధతి గురించి పరీక్షించాను. ఎక్కువ బలం ఉపయోగించకుండానే అతని శరీరంలోకి దిగిన ముల్లు చూడనే చూచానుగదా! ఆ ముల్లు ఇంటి పైకప్పు  వేపు నుంచి వచ్చిందని, ఈ మనిషి అప్పుడు కుర్చీలో నిటారుగా కూర్చుని ఉంటాడని సులభంగానే చెప్పవచ్చు. ఒక్కసారి ముల్లును గమనించు.’’
నేను దాన్ని అనుమానంగానే తీసుకుని లాంతరు వెలుగులో పరీక్షించాను. నల్లని ఆ ముల్లు పొడుగ్గా, వాడిగా ఉంది. ఒక చివరలో ఎండిన జిగురులాంటి పదార్థం ఇంకా కొంచెం అంటి ఉంది. మరొక చివర కత్తితో తెంచినట్లు మొండిగా ఉంది.
‘‘ఇది ఇంగ్లీషు దేశపు ముల్లేనా?’’ అతను అడిగాడు.
‘‘కాదుగాక కాదు.’’
‘‘ఇన్ని సంగతులు తెలిసిన తరువాత నీకు ఏదో తోచి ఉండాలి. కానీ ఈలోగా అసలు బలగం వస్తున్నారు.  మనలాంటి రెండవరకం పక్కకి తప్పుకోవాలి.’’
అతను ఆ మాటలు అంటూ ఉండగా బయట కాళ్ల చప్పుడు దగ్గరగా వచ్చింది. సూటు వేసుకున్న లావుపాటి పెద్దమనిషి, ఒకతను గదిలోకి వచ్చాడు. అతని ముఖం ఎర్రగా ఉంది. ఉబ్బిన కళ్లు మెరుస్తున్నాయి. అతని వెనుక యూనిఫామ్‌లో ఉన్న ఒక ఇన్‌స్పెక్టర్‌ ఉన్నాడు. వణుకుతూ తాడియస్‌ షోల్టో కూడా వెనకే వచ్చాడు.
‘‘పని దొరికింది, చేతినిండా పని దొరికింది! వీళ్లంతా ఎవరు? ఈ ఇల్లు కుందేళ్ల గూడులా ఉంది ఏమిటి?’’ అతను బొంగురు గొంతుతో అరవసాగాడు.
‘‘నన్ను గుర్తు తెచ్చుకోగలరా, మిస్టర్‌ ఎతెల్నీ జోన్స్‌’’ అన్నాడు హోమ్స్‌ నెమ్మదిగా.

Go to Kinige.com for the book.
Those in India and Hderabad can contact Creative links Publishers,Hyderabad.
Mobile Numbers:
98480 65658,  98485 06964

Ratnakanchuka - Kambhoji

Shravanam Goes on!

Ratnakanchuka Dharini - Kambhoji




Tell who the artists are and I shall continue posting more such items.

In a week just 100 people visited the last weeks Voleti song.
Are we really interested in listening good music?
Or we only collect lot of it like a honeybee?
The bee unfortunately does not get to enjoy the honey perhaps!

Collecting music is no doubt good, but listening to it better!

Come on Friends!

Veganivu - Voleti

After a long time perhaps!

Shravanam !!!

vEga nIvu (jAvaLi). rAgA: suraTi rUpaka tALA.

P: vEga nIvu vAni rammanavE O celiya
A: nAgarIgamugA delipi nAvyatalanu dIrccuTakiTu
C1: dIna dAyAkaruDu nAtO dinE dinE mATalADi 
vInulakimpugA paTTi vinipincinadi eTu maratunE
2: andamaina ratikELilO amitamugA sukha paracina 
mandahAsa vadanunivini mari evarini dalacalEnE
3: gAna rasika shikhAmaNi kAnaka ara nimiSamuNDEnu 
vAnara rakSakuDau shrInivAsuniki vagaledelpi

Enjoy some Good Music!

Bapu Cartoon 2

No caption needed!

Rumi Masnavi - First Story

Maulana jalaluddin Rumi's Masnavi Stories are in circulation in various versions. Here I present the first story in two versions. I recently read Sri S Sadasiva's Telugu verse version. He has a few more words additional to what I found in the English version. He has read perhaps the original Persian (through Urdu). I have the Urdu version also. I shall try to give that version too.

