Balamurali - New Ragas!

Shravanam with innovation!

Dr M Balamuralikrishna - New Ragams

Let us enjoy great music!!
@@@@@

Medha Column - 1

This is the material that appeared in the Medha page of  Andhra Bhoomi daily on 19th of october 2010

అయితే ఏంటట? .October 19th, 2010

రామర్ పిళ్లే ‘ఇదుగో! పెట్రోలు!’ అన్నాడు. ‘ఛస్! అన్నీ కబుర్లు!’ అన్నారంతా! నిజంగానే అతడు తెరమరుగయ్యాడు. కొన్ని సిద్ధాంతాలు, అండ పిండ బ్రహ్మాండంగా వచ్చేస్తాయి. అంతగానూ చప్పబడి కుప్పకూలిపోతాయి. కొన్ని విషయాలు మాత్రం, చాలా సూక్ష్మంగా వచ్చి, చివరకు అత్యవసరాలుగా మారి ఊరుకుంటాయి. అలాంటివాటికి ఉదాహరణ ‘విద్యుదయస్కాంత శక్తి’. ప్రపంచ గతినే మార్చివేసిన పరిశోధనలకు మొదటి ఉదాహరణగా విద్యుదయస్కాంత శక్తి గురించి చెప్పుకోవచ్చు. హాన్స్ క్రిస్పియన్ ఆయర్‌స్టెడ్ కదులుతున్న దిక్సూచి ముల్లు ఆధారంగా, విద్యుత్తుకు, అయస్కాంతానికి సంబంధం ఉందని గమనించాడు. 1821లోనే మైకెల్ ఫెరడే ఈ విషయం గురించి మరింత ముందుకు కృషిచేశాడు. అతను ఎలెక్ట్రిక్ మోటార్‌ను తయారుచేశాడు. పదేళ్ల తర్వాత, తీగచుట్ట మధ్యలో అయస్కాంతం కదిలితే విద్యుత్తు పుడుతుందని కనుగొన్నాడు. 1845లో విద్యుదస్కాంత సిద్ధాంతం వచ్చింది. ఆధునిక భౌతిక శాస్త్రానికంతా అదే ఆధారమయింది. ఫెరడే తన పరిశోధనను ప్రధానమంత్రిగారికో, మరో పెద్ద రాజకీయ నాయకునికో ప్రదర్శించి చూపాడట. ఆ పెద్దమనిషి ‘ఎందుకు పనికి వస్తుందిదీ?’ అని అడిగాడట. ఫెరడే మాత్రం, ‘అప్పుడే పుట్టిన బిడ్డ ఎందుకు పనికివస్తుందీ?’ అని ఎదురుప్రశ్న వేశాడట (ఈ సంగతిని పరిశోధకుడు బెంజమిన్ ఫ్రాంక్లిన్ తన ఒకానొక ఉత్తరంలో తెలియజేశాడు). ఫెరడే ‘త్వరలో మీరు దీనిమీద సుంకాలు వసూలు చేయవచ్చు’నన్నాడని కూడా అంటారు. ఇది మాత్రం కేవలం జోకయి ఉంటుంది. సైన్సులో ఒక పరిశోధన ప్రభావం తెలియడానికి 50 సంవత్సరాలు కనీసం పడుతుందేమో? 1880 ప్రాంతంలో విద్యుత్తు వాడకం ప్రచారంలోనికి వచ్చింది. ప్రస్తుతం, పల్లెలో అయినా సరే విద్యుత్తు లేకుండా, బతుకును ఊహించలేని పరిస్థితి వచ్చింది!




ఆకర్షణ ఉందా?.-కె.బి. గోపాలం

October 19th, 2010

ఆపిల్ పండు కిందపడి, న్యూటన్‌కు ఆలోచనలను కలిగించింది. వస్తువులు ఎంత పెద్దవయితే, మిగతా వస్తువులను అంతగా ఆకర్షిస్తాయి, అని సిద్ధాంతం. ఆ ఆకర్షణను గురుత్వ ఆకర్షణ అన్నారు. అందరూ అవున్నారు కానీ, ఈ ఆకర్షణ గురించి అర్థమయింది మాత్రం తక్కువే. న్యూటన్ మాత్రం చివరకు గ్రహాల కదలికల గురించి కూడా, ఈ సిద్ధాంతం ఆధారంగా సరయిన లెక్కలు వేయగలిగాడు. ఆ తర్వాత ఐన్‌స్టయిన్ రంగంలోకి దిగి, ఆకర్షణలో స్పేస్, అంటే స్థలం వంపు తిరుగుతుందన్నాడు. ఈ విషయం ఆధారంగానే ‘సాపేక్ష సిద్ధాంతాన్ని’ సిద్ధం చేశాడు.

