Balantrapu Venkata Rao Garu - Poetry Recitation

Venkata Parvateeswara Kavulu made their indelible mark on the literary fields of Telugu.
Their poetry was path breaking.
Ekantaseva is a legend in Telugu poetry.

It is interesting to note that they have even translated novels.
I am reading their Telugu version of Tagore's Gora!

Late Sri Shashanka (Poet and Lyricist) and later his son  Parvateesham (DD Hyderabad) continued the tradition of  Sri Voleti Parvateesam Garu..
Balantrapu Rajanikanta Rao and Nalinikanta Rao represent Sri Venkata Rao garu.
All of them are great in their own right!

Rajani perhaps epitomises the values for the late Duo represented.

Here I have a surprise for lovers of classical poetry.
Listen to late Sri Balantrapu Venkata Rao garu recite his poetry.
I thank Krishna and Prabhakar for sharing this recording.

Sri Balantrapu Venkata Rao Garu - Poetry Recitation

Bhava Sankeertanam

Let us enjoy works of great poets!!

#$#$#$#$#

One Lakh Page Loads!!

Dear Friends,

This afternoon I noticed that the page load counter shows a number exceeding 100 thousands,
Thanks a ton!

That tells me that I am being encouraged by many friends. Let em see, where all this leads to!

The work must go as usual!!

Here is a story or at least the beginning of it!
You might not have read anything like that till now!

Here it is!!

Main Character  ప్రధానపాత్ర

Danish - Frederick Anderson డానిష్ కథ – ఫ్రెడరిక్ ఆండర్సన్

ఒక మనిషి. ఇక్కడున్నాడు. అతనికి పొడవు, వెడల్పు ఉన్నాయి. కళ్లలో ఏదో ఉంది. మనిషి కళ్లను కెలుకుతున్నాడు. అతను కనుపాపలను, కనురెప్పలను కెలుకుతున్నాడు. మొత్తానికి ఆ మనిషికి ముఖముంది. దాన్ని వర్ణించవచ్చు. ముఖాన్ని ఎట్లా వర్ణించాలి. అది గుండ్రంగా ఉంది. అది నలుచదరంగా లేదు. కానీ ఉంది. అది మూలలుగా ఉంది, కానీ వంపులు నునుపుగా ఉన్నాయి.అది గుండ్రంగానూ గుర్తులతోనూ ఉంది. మనిషి ఎలాగయినా నునుపుగా గడ్డం గీసుకున్నాడు. అతని ముఖం పాప పిరుదుల్లాగుంది. కానీ. లేదు.

మనిషి ఇక్కడున్నాడు. ముఖం గల మనిషి. పేరు గలవాడు. మనిషికి ఒక పేరుంది. బహుశః మంచి పేరు. కానీ మనకది తెలియదు. మనం అతడిని ఇష్టం వచ్చిన పేరుతో పిలవవచ్చు. మాడ్స్ లేక మికెల్. మోత్చ్సార్ట్. మనిషి ఒప్పుకోడు. అతను పలకడు. బహుశః అతని పేరు మాడ్స్ కాదేమో. మనమతడిని ప్రధాన పాత్ర అనవచ్చు. అదే పేరుతో పిలుద్దాము. సరిగానే ఉంది. మన ధ్యాసనంతా అతనిమీదే ఉంది. అతడు దాన్ని ఇంకా కొంత కాలం అలాగే ఉంచుతాడు.

ఇదుగో ఆ మనిషి. సగటు శరీరం, ముఖం, ఆ పైన జుట్టు. మనమతడిని ప్రధానపాత్ర అందాము. అతనెక్కడికో వెళుతున్నాడు. ఎక్కడినుంచో, మధ్యన. తగినట్టే అతను ఈలవేస్తున్నాడు. మనం ప్రధానపాత్రను గమనిస్తున్నాము. చీకటిలో తపతపమంటున్న టార్పాలిన్. అతను కదులుతున్నాడు, వీధి వేపు అడుగులేస్తున్నాడు. ప్రధానపాత్ర ఒకకాలు ముందుకు చాచింది. తరువాత మరొకటి. అలా వరుసగా. అతను వీధి దీపాల కింద ఏ కష్టం లేకుండా ముందుకు కదులుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. అతను త్వరత్వరగా కాళ్లను ఒకదానిముందు మరొకటిగా వేస్తున్నాడు. వేగంగా. అతను సులభంగా బరువును మడమల మీదనుంచి మారుస్తున్నాడు. ప్రధానపాత్ర పరుగు ప్రారంభించింది. అతను పరుగెత్తుతున్నాడు. ముందెక్కడో ఒక బస్ స్టాపుంది.