యువరాజు - పనికత్తె

ఒక దేశంలో ఒక యువరాజు ఉండేవాడు. అతను వేటకు వెళ్లాడు. అక్కడ ఒక అందమయిన పనికత్తెను చూచాడు. అడిగినంత బంగారాన్ని ఇచ్చి ఆమెను వెంట తెచ్చుకున్నాడు. కొంతకాలానికి ఆ అమ్మాయి జబ్బు పడింది. ఇక యువరాజు ఆమెకు రకరకాల వైద్యులచేత మందులు ఇప్పించాడు. అయితే వాళ్లెవరూ ‘దేవుడు దయచేస్తే, మేము ఈమెను బాగుపరచగలం’ అనడం మాత్రం మరిచిపోయారు. వాళ్ల మందులేవీ పనిచేయలేదు. ఇక యువరాజు ప్రార్థనలు ప్రారంభించాడు. అందుకు సమాధానంగా అన్నట్టు స్వర్గం నుంచి ఒక వైద్యుడు వచ్చాడు. ఆ వైద్యుడు అంతకుముందు వారిచ్చిన మందులను గురించి తప్పు పట్టాడు. చాలా తెలివిగా రోగం నిర్ధారించాడు. అమ్మాయి అనారోగ్యానికి అసలు కారణం తెలుసుకున్నాడు. ఆమెకు సమర్‌ఖండ్‌లోని ఒక కంసాలి యువకుని మీద ప్రేమ ఉన్నదికనుక జబ్బు పడిందని తేల్చి చెప్పాడు. యువరాజు తన మనుషులను సమర్‌ఖండ్‌కు పంపించి ఆ కంసాలిని రప్పించాడు. అతనితో పనికత్తెకు పెళ్లి చేయించాడు. ఆరు నెలపాటు ఆ జంట అత్యంత ఆనందంగా బతికారు. ఆ సమయం గడిచిన తరువాత వైద్యుడు, దైవ సంక్పం అంటూ కంసాలికి విషం మందు ఇచ్చాడు. ఆ అబ్బాయి ఆరోగ్యం, అందం రోజురోజుకూ తగ్గసాగాయి. ఇక అమ్మాయికి అతనిమీద ప్రేమ కూడా తగ్గసాగింది. అప్పుడామెను మళ్లీ యువరాజు దగ్గరకు చేర్చారు. ఈ దైవాజ్ఞ దేవుడు అబ్రహాంను తన ఒక్కగానొక్క కొడుకు ఇస్మాయిల్‌ను చంపమని ఇచ్చిన ఆజ్ఞ వంటిదే. మోజెస్‌ సేవకును దేవదూతలు చంపడం కూడా ఇటువంటిదే. కనుక విమర్శించడం మనుషుల తరం కాదు. 

యువరాజు - పనికత్తె

ఇక ఇప్పుడు మీరు ఆలోచించడానికి ఒక కథ. అది మన ప్రస్తుత పరిస్థితి గురించి చెపుతుంది. అనగనగా ఒక రాజు ఉండేవాడు. అతను చాలా గొప్పవాడు, తెలివిగలవాడు. అతనిలో ఆధ్యాత్మికత కూడా తెలివితో కలిసి ఉండేది. 

ఒకప్పుడాయన తన ఇష్టమయిన గుర్రంమీద ఎక్కి మిత్రులతో వేటకు బయుదేరాడు. అందరికన్నా ముందు ఆయనే ఉన్నాడు. అప్పుడాయన ఒక పనిమనిషి అమ్మాయిని చూచాడు. ఒక్కసారిగా అతని మనసు నేరుగా ఆమెకు బానిస అయ్యింది. పంజరంలో పెట్టిన చిన్న పక్షిలాగ అతని గుండె రెపరెప లాడిరది. మరోమాట అనకుండా ఆమెకు అడిగిన ధర ఇచ్చాడు. 