ఐన్‌స్టయిన్ సిద్ధాంతం ప్రకారం విశ్వం రాను రాను వెడల్పవుతున్నది. అందులోని అంశాలన్నీ ఒకదానినుంచి ఒకటి దూరంగా పోతున్నాయి. ఈ విషయాన్ని హబుల్ టెలిస్కోపు కూడా గమనించింది. కానీ, ఈ సిద్ధాంతం సరిగానే ఉందనడానికి మరో ఆలోచన అవసరం. అంశాలన్నీ ఒకదాన్నుంచి మరొకటి, కాలం ప్రకారం దూరంగా పోతున్నాయంటే, ఒకప్పుడవన్నీ ఒకేచోట ఉండేవి అనుకోవాల్సి వస్తుంది. ఐన్‌స్టయిన్ సిద్ధాంతం అన్ని విషయాలకూ జవాబులను యిచ్చింది. విశ్వం పుట్టుక మాత్రం ప్రశ్నగానే మిగిలిపోయింది. ‘విశ్వం పుట్టుకకు ప్రారంభంగా చెపుతున్న పేలుడుకు ముందు, అందులోని అంశాలన్నీ ఎట్లాగుండేవి?’ అన్నది ప్రశ్న. పదార్థమంతా, చెప్పలేనంత తక్కువ స్థలంలో, అంత కుంచించుకుపోయి ఉండేదా? ‘్భతిక శాస్తవ్రేత్తలు ఇలాంటి అంతులేని అంకెలను సులభంగా అంగీకరించరు.

అందుకే, ఈమధ్యన యిద్దరు పరిశోధకులు, ఐన్‌స్టయిన్ సిద్ధాంతాల్ని పక్కన పెడుతూ, మరొక సిద్ధాంతాన్ని సిద్ధం చేశారు. ఆక్స్‌ఫర్డ్ యూనివర్సిటీలో పరిశోధనలు సాగిస్తున్న మాగ్సిమో బనడోస్, పెడ్రో ఫెరైరాలు, విద్యుదయస్కాంత సిద్ధాంతాలను ఆధారంగా, కొత్త సిద్ధాంతాన్ని తెచ్చారు. గురుత్వాకరణ గురించి ఐన్‌స్టయిన్ చెప్పిన అన్ని అంశాలను రుజువుచేస్తూనే, వారు విశ్వం పుట్టుక గురించి కూడా చెప్పగలుగుతున్నారు.

ఫెరైరా, బనడోస్‌లు చెపుతున్న ప్రకారం, గురుత్వాకర్షణ శక్తి మరీ అంత బలమయినది కాదు. విశ్వంలోని పదార్థమంతా, మరీ అణువంత స్థలంలోకి కుంచించుకోనవసరంలేదు. అది ఎంత కుంచించుకున్నా బంతి అంత ఉండి ఉంటుంది, అంటున్నారు వీళ్లిద్దరూ!

ఆ బంతి కూడా, ఒక్కసారిగా, ఒక్కచోట పుట్టింది కాదు. అంతకుముందున్న విశ్వం ఏదో కారణంగా కుంచించుకుపోయింది. అప్పుడది దట్టమయిన బంతిగా మారింది. మారుతూ ఉండగా, ఇక ఏ మాత్రం కుంచించుకుపోలేని పరిస్థితికి చేరింది. అంటే, దాని మందం, మందానికి ఉండే పరిమితికి చేరింది, అన్నమాట. విశ్వంలోని పదార్థం మరీ మరీ కుంచించుకుపోయి, పరిమితిని చేరి, ఇక కుంచించుకునే అవకాశం లేక పేలింది. అదే ‘బిగ్ బ్యాంగ్’! ఈ పెద్ద పేలుడుతో, ఇప్పటి విశ్వం పుట్టుక జరిగింది.

ఈ కొత్త విశ్వం పేలిన తర్వాత, కొంతకాలం, విస్తరించకుండా ఉండిపోయిందని కూడా అంటున్నారు ఈ పరిశోధకులు. ‘విశ్వం పుట్టిన తొలి రోజుల్లో గురుత్వాకర్షణ తరంగాల పరిస్థితిని గురించి, ఎంతో పరిశీలన జరగాలి. అప్పుడుగానీ, గురుత్వాకర్షణ సిద్ధాంతం గురించి, అసలు సంగతి తెలుస్తుంది’ అంటారు ఫెరైరా. ‘ఐన్‌స్టయిన్ సిద్ధాంతం మరీ సింపుల్‌గా, సులభంగా ఉంది! కానీ, ఇలాంటి సులభమయిన పద్ధతి, అన్నిసార్లూ సరయింది కాదు!’ అంటారతను. అందుకే మరి! సైన్సులో శాశ్వత సత్యాలు లేవంటారు!