A Man. Here he is. He has height and breadth. And something in his eye. The man picks his eye. He picks at his eyelashes, eyelid. On the whole the man has face. It could be described. How should we describe the face. It’s round. Or it’s rectangular. It’s not triangular. And yet. It’s angular with soft bends. It’s round with markings. The man is in any case freshly shaven. His face is a baby’s bottom. And yet. Not.

Here is the man. The man with a face. And a name. The man has a name. Probably a good name, but we don’t know it. We can call him whatever we feel like. Mads or Mikkel. Mozart. The man doesn’t obey, he doesn’t react. Maybe his name isn’t Mads. We could call him the main character. That’s what we’ll call him. Rightly so. The man has had our undivided attention. He’ll keep it a little while longer. Here is the main character.

Here he is, the man. Of average build, a face with hair on top. We call him the main character, he’s on his way somewhere. From somewhere, in between. Appropriately he whistles a tune. We observe the main character. A tarpaulin that clatters in the dark. He’s moving, striding up toward the streets. The main character puts one leg forward. Then the other. And so on. He appears to be moving with no trouble beneath the lamp lights. He puts his legs in front of each other rapidly. Faster. He gently eases the weight from his heels. The main character starts running. He’s running. Ahead somewhere is a bus stop.

Let us enjoy good works with words!!
%$%$%$%$

Tanavaritanamu - Begada

Tanavaritanamu - A rare song by Tyagaraja

Sri S Ramanathan renders the Song!

pallavi

tanavAri tanamu lEdA tArakAdhipAnana vAdA

anupallavi

ina vamshA rAjulakI guNamu-lennaDaina galadA nAtOvAdA

caraNam 1

pEra pEra bilva hAralu prEma mIra mIrOsaga nAdupai

caraNam 2

alanADu anna maragincu vELa balu vAnarula pankti nunca lEdA

caraNam 3

rAma rAma rAma raksha sEyavE tAmasambu Ela tyAgarAjanuta

In Tamil Script

ப. தனவாரி தனமு லேதா3
தார(கா)தி4(பா)னன வாதா3

அ. இன வம்ஸ1 ராஜுல(கீ)
கு3ணமு(லெ)ன்னடை3ன கலதா3 நாது3பை (த)

ச1. அல நாடு3 அன்ன(மா)ரகி3ஞ்சு வேள
ப3லு வானருல பங்க்தி(னு)ஞ்ச லேதா3 (த)

ச2. பேர பேர பிலிசி ஹாரமுலு ப்ரேம
மீர மீ(ரொ)ஸக3 லேதா3 நாது3பை (த)

ச3. ராம ராம ராம ரச்ச ஸேயகவே
தாமஸம்பு3(யே)ல த்யாக3ராஜ நுத (த)

Let us enjoy some great songs!!

@@@@@@

Vemana on Language

Here is an interesting Padyam of Vemana!

కుండ కుంభమన్న, కొండ పర్వతమన్న

నుప్పు లవణమన్న నొకటిగాదె

భాషలిట్లు వేరు, పరతత్త్వమొక్కటె

విశ్వదాభిరామ వినుర వేమ

కుండ కుంభమన్న = You call a pot with its name in sanskrit

కొండ పర్వతమన్న = Call a hill in Sanskrit

నుప్పు లవణమన్నను = do the same with the salt

ఒకటి గాదె = Is it not the same?

భాషలిట్లు వేరు, = Languages are thus different

పరతత్త్వమొక్కటె = the philosophy is after all the same.

Kunda and Kumbham are the words for a pot in Telugu and Sanskrit respectively.