వ్యవహారం ముగిసేలోగా ఆ అమ్మాయికి అనారోగ్యం మొదయింది. గాడిదమీద ఇవాళ జీనుకొంటే మరుసటి రోజు తోడేళ్లు దాన్ని ఎత్తుకుపోయినట్టు అయ్యింది. అన్నిటికన్నా మంచికుండలో మంచినీళ్లు తెస్తే ఏదో కుట్ర జరిగినట్టు కుండ పగిలినట్టయ్యింది. రాజు దూరదేశా నుంచి వైద్యును రప్పించాడు. మా ఇద్దరి ప్రాణాు మీ చేతుల్లో ఉన్నాయన్నాడు. ఆమె బాగుపడే దాకా నా బతుకు కూడా మిగదన్నాడు. ఆమే నాకు మందు అన్నాడు. ఆమే నా బతుకుకు మెగు అన్నాడు. ఆమెను బాగు పరిచిన వారికి అవిమాలిన నిధును ఇస్తానన్నాడు. 

వాళ్లందరూ కలిసి ఒక్క గొంతుగా ‘మా బతుకును పణంగా పెడతాము, అందరమూ ఆలోచిస్తాము, అందరి సలహాతీసుకుంటాము, ప్రపంచంలోని బాధసు మాన్పడానికే మేమున్నాము. మా దగ్గర ప్రతి గాయానికి మందు ఉంది’ అన్నారు. అయితే వాళ్లు ‘దేవుడు దయ చేస్తే’ అనే మాటలను మాత్రం గర్వం కొద్దీ మరిచారు. కనుక దేవుడు మనిషి చేతగానితనం ద్వారా తనను తాను తెలుసుకున్నాడు. మనిషి మనసులో భావాలు ముఖ్యం అంటున్నాను, పలికిన మాటలు కావు, అది చాలా చిన్న సంగతి. చాలా మంది ‘దేవుడు దయ చేస్తే’ అనే మాటను మరిచిపోతారు. వాళ్ల మనసు మాత్రం కదలకుండానే ఉంటాయి. అటువంటి మనుషులు మందులు తయారు చేసినా, మరొక చికిత్స చేసినా ఆ అమ్మాయికి బాధ పెరిగిందే తప్ప తగ్గలేదు. అమ్మాయి వెంట్రుక కన్నా సన్నబడింది. రాజు రక్తం కన్నీళ్లుగా ఏడ్చాడు. ఇచ్చిన మందుతో అమ్మాయి మరింత జబ్బు పడిరది. బాదాము నూనెతో ఆమె మరీ ఎండిపోయింది. పళ్లు పెడితే ఆమెకు అరగనే లేదు. నీళ్లు తాగితే శాపం అన్నట్టు మంటలు పుట్టాయి. 

ప్రతి నిత్యం మందు పని చేయని తీరు రాజు చూస్తున్నాడు. అతనిక జోళ్లు కూడా లేకుండా మసీదుకు చేరి ప్రార్థించాడు. మూలన చేరి తన భయాలను బయటపెట్టుకున్నాడు. కాళ్లకింది తివాచీని కన్నీళ్లతో తడిపాడు. ఆరళ్ల బాధలోనుంచి అతను మేలుకున్న తరువాత ప్రార్థనకు బదులు పలికిన దైవం ఇలాగన్నాడు. ‘ఓయీ, నీకున్న అన్నిటికన్నా చిన్న కానుక గురించి నీవు పడుతున్న బాధలు వర్ణించడానికి మాటలు లేవు. అవసరంలో ఉన్నప్పుడు దొరికే ఆసరాను మనమెవ్వరమూ పట్టించుకోము. నీవు నాకు రహస్యం తెలుసుగానీ నీకుచెప్పనని నేను అనలేదుగదా అన్నావు!’ రాజు తన గుండె లోతునుండి ఒక్క కేక వేశాడు. కలలో కనిపించిన విషయానికి కదిలిపోయాడు. నిద్రలేచి అతను కన్నీళ్ల పర్యంతం అయ్యాడు. ఎదుట ఒక పెద్ద మనిషి నిబడి ఉన్నాడు. ఆయన గొంతు గంభీరంగా ఉంది. అతను ‘అభివందనాలు, నీ కోరిక తీరుతుంది, వినయంగల ఓ రాజా, నీ సాయం కొరకు రేపు ఒక మనిషిని పంపుతాము, అతడిని నమ్ము. అతను అన్ని చికిత్సలు తెలిసిన వాడు. చాలా పవిత్రుడు, విధేయుడు కనుక అతని మాటను అంగీకరించు. ఇక ఆశ్చర్యం నీ వంతవుతుంది. నీవే మెచ్చుకుంటావు, ఆ మనిషిలో దేవుని శక్తిని చూడగలుగుతావు’ అన్నాడు. 