ఐన్‌స్టయిన్ గురుత్వాకర్షణ సిద్ధాంతం సరయింది కాదు అనడం ఇది మొదటిసారి మాత్రం కాదు. ఈ సరికొత్త ఆలోచన, అలా వచ్చిన ఆలోచనల్లో అన్నిటికన్నా గొప్పది, అంతమాత్రం కాదు. గురుత్వాకర్షణకు స్థల కాలాలే గాక మరిన్ని మితులున్నాయి. వాటిలో వంపులూ, తేడాలు యింకా అర్ధం కాలేదు. గురుత్వాకర్షణ, పదార్థం దగ్గర ఒకరకంగా, ఖాళీలో మరొక రకంగా ఉంటుంది. ఈ విషయాలన్నీ అంత సులభంగా అర్థమయ్యేవి కావు. ఫిజిక్స్, అంటే భౌతికశాస్త్రం, ‘అన్ని రకాల సైన్సులకూ తల్లి’ అంటారు. అది అందరికీ సులభంగా అర్ధంకాదని అందరూ అంగీకరిస్తారు. ఇంతగా కొత్త సిద్ధాంతాలు పుడుతున్నాయంటే, త్వరలోనే గురుత్వాకర్షణ గురించి నిగ్గుతేలుతుందేమో! ‘గురుత్వాకర్షణ, అసలు ఒక శక్తే కాదు. అది ఒక ప్రభావం మాత్రమే!’ అంటున్న ఎరిక్ వెర్లింగ్త్‌గారినీ పట్టించుకోవాలి. ‘నన్నడిగితే, గురుత్వాకర్షణ అని ఏదీ లేదు!’ అంటారాయన!



కండర గండడు మేడ్ ఈజీ!.October 19th, 2010

అమ్మాయిలంతా సైజ్ జీరో, అబ్బాయిలంతా ‘కండరగండడు’ కావాలనేది ప్రస్తుతం ఫాషన్! పొట్టమీద గట్టి కండరాలు, రెండు చేతులకూ అందని జబ్బలూ ఉంటే, అది ‘డబాంగ్!’ పద్ధతి! అందుకు జిమ్‌లో చేరి అమాంతం బరువులను ఎత్తుతూ గడుపుతున్నారు అందరూ!

కండరాలు బాగా పెరగాలంటే, అంతలేసి బరువులను ఎత్తనవసరంలేదని, తక్కువ బరువుతోనే పని జరుగుతుందనీ మెక్‌మాడ్డర్ యూనివర్సిటీ పరిశోధకులు అంటున్నారు. అందులో కిటుకును వారు బయటపెట్టారు. తక్కువ బరువుతోనే గానీ ‘ఇక నావల్ల కాదు బాబోయ్!’ అనేదాకా వ్యాయామం కొనసాగించాలట!

ఇలాంటి విషయాలను గురించి పరిశోధించే రంగాన్ని ‘కైనేసియాలజీ’ అంటారట. ‘ముక్కుతూ మూలుగుతూ పెద్ద బరువులు ఎత్తనవసరంలేదు. చిన్న బరువునే, ఇక వీలుగాదు అనేదాకా ఎత్తుతూ ఉండాలి’ అంటారు సువర్ట్ ఫిలిప్స్. ‘కండరంలో కొత్త ప్రొటీన్లు తయారయేందుకు ప్రేరణ కావాలి. అప్పుడే కండరాలు పెద్దవిగా పెరుగుతాయి. అందుకు అలసట ఎంతో అవసరం!’ అంటూ అసలు సంగతి తెలియజేశారతను.

ఈ ఆలోచన నికొలస్ బర్డ్ అనే పి.హెచ్.డి విద్యార్థినుంచి వచ్చింది. సాధారణంగా వాడే బరువులలో మూడవ వంతు మాత్రమే వాడుతూ వీళ్లు, కొందరి చేత వ్యాయామం చేయించి పరిశీలించారు. రకరకాల బరువులతో ప్రయత్నించి ఈ 30 శాతాన్ని సరయిందిగా గుర్తించారు.