Konda and parvatam, Uppu and lavanam are also similar examples.

The poet brings to the notice of people the expression made in flowery language.

Telugu, like any language, has a culture of borrowing words from the other languages, more so from Sanskrit. The obsession of Sanskrit has gone too far and there are people even now, who think that using simple words is poor linguistic skills. This practice was and is there in Brahmins to a higher degree. There are even stories in circulation about this matter. Vemana perhaps intended to heckle at the class that thinks using Sanskrit words is fashionable.

Just because you call the common salt with its name in Sanskrit, it does not turn more tasty or classy. It is not the language that matters but the purpose of communication.

It looks someone well versed in Sanskrit was walking towards his village after a long stint at the Gurukulam perhaps. He saw the village washer man at the pond. He was washing the clothes. This man wanted to say hello to him. In chaste language according to his own judgement he called out “Oh! Rajaka! How are you?” The poor villager did not understand the word. He replied “Swamy! Why such big words for poor people like us? You are perhaps the Rajaka!”

Simple language makes things easier to understand. But, the media and the people have picked up a language that is so unintelligible that people started talking like that!

Telugu is changing at such a pace that I may not understand it in the near future!

Vemana talked about the trend long back. The problem remains even now! The Telugu that Vemana used is not there now. The Telugu that is there now would be gone soon.

I understand that change is inevitable! But change for what? Is it because of our inadequacy or to give comfort to any part of the populace? This question is worth a discussion in wider circles!

Let us enjoy words of wisdom!

!@!@!@!@

Abburi Varada Rajeswara Rao -Book of Jokes

Varada as he is known was a great man.
I, now, feel bad about not getting to know him personally.
At least Namini should have introduced me to him.

There are very few people as lively as him, I understand.
Poetry was in his blood.
Equally sense of humor was also there.
Interestingly Chaya Devi Garu, Varada's equally talented wife brought out a book of his jokes.

This is an interesting book by all counts.
I have never seen anything like that till now.
Chaya Devi garu, kindly sent the book to me.
I read it in one go!
The book is named Varadoktulu, the utterings of Varada.
Bali drew some imaginative cartoons for the book.

Sample wit!

Varada was asked to learn driving.
He said, I am not a driver, only a driving force!


On seeing a bald man, he quipped, "His forehead extends to the back of his neck!

(The back cover with the Pundit's words!!)

If you have what is called a Fun Bone, you will rush to Vishalandhra, Navodaya, Praja Shakti or Disha books and grab a copy!!

Let us enjoy some good humor!
$%$%$%$%$%

Chankyas Chant - A Review

Here is a review in Telugu about an English Novel.

చాణక్యాస్ ఛాంట్ (నవల)

రచన: అశ్విన్ సంఘీ,  ప్రచురణ::వెస్ట్‌లాండ్ లిమిటెడ్

పేజీలు: 450, వెల: రూ. 195/-

ప్రతులకు: అన్ని పెద్ద అంగళ్లు, ఇంటర్‌నెట్!

చరిత్ర విషయంగా నవలలు, అన్ని భాషలలోనూ చాలా వచ్చాయి. చరిత్ర మరి గతంలోనే కాక, ప్రస్తుతం కూడా నడుస్తుంది. చరిత్ర పునరావృతమవుతుంది కూడా! ఈ రెండు సంగతులను గమనించిన ఈయన రచయిత గతం, వర్తమానాలను సమాంతరంగా కలుపుతూ ఒక నవలను మనకందించాడు. ఇంగ్లీషులో పెద్దపేరున్న రచయిత నవలకే దిక్కులేదు. కానీ ఈ మధ్యన మన దేశంలో అనుకోని వర్గాల నుంచి కొత్త రచయితలు వచ్చి, నవలలు, మిగతా రచనలతో దుమారం రేపుతున్నారు. వారిలో ఈ అశ్విన్ ఒకడు. ఇతను ఇంతకు ముందు ఒక నవల రాశాడు. స్వంత పేరుతో దాన్ని ప్రపంచం ముందుంచడానికి భయపడ్డాడు. అది మొదటి రచనయినా పేలింది! ఆ ధైర్యంతో అశ్విన్ ఈ తన రెండవ నవలను స్వంత పేరుతోనే అందించాడు.