మరునాడయింది, మరో వైద్యుడు వచ్చే వేళయ్యింది. సూర్యుడు వెలిగిపోతున్నాడు. నక్షత్రాలు మాయమయ్యాయి, బురుజెక్కి రాజు ఆత్రంగా చూస్తున్నాడు, రహస్యంగా అందిన హామీ కొరకు అతను ఎదురు చూస్తున్నాడు. కనిపించే గుంపు చివరలో ఒక గొప్ప మనిషి కనిపించాడు. నీడల మధ్యన సూర్యుడిలా ఉన్నాడతను. అర్థ చంద్రుడిలాగ మాత్రమే అప్పుడు కనిపించాడు. ఉండీలేని దృశ్యాన్ని చూచినట్టుంది. ఆకారం మనసులో మాత్రమే మిగిలింది. ప్రపంచమంతా ఈ రకమయిన శక్తులతో నిండి ఉంది. వాళ్ల సమరాలు, శాంతి ఊహలలోనే ఉంటాయి. వాళ్ల అవమానం, గౌరవం ఊహలలోనే ఉంటాయి. ఆ మనిషి రాజుకు మరింత బాగా కనిపించాడు. మంత్రులను పంపడం కాక రాజు సొంతంగా తానే బయుదేరాడు. అతిథికి ఎదురు వెళ్లి ఆదరం చూపించాడు. కలయిక అనే సముద్రం తెలిసిన ఈతగాళ్లు ఇద్దరు. సూత్రం లేకుండానే వాళ్ల ఆత్మలు కుట్టుకుపోయాయి. ‘ఓయీ, నాకు నీవంటే ప్రేమ. ఆ అమ్మాయిమీద కాదు. నీవు ముస్తాఫావు. నేను నీ ఉమర్‌ని నీకు నేను చేతయిన సేవ చేస్తాను’ అన్నాడాయన. 
రాజు అతిథిని కౌగిలించుకున్నాడు. తప్పిపోయిన నేస్తంలాగ అతడిని ఆదరించాడు. నుదిటిని, చేతులను ముద్దు పెట్టుకున్నాడు. ఇంట్లో వారి క్షేమం గురించి అడిగాడు. ‘భగవంతుని మెగులువు నీవు, అన్ని ఆపదకు అడ్డు నీవు, ఆనందం కలగాలంటే అప్పటివరకు ఓపిక అవసరం. నిన్ను కలిస్తే మాకు జవాబు దొరికింది. చెయ్యి పైకెత్తి చేయవసింది చేయ్యి’ అని అడుక్కున్నాడు.  

వచ్చిన వైద్యుడు జబ్బు పడిన అమ్మాయిని చూచాడు. నాడి పరీక్షించాడు. నాలుకను చూచాడు. లక్షణాలను బట్టి కారణాలను కనుక్కున్నాడు. ‘ఇచ్చిన మందులన్నీ శాపంలా పనిచేశాయి. ఆమెలోని బలాన్ని మరింత పీల్చేశాయి. లోలోపలి కారణాన్ని మీ వైద్యులు చూడలేకపోయారు. చేసిన హానినుంచి దేవుడు రక్షించుగాక’ అన్నాడు. ఆయన అమ్మాయి బాధను అర్థం చేసుకుని వెనుకనున్న రహస్యాన్ని బయటపెట్టాడు. అయితే ఆ సంగతిని వెంటనే రాజు ముందు ఉంచలేదు. ‘కాలే కర్రనుంచి వచ్చే వాసన పొగలో ఉంటుంది. ఆ అమ్మాయి బాధ ఆమె మనసులో ఉంది. శరీరం బాగానే ఉంది. మనసొక్కటే ముక్కలవుతున్నది. ప్రేమలో పడితే గుండె కొట్టుకుంటుంది. అంతకంటే ఆ గుండెకు మరొక బాధ ఉండదు. ప్రేమికుల అనారోగ్యం అన్నిటికన్నా వేరు. అందరూ కోరుకునే ఆనందం అదే’ అంటూ వైద్యుడు అందర్నీ దూరం పంపించి అమ్మాయితో మాట్లాడాడు. ఆమె అన్ని సంగతులు అతని ముందు విప్పి చెప్పింది. 