ఈ పరిశోధన సంగతి అందరికీ తెలిస్తే తక్కువ బరువు డంబుల్స్‌కి గిరాకీ పెరుగుతుందేమో! అదేమోగానీ, మరీ బలం లేని బక్కపలచని మనుషులు, వయసు ముదిరినవాళ్లూ, అనారోగ్యంగలవాళ్లు కూడా, ఈ పద్ధతిని వాడి మరింత బలంగా, పుష్టిగా మారే అవకాశం ఉందంటున్నారు!



బంగారం సంగతులు

మనిషి వాడుకున్న లోహాలలో మొదటిది బహుశ బంగారమే అంటారు పరిశోధకులు. క్రీ.పూ నాలుగు వేల ఏండ్లనాడు మనిషి బంగారంతో తయారుచేసిన వస్తువులు దొరికాయి. అంటే, రాతియుగంనాడే బంగారం తెలుసన్న మాట.

1799లో కాన్రాడ్ రీడ్‌కు ఒక బంగారు ముద్ద దొరికింది. అతను దాని విలువ గుర్తించలేక, తలుపుకు అడ్డంగా మాత్రమే వాడుకున్నాడు. తర్వాత, 17 పౌండ్ల ఆ ముద్దను మూడున్నర డాలర్లకు అమ్ముకున్నాడు. అప్పటికే దాని ధర అంతకు వెయ్యి రెట్లు ఉండేది.

ప్రపంచంలో ఇప్పటికి దొరికిన బంగారంలో, 85 శాతం ఇంకా వాడుకలో ఉంది. ఎక్కువ బంగారం గల దేశం అమెరికా. నగల సంగతికి వస్తే భారత్‌దే పైచేయి. అలంకరణ పేరున వాడుతున్న బంగారంలో 20 శాతం, భారతదేశపు చీరల్లో ఉంది.

He said - A Poem

This poem appeared partially in my blog earlier.
Now, the full poem has appeared in the Sahiti page of Andhra Bhoomi Telugu Daily today!

Here is the poem!

అతడన్నాడు.-కె.బి.గోపాలం,
October 25th, 2010

నీటిలో రాతి కోసం వెతుకులాట

రాతిలో నీటికోసం వెతుకులాట

పడిపోతున్నప్పుడు కూడా ఆశాభావం కనబరచేది నేనేగదా

అందమయిన అమ్మాయిలను ఆనందంగా ప్రేమించేది నేనేగదా

నాకు నిశ్శబ్దమనే మరణం గురించి ఇసుమంతయినా చింతలేదు

గుంపులో నేను కొన్ని మాటలను మింగేస్తాను

పక్కగా వెడుతున్న అమ్మాయికి కన్ను గిలుకుతాను

జింకలు ఏడుస్తుంటే చూస్తాను

నగరం నడిబొడ్డున సంతోషం తననుతాను

చంపుకుంటుంటే చూస్తాను కూడా

నాకు, నా పండు, నాడు దిసమొలతో తిరగడం గుర్తుంది

అది, చంద్రుని ముందర, దాని భయం వెనక్కు తగ్గి,

క్షమించమని అడుక్కోవడమూ గుర్తుంది

గోడమీద అక్షరాలు గోడను బూడిదగా మారమంటున్నాయి

భవనం రహస్యాలను బట్టబయలు చేయవద్దంటున్నాయి

భవనాలు తమ తలుపులను మూసుకుంటూ

విషయం అర్ధమయితే

పోలీసు వాళ్లు మాయమవుతారంటున్నాయి

సముద్రం విశాలమయినదని నీకు తెలుసు

కాలం కూడా నీళ్లలాగే వేళ్లమధ్యనుంచి జారిపోతుందని తెలుసు

ఏమీ మిగలదనీ తెలుసు

నిమ్మ వాసనలో నుంచి ఓ చుక్క రాలిందనీ

ప్రపంచమంతటా తాజాదనం నింపిందనీ, చొచ్చుకుందనీ తెలుసు

అడవి ఖర్జూర కాయలను తెచ్చిచ్చిందని తెలుసు,

ప్రేమికుడికీ, సముద్ర తీరంలో సంతోషంగా ఉన్న రాళ్లకు కూడానూ!

రాళ్లు ముక్కలు ముక్కలయ్యి, లోహ పుష్పాలుగా మారాయి.

మరి నీవెందుకు అధునాతన నగరాల గదుల్లో అంతగా దాగున్నావ్

అక్కడ అర్ధంలేని గోల, పడుచు ఎదల పండుకోత,

గుటకలు మింగడం!