చాణక్యుని అసలు పేరు విష్ణుగుప్తుడు. అతని గురించి, అతనికి జరిగిన అవమానం గురించి మనం చదువుతూనే వచ్చాం. ఈ పుస్తకం చాణిక్యుని తండ్రి మరణంతో మొదలవుతుంది. కథ బలంగా ముందుకు సాగుతుంది. ఒక అధ్యాయం ముగుస్తుంది. రెండవ అధ్యాయం ‘ప్రస్తుత కాలం’ అంటూ మొదలవుతుంది. అది చాణక్యుని కథ కాదు. అది ఒక అపర చాణక్యుని కథ. అతని పేరు గంగాసాగర్ మిశ్రా. లక్నోకు చెందిన బీద బాపనయ్య అతడు. చాణక్యుడు తన కుటిల రాజనీతినంతా ఉపయోగించి, చంద్రగుప్తుడిని రాజుగా చేసిన వృత్తాంతం బేసి అధ్యాయాలలో, సరిగ్గా అదే పద్ధతిలో చాందినీ గుప్త అనే అమ్మాయిని భారతదేశానికి ప్రధానమంత్రిగా చేయడంలో మిశ్రా ప్రదర్శించిన రాజనీతి సరసంఖ్య అధ్యాయాలలో సాగుతుంది ఈ నవల. ఈ నవలను ఎంతో పరిశోధించి రాశానంటాడు రచయిత. పుస్తకం చివరలో అయిదారు పేజీల రిఫరెన్సులు కూడా ఇచ్చాడు. గత చరిత్ర గురించి చదవడం అలవాటయిన వారికీ, ప్రస్తుత రాజకీయాలలోని ఆంతర్యం ఎరిగిన వారికీ ఈ నవల ‘ఫరవాలేదు’ అనిపిస్తుంది. కానీ, ఈ రెండు అంశాల గురించి ఏమాత్రం క్లూ లేనివారు చాలామంది ఉన్నారు. వారందరికీ ఇది ‘ఆహా!’ లేదా ‘వావ్!’ లెవెల్లో నచ్చుతుంది. మంచి రేసీ ప్రోజ్ కనుక చదవడమూ సుఖంగా సాగుతుంది. ఇందులో గొట్టు ఇంగ్లీషు లేదు మరి!

చాణక్యుడు, గంగాసాగర్ పాత్రలు ఆకట్టుకునే రకంగా ఉన్నాయి. కానీ, వాటిలో అన్ని రకాలుగా పోలికలు మాత్రం లేవు. గమ్యం ఒకటే! తాను అనుకున్న పనిని సాధించి తీరాలి! అందుకు వారి పద్ధతులు వేరుగా కనబడతాయి. కాలం, మనుషులు వేరుగదా! ఇంతకూ ఈ ఛాంట్ అంటే మంత్రం ఎక్కడ నుంచి వచ్చింది. చాణక్యుని ప్రేమించిన ఒక అమ్మాయి ఉంది. ఆమె అతనికి చేరువ కాలేకపోయింది. ఆమె గురించి ఇంకా చెబితే కథ బయటకు వస్తుంది. ఆమె, చాణక్యుని విజయం కోసం ఒక మంత్రాన్ని జపిస్తుంది. చాణక్యుడు ఈ మంత్రాన్ని జపించినట్లు ఎక్కడా కనబడదు. మంత్రం, మన ప్రస్తుతపు చాణక్యునికి దొరుకుతుంది. (అందుకు అలవిమాలిన పూర్వరంగం ఉంది!) ఒక అమ్మాయి అభివృద్ధి కొరకు ఆ మంత్రాన్ని జపిస్తే అది తిరుగు లేకుండా పని చేస్తుందని పాత కథలో అమ్మాయి చెపుతుంది. అక్కడ చాణక్యుడు, చంద్రగుప్తుడు ఇద్దరూ అబ్బాయిలే. ఇక్కడ మాత్రం చాందినీ గుప్త మంత్ర బలంతో ప్రధాన మంత్రి అవుతుంది. మరి మిశ్రా బుద్ధిబలం కూడా మంత్ర బలంతోనే వచ్చిందా?