విషయం తెలుసుకున్న వైద్యుడు రాజుముందుకు వెళ్లాడు. తెలిసిందంతా ఆయనకు వివరించాడు. ‘ఆమె ప్రేమలో పడ్డది. అతగాడిని నీవు వెంటనే రప్పించాలి. ఆమె బాగుపడాంటే ఇంతకంటే మార్గంలేదు. ఆ కంసాలి యువకుడ్ని వెంటనే తెప్పించు’ అంటూ వివరం చెప్పాడు. రాజు సమర్‌ఖండ్‌కు ఇద్దరు మనుషులను పంపించాడు. ఆ అబ్బాయిని వెంటనే తెప్పించాడు. అతగాడు రాజు ముందుకు వచ్చాడు. అమ్మాయిని కూడా రాజు రప్పించాడు. వైద్యుని సహా మీద వాళ్లిద్దరికి పెళ్లి చేయించాడు. ఆరు నెలు గడిచాయి. పనికత్తె మళ్లీ మామూలుగా మారింది. అప్పుడిక వైద్యుడు కుట్రగా కంసాలి యువకునికి ఒక మందు ఏదో ఇచ్చాడు. అతను దినదినం కృంగిపోసాగాడు. అతనిపట్ల ఆమె ప్రేమ కూడా తగ్గసాగింది. అబ్బాయి వికారంగా వెలిసిపోయినట్టు ముసలివాడిలాగ మారిపోయాడు. ప్రేమ అన్నది అందమయిన రూపం మీదనే ముందుగా మొదలవుతుంది. అందుకనే అది తగ్గిపోసాగింది.
అందమయిన ఆ అమ్మాయి మళ్లీ రాజు వద్దకు చేరింది. 

ఈ జరిగినదంతా అన్యాయం అనిపిస్తుంది. అయితే వైద్యుడు దురాశతోగానీ, భయంతోగానీ ఆ పని చేయలేదు. రాజు కోరికను తీర్చడానికి అంతకన్నా కాదు. అదంతా దేవుని ఆజ్ఞ. 

Meghama.... Meghama.... - An Article

An old article I wrote about clouds.
There are verses written by many poets including SriSri (Srirangam Srinivasa Rao)

మేఘమా... మేఘమా...

(The photograph is by Your's sincerely. It is really big. Use it as wall paper if you like it!)

ఆషాఢస్య ప్రథమ దివసే మేఘమాశ్లిష్ఠ సానుం

వప్రక్రీడా పరిణత గజ ప్రేక్షణీయం దదర్శ

కాళిదాస మహాకవి తన కావ్యాన్ని ఆషాఢమేఘం గురించిన వర్ణనతోనే మొదలు పెట్టాడు. మేఘమంటే మనవారికి ఎంతటి గౌరవం. ఎంతటి ఆప్యాయత. ప్రేమ సందేశాలందించే సంధానకర్తగా మేఘాన్ని చూడ గలిగిన ఘనత మనవారికే చెల్లు!

మేఘాలు, వర్షాలు! ఇవి రెండు లేనిదే భరతవర్షం మొత్తం మీద హర్షం లేదు. మనవారు, వానల్లు కురవాలి వానదేవుడా, వరిచేలు పండాలి వానదేవుడా అన్నారే గానీ ఎప్పుడూ రెయిన్ రెయిన్ గో ఎవే అనలేదుగదా! వర్షం తోడిదే జీవనం. జీవనం అనే మాటకు అందుకే నీరు అనే అర్థం కూడా ఇచ్చుకున్నారు. ఇంతకూ కాళిదాసు ఆషాఢమేఘాన్ని దర్శించాడు. అతను ఉజ్జయిని వాడుగదా అదే దక్షిణానయితే, బరువయిన వర్ష మేఘాలు జ్యేష్ఠంలోనే మొదలవుతాయి. ఋతుపవనాలు దక్షిణాన ముందు వస్తాయిగదా!