గడియారం ముళ్లు గోడలోని ఓ రంధ్రంనుంచి వేలాడుతున్నాయ్

కాలం, కామాలను, ఫుల్‌స్టాప్‌లను లెక్కలు కడుతున్నది

మరో కొత్త ఉదయం కోసం,

ఎవరో తలుపు తట్టారు,

తలుపు తెరిస్తే,

అదుగో, ఉదయం నిలబడి ఉంది!

ఈ ఉదయం, ఇంత త్వరగా ఎవడిక్కావాలి?

(ఆషూర్ ఎత్వేబీ కవితలోని ఒక భాగం)

-కె.బి.గోపాలం (అనువాదం)

Here is the link to the Sahiti page of Andhra Bhoomi!

http://www.andhrabhoomi.net/features/sahiti
Let us enjoy good poetry!
&&&&&

Alattur Srinivasa Iyer - Kalyani

Shravanam again!

Sri Alattur Srinivasa Iyer - Kalyani

Let us enjoy great music!
@@@@@

Poetry and Analysis

Vidwan Viswan garu has collected some gems from the old literature and put them in Telugu verse.
The following lines are really interesting.
To be frank, everything he wrote is interesting.

I like poetry and also would like to comment on it!
So, the lines appealed to me a little more.

He says,

కఠినతర తర్క
వాక్ప్రసంగంబుల వలన
కావ్య నిర్వచనము
సేయ గడగుటెల్ల

గడ్డపారలు, గొడ్డండ్లు,
గదలు దెచ్చి
ముక్కుపోగు నమర్చెడు
ముచ్చటగును.

Trying to define a work of poetry
with high sounding discourse
is like
trying to fix a nose stud
with the help of
crowbars, axes and maces.

What a thought, from wherever it is!

Poetry is poetry and it has to be understood only in that spirit.
I am sure that the premise of only poets reading  and enjoying poetry of others calls for some review.
If you know how to enjoy poetry, you would be excited with some of the thoughts.
Poetry is not mere word play!
It is the heart of someone with strong feelings!!

Let us enjoy some good poetry!!
&&&&&

The Big Chest - A Story

This is a story from the collection of stories by Dervishes.
I am still thinkingg about the purport of this!


Here is the story!

నూరీబే - పాత పెట్టె



నూరీబే ఆలోచన గల మనిషి. అల్బేనియాలో గౌరవంగలవాడు కూడా. అతను తనకంటే మరీ చిన్న వయసు గలావిడను భార్యగా తెచ్చుకున్నాడు.

ఒక సాయంత్రం అతను మామూలుకన్నా తొందరగా ఇంటికి వచ్చే సరికి నమ్మకంగల ఒక సేవకుడు ముందుకు వచ్చి, "నీ భార్య, అంటే మా యజమానురాలు, అనుమానాస్పదంగా వ్యవహరిస్తున్నది. ఆమెతో ఆమె గదిలో ఒక పెద్ద పెట్టె ఉన్నది. అందులో ఒక మనిషి పట్టేంత పెట్టె అది. ఆ పెట్టె మీ నాయనమ్మ గారిది" అని చెప్పాడు.

"అందులో పాత అల్లిక గుడ్డలు ఉండాలి!"

"కాదండీ అందులో మరేదో ఉన్నదని నా అనుమానం!, నేనేమో మీకు ఇంత పాత నమ్మకస్తుడయిన సేవకుడినా, ఆమె నన్ను అందులోకి తొంగి కూడా చూడనివ్వలేదు."

నూరీ తన భార్య గదిలోకి వెళ్లాడు. భార్య ఒక పెట్టె పక్కన నిస్సహాయంగా కూచుని ఉంది.

"ఆ పెట్టెలో ఏముందో నాకు చూపిస్తావా?" అని అడిగాడతను.

"ఒక పనివాడి అనుమానం కారణంగానా లేక నా మీద నమ్మకం లేకనా?"

"ఎందుకనే సంగతులు ఆలోచించకుండా దాన్ని తెరిస్తే పోతుందిగా!"

"అది కుదురుతుందని నేననుకోను!:

"దానికి తాళం వేసి ఉన్నదా?"

"అవును"

"తాళంచెవి ఎక్కడ?"

ఆమె తాళంచెవి ఎత్తి చూపింది. "ఆ పనివాడిని పంపించి వేయండి. నేను ఈ తాళంచెవులు మీకిస్తాను" అన్నదావిడ. పనివాణ్ణి పనిలోనుంచి తొలగించారు. ఆమె తాళంచెవులు ఇచ్చేసి మనసులో బాధ పడుతూ అక్కడినుంచి వెళ్లి పోయింది.