టీవీలో చంద్రప్రకాశ్ తీసిన చాణక్య అందరినీ కుదిపింది. ఈ నవల చదవడానికి ఎంత బాగున్నా, అంత కుదిపే బలం మాత్రం లేదు. ఇందులో లూజ్ ఎండ్స్ చాలా ఉన్నాయి. పాత్రలు వచ్చి పోతుంటాయి. ప్రధాన పాత్రలకు కూడా ఒక సరయిన రూపం ఏర్పడదు. చంద్రగుప్తునిలో నంగిరి పింగిరితనం తప్ప శౌర్యం కనబడదు. చాందినీ కొంత ఎదుగుతున్నట్లు కనబడినా పీ.ఎం. లెవెల్ కనబడదు. నవలను చదువుతూ వెనుక జరుగుతుండే కుట్రలు, పన్నాగాలు, ప్లానులు, స్ట్రాటజీలను స్టడీ చేయదలుచుకుంటే మాత్రం ప్రశ్నలు మిగులుతాయి.
చాణక్యుడు జుట్టుముడి వేసుకోలేదని ఒక కథ ఉంది. భోజన పంక్తిలో అవమానం, జుట్టు ఈ రచనలో కనిపించవు. వీటిని వెదకనవసరం లేదు. రచయిత దీన్ని ఒక నవలగా రాశాడు. పాత్రలకు ఎవరెవరినో మాటల అంటగట్టానని అతనే వివరాలిచ్చాడు. పుస్తకంలో హాయిగా చదివించే శక్తి ఉంది. కనుక చదవడమే! ప్రస్తుత రాజకీయాల గురించి మరీ పాఠం చెపుతున్నట్లు తోచినచోట పేజీ తిరగేయడమే. కొంపమునగదు!

Caravaggio - The Master Painter

Caravaggio

1573 - 1610

Michelangelo Merisi da Caravaggio, Italian painter with great influence both in Italy and abroad.

Caravaggio is particularly renowned for his use of chiaroscuro, a technique that uses light and dark to achieve a 3-D effect. Caravaggio breaks away from the tradition of symmetrical figures and detailed backgrounds. His figures do retain a traditional monumentality.

(Click on the image to see it bigger)

Let us enjoy great works of arts!

&*&*&*&*&*&*&*

Listen better! - Better Listen!!

Here is an interesting talk about listening!
I used to use half of this information in my soft skill training sessions!!



Julian Treasure
Julian Treasure studies sound and advises businesses on how best to use it.

Here is the transcript of the talk, if you are bad at listening!

We are losing our listening. We spend roughly 60 percent of our communication time listening, But we're not very good at it. We retain just 25 percent of what we hear. Now not you, not this talk, but that is generally true. Let's define listening as making meaning from sound. It's a mental process, and it's a process of extraction.

We use some pretty cool techniques to do this.One of them is pattern recognition. (Crowd Noise) So in a cocktail party like this, if I say, "David, Sara, pay attention," some of you just sat up. We recognize patterns to distinguish noise from signal, and especially our name. Differencing is another technique we use. If I left this pink noise on for more than a couple of minutes, you would literally cease to hear it. We listen to differences,we discount sounds that remain the same.

And then there is a whole range of filters. These filters take us from all sound down to what we pay attention to. Most people are entirely unconsciousof these filters. But they actually create our reality in a way, because they tell us what we're paying attention to right now. Give you one example of that:Intention is very important in sound, in listening.When I married my wife, I promised her that I would listen to her every day as if for the first time. Now that's something I fall short of on a daily basis.(Laughter) But it's a great intention to have in a relationship.

But that's not all. Sound places us in space and in time. If you close your eyes right now in this room,you're aware of the size of the room from the reverberation and the bouncing of the sound off the surfaces. And you're aware of how many people are around you because of the micro-noises you're receiving. And sound places us in time as well,because sound always has time embedded in it. In fact, I would suggest that our listening is the main way that we experience the flow of time from past to future. So, "Sonority is time and meaning" -- a great quote.