కావ్యం అన్న తర్వాత ఋతు వర్ణనం లేకుండా ఉండగూడదు. అందరికీ హర్షాన్ని పంచే వర్షాన్ని గురించి, కవులు మరింత ఆసక్తితో పద్యాలు రాసుకున్నారు. ఒక్క కావ్యాలలోనే కాదు, చేతనయిన ప్రతిచోటా మేఘాలను గురించి చెప్పుకున్నారు. కాళిదాసుకు వర్షమేఘాలతో కూడిన సానువులు ఏనుగుల వలె కనిపించాయి. ఇంకొకరికి ఇంకొక లాగ కనిపించాయి.

వరాహపురాణంలో ఒకచోట మేఘాల ప్రసక్తి ఉంది. శివకేశవుల అభేదం చూపించాలి. వారిరువురి మధ్యనగల మైత్రిని నిరూపించాలి. రుద్రుడు నారాయణున్ని నాకు వాహనంగా ఉండగూడదా అన్నాడట. సరేనని విష్ణువు మేఘాల తేజిగా మారాడట. ఆ వాహనం ఎట్లున్నది?

ఘనగర్జల్ సకిలింత లాశ్రిత బలాకాల్ తెల్ల జల్లుల్ సకం

పన శంపాలతికల్ పసిండి సగతుల్ మాహేంద్ర చాపంబు మో

హన రత్నంబుల వాగెత్రాడు వడగండ్లా స్వస్రవత్ఫేనమై

తనరం దజ్జలదంబు కైరడిగముల్ ధారావిహారంబులన్

మేఘమనే గుర్రానికి గర్జనలే సకిలింతలు, మెరుపులు ఇంద్రధనుస్సులు జీను, కళ్లెం. వడగళ్లు నోటిలోని నురుగట.

మేఘం కేవలం ప్రేమ సందేశాలకు, మంచి ఉపమానాలకు మాత్రమే కాదు, శక్తికి, బలానికి కూడా ప్రతీక.

ఒక సమయమందు ప్రబల సంయుక్తి నెనసి,

తీక్షణ శక్తులతో సముద్రిక్త విలయ

భీషణ శతఘ్నికా వినిర్ఘోష సదృశ

సింహనాదంబొనర్చుచు, స్థిర నిరంత

వారిధారల గురియించు వైభవంబు

నీ ప్రభావముగాదె, నీ నియతిగాదె

నీవు మహిత ప్రభా సమన్వితవు గాదె

ఈ కవనం ఎవరిదో కనుగొనగలరా? శ్రీరంగం శ్రీనివాసరావనే ‘శ్రీశ్రీ’ గారి పద్యాలివి.

భువనత్రయారాధ్యుడైన

భానునంతటి భాస్వత్ప్రభావయుతుని

మరుగు పరుతు వనాయాస కర నిరూఢి

అంటూ ఆయన మేఘాన్ని పొగిడారు.

చంచల మనస్కత బరిభ్రమించు నేను

నిన్ను బోలితి గాని యత్యున్నత ప్రభావ

సంపన్నరూఢ వైభవములందు

నిన్నుబోలిన ధన్యుండనే...  అన్నారాయన.

మేఘం నుండి వర్షం. బయట చితచితగానున్నది, బయట లసలసగానున్నది అంటారు విశ్వనాథ సత్యనారాయణ గారు ఒకచోట. ఆ చితచిత వర్షాలెక్కడికి పోయినాయో తెలియదు. లేని చోట చుక్కకూడా లేదు. ఉన్న చోట వరదలు. ఎడతెరిపి లేకుండా పడే వానలెలాగుంటాయి?

మిగుల జగంబు బగ్గడిల మించె దదుద్ధత వృష్ఠి యద్భుతం

బగుచు ఘనాఘనౌఘ సమదగ్ర నిరర్గళ ఘర్ఘరార్భటీ

లగన ఘనోచ్ఛల జ్జల ఝళంఝళ నిర్జర జర్జరీ భవ

న్నగ విగలచ్ఛిలా ఘనఘనాఘన ఘోషణ భీషణంబుగన్

అర్థం మాట అటుంచి, ఈ పద్యం ఒక్క గుక్కలో చదివి పూర్తి చేస్తే, పెద్ద వర్షం కురిసి ఆగినట్టు లేదూ. వర్షం సన్నని తుంపరలతో మొదలవుతుంది. ఆ తరువాత మెరుపులు, ఉరుములు, జడివాన గగ్గోలయి, జగము బగ్గడిలుతుంది. ఏమయి పోయినాయీ వర్షాలు? ఎక్కడికి పోయినాయీ మేఘాలు? ఈ పద్యం వ్రాసిన ప్రాచీన కవి ఎవరో (నాకు) తెలియదు.