నూరీబే చాలా సేపు ఆలోచించాడు. అతను తోటలోనుంచి నలుగురు పని వాళ్లను రమ్మన్నాడు. వాళ్లు ఆ రాత్రి, పెట్టెను తెరవకుడానే పొలంలో ఎక్కడో దూరానికి తీసుకు పోయారు. దాన్ని వాళ్లక్కడ పాతి పెట్టారు.

ఆ సంగతి గురించి తర్వాత ఎవరూ మాట్లాడ లేదు.

ఈ కథను కలందర్ (తిరుగుతూ ఉండేవారు) దర్విష్ లు చెప్పినట్టుగా చెపుతారు.
ఇది 1916 ప్రాంతంలోనే యు ఎస్ లో అచ్చయింది.

The Ancient Coffer of Nuri Bey




NURI BEY was a reflective and respected Albanian, who had married
a wife much younger than himself.
One evening when he had returned home earlier than usual, a faithful servant came to him and said: 'Your wife, our mistress, is acting suspiciously. 'She is in her apartments with a huge chest, large enough to hold a man, which belonged to your grandmother.

'It should contain only a few ancient embroideries.

'I believe that there may now be much more in it.

'She will not allow me, your oldest retainer, to look inside.'

Nuri went to his wife's room, and found her sitting disconsolately beside the massive wooden box.

'Will you show me what is in the chest?' he asked.

'Because of the suspicion of a servant, or because you do not trust me?'

'Would it not be easier just to open it, without thinking about the undertones?' asked Nuri.

'I do not think it possible.'

'Is it locked?'

'Yes.'

'Where is the key?'

She held it up, 'Dismiss the servant and I will give it to you.'


The servant was dismissed. The woman handed over the key and herself withdrew, obviously troubled in mind.

Nuri Bey thought for a long time. Then he called four gardeners from his estate. Together they carried the chest by night unopened to a distant part of the grounds, and buried it.

The matter was never referred to again.

I want you also to think about the story!
^^^^^^^^^^

Chitraveena Ravikiran - RTP

Shravanam on festival days!!

Sri N Ravikiran - Chitraveena - Pallavi

Let us enjoy great music!!
@@@@@

The Poet by Hatif Al Janabi

This is an Arabic poet!
His very short poem struck me in the face!

The Poet

The poet is bewitched by light and darkness,

by a dagger that delights in misery

by wind and ruin and echo

by a ravenous temptation.

The poet, a grave dragon,

awakes in the evening dreaming of words.

The departed bury his voice.

Oncomers trample over his grave.

And he has no option but go on.

The poet is stone

ringing . . .

The bewitched poet pains . .

ఒక కవి

(హాతిఫ్ అల్ జనాబీ)

కవి చీకటి వెలుగులన చూచి ముగ్దుడవుతాడు.

కష్టాల్లో కళకళలాడే కత్తిని

గాలినీ, వినాశనాన్నీ, ప్రతిధ్వనినీ

అర్థంలేని ఆశలనూ చూచి ముగ్ధుడవుతాడు.

అంతానికి చేరిన వింతమృగంగా కవి

పదాలను గురించి కలలుగంటూ సాయంత్రం నిద్ర లేస్తాడు

వెళ్లిపోయిన వాళ్లు ఆయన గొంతును పాతి పెడతారు

వచ్చే వాళ్లు ఆయన సమాధిని కసపిసా తొక్కుతారు

అయినా అతనలా కొనసాగడం తప్ప చేయగలిగింది లేదు

కవి అంటే శిల

మోగుతాడు

ముగ్ధుడయిన కవి బాధ పడతాడు.

 Could you get him?

######

Palapitta - Balamurali Special

There is a Telugu magazine by name "Palapitta" being published for the last nine months.
I knew that the magazine was coming out regularly.
I even met the editor Mr Gudipati.
I offered my assistance in putting up the content.
Many of the journalists do not know me as a writer.
They only know me as a science commuincator and an administrator.
Even I do not talk about my writing to people.

I came to know that Palapitta issue of the month July 2010 was a special on Balamurali.
I had an occassion of attending a literary evening conducted by the magazine and grabbed the chance to buy a copy of the above said issue.

It is not any wonderful issue to be frank!
There are 25 full pages dedicated to BMK.
Of them only the interview and the longish piece by Kodavatiganti Rohini Prasad are a little interesting.
I did not find anything new in the interview.
It included even the routine shake hand and invitation to visit again!
The young lady does not know that BMK does that with all people!

The article mentioned is a piece with least adulation.

I liked the way the writer mentioned some of his own feelings.

There is an article talking about the compositions of BMK.

It is dry to say the least!

By the way, it is Prince Aswathi Rama Verma and not Ram Mohan as mentioned in the interview, who is the disciple of BMK!