I said at the beginning, we're losing our listening.Why did I say that? Well there are a lot of reasons for this. First of all, we invented ways of recording --first writing, then audio recording and now video recording as well. The premium on accurate and careful listening has simply disappeared.Secondly, the world is now so noisy, (Noise) with this cacophony going on visually and auditorily, it's just hard to listen; it's tiring to listen. Many people take refuge in headphones, but they turn big, public spaces like this, shared soundscapes, into millions of tiny, little personal sound bubbles. In this scenario, nobody's listening to anybody.

We're becoming impatient. We don't want oratory anymore, we want soundbites. And the art of conversation is being replaced -- dangerously, I think -- by personal broadcasting. I don't know how much listening there is in this conversation, which is sadly very common, especially in the U.K. We're becoming desensitized. Our media have to scream at us with these kinds of headlines in order to get our attention. And that means it's harder for us to pay attention to the quiet, the subtle, the understated.

This is a serious problem that we're losing our listening. This is not trivial. Because listening is our access to understanding. Conscious listening always creates understanding. And only without conscious listening can these things happen -- a world where we don't listen to each other at all, is a very scary place indeed. So I'd like to share with you five simple exercises, tools you can take away with you, to improve your own conscious listening.Would you like that?

(Audience: Yes.) Good.

The first one is silence. Just three minutes a day of silence is a wonderful exercise to reset your ears and to recalibrate so that you can hear the quiet again. If you can't get absolute silence, go for quiet, that's absolutely fine.

Second, I call this the mixer. (Noise) So even if you're in a noise environment like this -- and we all spend a lot of time in places like this -- listen in the coffee bar to how many channels of sound can I hear? How many individual channels in that mix am I listening to? You can do it in a beautiful place as well, like in a lake. How many birds am I hearing? Where are they? Where are those ripples? It's a great exercise for improving the quality of your listening.

Third, this exercise I call savoring, and this is a beautiful exercise. It's about enjoying mundane sounds. This, for example, is my tumble dryer.(Dryer) It's a waltz. One, two, three. One, two, three. One two three. I love it. Or just try this one on for size. (Coffee grinder) Wow! So mundane sounds can be really interesting if you pay attention. I call that the hidden choir. It's around us all the time.

The next exercise is probably the most important of all of these, if you just take one thing away. This is listening positions -- the idea that you can move your listening position to what's appropriate to what you're listening to. This is playing with those filters.Do you remember, I gave you those filters at the beginning. It's starting to play with them as levers,to get conscious about them and to move to different places. These are just some of the listening positions, or scales of listening positions, that you can use. There are many. Have fun with that. It's very exciting.

And finally, an acronym. You can use this in listening, in communication. If you're in any one of those roles -- and I think that probably is everybody who's listening to this talk -- the acronym is RASA,which is the Sanskrit word for juice or essence.And RASA stands for Receive, which means pay attention to the person; Appreciate, making little noises like hmm, oh, okay; Summarize, the word "so" is very important in communication; and Ask, ask questions afterward.

Now sound is my passion, it's my life. I wrote a whole book about it. So I live to listen. That's too much to ask from most people. But I believe that every human being needs to listen consciously in order to live fully -- connected in space and in timeto the physical world around us, connected in understanding to each other, not to mention spiritually connected, because every spiritual path I know of has listening and contemplation at its heart.

That's why we need to teach listening in our schools as a skill. Why is it not taught? It's crazy.And if we can teach listening in our schools, we can take our listening off that slippery slope to that dangerous, scary world that I talked about and move it to a place where everybody is consciously listening all the time -- or at least capable of doing it.

Now don't know how to do that, but this is TED, and I think the TED community is capable of anything.So I invite you to connect with me, connect with each other, take this mission out and let's get listening taught in schools, and transform the world in one generation to a conscious listening world -- a world of connection, a world of understanding and a world of peace.

Thank you for listening to me today.

(Applause)

Let us enjoy some interesting ideas!!

%^%^%^%^%^%^