గొడుగు లేకుండా బయలుదేరితే, తడిసి మోపెడవుతుంది. పొరపాటున గొడుగు తీసుకెళితే, మోత బరువవుతుంది, కృష్ణదేవరాయలు ఆనాటి వర్షం వల్ల వంటకు కష్టపడే ఇల్లాలి గురించి ఎంత కమ్మని పద్యం రాశాడు?

ఇల్లిల్లు దిరిగ నొక్కింతబ్బు శిఖి, యబ్బెనేనింటిలో బూరియిడి విసరక

రాజదు, రాజిన రవులుకో ల్వాసాల గాని కల్గదు, మరిదాన గలిగె

నేని, గూడగుట మందైన బెన్పొప్ప సుఖభుక్తి సేకూరదా భుక్తి కిడన

బ్రాగ్భోక్తలకె తీరు, బహునాన్నము, దీరనారులకొదవు బునఃప్రయత్న

మాజ్యపట ముఖ్య లయమెన్న రాలయాంగ

దారులయమెన్న రంతిక కారజనిక

పచన నాంధో గృహిణి రామి బడుక మరుడు

వెడవెడనె యార్ప నొగిలి రజ్జడిని గృహులు

ఆ జడి (అజ్జడి) వాన మొదలయిందంటే, నిప్పులు దొరకవు. దొరికినా రాజుకోవు. రాజినా రగులుకునేవి ఆశలే గాని మంటలు కావు. వంటయినా సరే, పొగ వల్ల సుఖంగా భోంచేయడానికి ఉండదు. తిన్నా, ముందు తిన్నవారికే కూరలయి పోతాయి. ఇక ఆడవాళ్లు మరీ నూనెగుడ్డలు, ఇంటి వాసాలు పొయ్యిలో పెట్టి, నానా తంటాలు పడుతుంటే, తిని పడుకున్న గృహమేధి, ఇంకా రావేమిటంటాడు.

రాయలవారు రాజభవనంలో ఉండి రాసిన కవితలా ఇవి? పల్లెటూరి జనజీవితంలోకి ఎంతగా దూసుకుపోతే, ఈ సంగతులన్నీ తెలియాలి!

ఇప్పుడిలాగుంది కానీ, కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం కూడా వాన పడిందంటే పల్లెలో, సంగతి అచ్చం రాయల వారి పద్యమే కదా!

మనది వర్షాధార ఆర్థిక వ్యవస్థ. అందుకే అలనాటి నుండి మనవారు వర్షాలను, మేఘాలను అంతగా ఆదరిస్తున్నారు. మధ్యలో ఏం లోపమయిందో గానీ, మేఘాలకు మాత్రం మనమీద కనికరం లేకుండా పోతున్నది. 

Sherlock Holmes in Telugu

I am proud to present four books of Sherlock Holmes series in Telugu.
I translated them as a tribute to my father.
The books already have created some ripples.
Not because of me though!
Holmes is unparalleled!

Here you go with a link to see and buy the books.

http://kinige.com/kbook.php?id=7084

http://kinige.com/kbook.php?id=7084

New Leaf - New Hope

Old Humor

A Cartoon by Talisetti Rama Rao,

name he gave to the cartoon is Vadagalla Vana, rain with hail!

The above cartoon and the joke are from a magazine Anandavani 1950!

Company manager came into the parcel room on some work. A boy was sitting there on a box smoking beedi and and whistling. 

Manager was angry and asked him "What is your salary?"

"Twenty five rupees Sir," said the boy after saluting.

"Here, Take this twenty five, You don't have to come to work any longer" said the manager. Boy took the money.

later, manager went to his room, asked for the Head Clerk and inquired about the boy.

"Sir, He is working in another company. He came to deliver a parcel" said the clerk.

Got it?