People need to know their subject well to produce such issues!

They should also look for right people to contribute material.

Good thing is that when no one noticed BMK turning 80, this magazine did!!

It deserves a Hurray!

The photographs including the one on the cover are good!

This magazine, I noticed, has preserved the old issues and is selling them!

Try your luck if interested in getting a copy costing only Rs 30!

Address:

Palapitta

16-11-20/6/1/1,  403,  Vijayasai Residency

Saleemanagar

Malakpet

Hyderabad - 500036

Let us enjoy good works on arts!

@@@@@

Vasant Kanakapur - Harmonium

Shravanam with Harmonium!

If there are takers for Hindustani, there could be more of it!!

Vasant Kanakapur - Harmonium - Gorakh Kalyan

Let us enjoy great music!!
@@@@@

Caravaggio - Painting

Can you believe this is a painting?
That too from 16th century!
The light and shade work is simply stunning!
That is why we celebrate him even today!

Let us enjoy great works of art!
&&&&&

Work and the attitude!

You and the time!

I believe the following lines are from Sri Nanduri Ramakrishnamacharya Garu!
He composed Padyam so easily like some people talk!
For him Padyam was a form of talking perhaps!

మనిషి గోళ్లు గిల్లుకొనుచు కూర్చున్నచో
బతుకునందు తుప్పు పట్ట వచ్చు
మనుషులందరిలోన పని చేయు వానికే
అన్ని మంచి ఫలములందుచుండు

NRK says you will perhaps rust if you sit idle.
He says that in this world good results are for people who work!

బతుకునందు తరుచు గతకాలమును గూర్చి
తలుచుకొనిన ముసలితనము వచ్చు
బతుకునందు తరుచు భావికాలము గూర్చి
తలుచుకొనిన పడుచుతనము వచ్చు

He says, if you keep thinking about the past forever, you would grow old quickly!
Rather if you think of the future, you would grow young!

The following are my lines!
I don't know when i did them.
I found them today in some old papers.

పాడుబడ్డ బాయి లోపల
నాచు నీచులు పెరుగుతాయి
పాతనీళ్లు తోడి పోస్తే
కొత్త నీళ్లు ఊరుతాయి

In an abandoned well scum and filth accumulates!
If you remove the old water, there would be new water!

లోకమంతా కొత్త బాటలు
ఏకమయి వెతుకుతూ ఉంటే
ఆగమయి నిలబడితిమంటే
ఆడనే మనముండి పోతము

When all the world is pursuing newer ways,
if you stay put where you are, you would remain there only!

నిత్యమూ ఒక కొత్త దినమూ
నిత్యమూ ఒక కొత్త బతుకు
నిత్యమూ ఒక కొత్త పాఠము
సత్యమేదో నేర్చుకుంటము
నిత్యమంతా నిమ్మళంగా
భయము లేక బతుకుతుంటము

Each day is a new day!
Each day it is new life!
Each day there is a new lesson to learn!
Each day there is a new truth to know!

Then we would live each day calmly without fear!!

What do you say!!
$$$$$

T V Shankaranarayanan - Radio Concert

Shravanam, the listening post!

Sri T V Shankaranarayanan - Radio Concert

Let us enjoy great music!
@@@@

Five weekends!

Did you notice this!
How often does this happen?

Sometimes things are fun!
%%%

A page from the Diary!

Once again my musings!
A page from the diary!
The page is written on 2nd October 1999

 For a gentleman called Stephen Hawking the body refuses to work! He cannot even talk! But his brain works on behalf of the entire body! So, he is known as the most intelligent man today! Blind people would not have any unnecessary information in the brain. And they remember the necessary things very well! I remember blind Shantappa taking water from the well and Narsimulu identifying Nanna with the sound of the Bicycle even today! Why do we have so many diversions? If all are intelligent and are able to control the mind,  everything would be as easy as that! But the looks are always attracted by something different!

Everything may appear alright in the big picture! A person may look handsome or intelligent in the first instance. The reality would be coming out clearly only when looked at with seriousness. World these days is happy with outer sheen and even lack of that also! We are also a part of this world. I am perhaps inclined to look into the matters with a little more seriousness. Looks like there would be only one theme left for the life! Incompleteness! There starts the problem!!

It is not possible for all to see and show the subject in its entirety!

What prompted me to say that?
#####

Calendar 2010 - Now!

Yes, We are late!
Only by nine months and 4 days!
My daughter made this calendar.
But, we forgot to share it!

Better late than never!
Here it is!!


Ammalu Calendar


Let us enjoy works of art!!
&&&&&

Radha Jayalakshmi - Old Disc

Shravanam with Vintage stuff!

Smt Radha and Smt Jayalakshmi - Old Disc

Let us enjoy great music!
@@@@@

We can be Buddhas!

Can you believe this?
Listen and watch this talk!
It does not matter whether we accept with him or not, it is interesting to listen to this gentleman!

We can be Buddhas! 

Thank you. And I feel like this whole evening has been very amazing to me. I feel it's sort of like the Vimalakirti Sutra, an ancient work from ancient India, in which the Buddha appears at the beginning and a whole bunch of people come to see him from the biggest city in the area, Vaisali, and to bring some sort of jeweled parasols to make offering to him. All the young people, actually, from the city -- the old fogeys don't come because they're mad at Buddha, because when he came to their city he accepted -- he always accepts the first invitation that comes to him, from whoever it is, and the local geisha, a movie-star sort of person, raced the elders of the city in a chariot and invited him first.

So he was hanging out with the movie star, and of course they were grumbling: "He's supposed to be religious and all this. What's he doing over there at Amrapali's house with all his 500 monks," and so on. They were all grumbling, and so they boycotted him. They wouldn't go listen to him. But the young people all came. And they brought this kind of a jeweled parasol, and they put it on the ground. And as soon as they had laid all these, all their big stack of these jeweled parasols that they used to carry in ancient India, he performed a kind of special effect, which made it into a giant planetarium, the wonder of the universe. Everyone looked in that, and they saw in there the total interconnectedness of all life in all universes.

And of course, in the Buddhist cosmos there are millions and billions of planets with human life on it, and enlightened beings can see the life on all the other planets. So they don't, when they look out and they see those lights that you showed in the sky, they don't just see sort of pieces of matter burning or rocks or flames or gases exploding. They actually see landscapes and human beings and gods and dragons and serpent beings and goddesses and things like that.

He made that special effect at the beginning to get everyone to think about interconnection and interconnectedness and how everything in life was totally interconnected. And then Leilei -- I know his other name -- told us about interconnection, and about how we're all totally interconnected here, and how we've all known each other. And of course in the Buddhist universe, we've already done this already billions of times, in many many lifetimes in the past. And I didn't give the talk always. You did, and we had to watch you, and so forth. And we're all still trying to, I guess we're all trying to become TEDsters, if that's a modern form of enlightenment. I guess so. Because in a way, if a TEDster relates to all the interconnectedness of all the computers and everything, it's the forging of a mass awareness, of where everybody can really know everything that's going on everywhere in the planet.

And therefore it will become intolerable -- what compassion is, is where it will become intolerable for us, totally intolerable that we sit here in comfort and in pleasure and enjoying the life of the mind or whatever it is, and there are people who are absolutely riddled with disease and they cannot have a bite of food and they have no place, or they're being brutalized by some terrible person and so forth. It just becomes intolerable. With all of us knowing everything, we're kind of forced by technology to become Buddhas or something, to become enlightened.

And of course, we all will be deeply disappointed when we do. Because we think that because we are kind of tired of what we do, a little bit tired, we do suffer. We do enjoy our misery in a certain way. We distract ourselves from our misery by running around somewhere, but basically we all have this common misery that we are stuck inside our skins and everyone else is out there. And occasionally we get together with another person stuck in their skin and the two of us enjoy each other, and each of us tried to get out of our own, and ultimately it fails, of course, and we're back into this thing.

Because our egocentric perception -- from the Buddha's point of view, misperception -- is that all we are is what is inside our skin. And it's inside and outside, self and other, and other is all very different. And everyone here is unfortunately carrying that habitual perception, a little bit, right? You know, someone sitting next to you in a seat -- that's OK because you're in a theater, but if you were sitting on a park bench and someone came up and sat that close to you, you'd freak out. What do they want from me? Like, who's that? And so you wouldn't sit that close to another person because of your notion that it's you versus the universe -- that's all Buddha discovered. Because that cosmic basic idea that it is us all alone, each of us, and everyone else is different, then that puts us in an impossible situation, doesn't it? Who is it who's going to get enough attention from the world? Who's going to get enough out of the world? Who's not going to be overrun by an infinite number of other beings -- if you're different from all the other beings?

So where compassion comes is where you surprisingly discover you lose yourself in some way: through art, through meditation, through understanding, through knowledge actually, knowing that you have no such boundary, knowing your interconnectedness with other beings. You can experience yourself as the other beings when you see through the delusion of being separated from them. When you do that, you're forced to feel what they feel. Luckily, they say -- I still am not sure -- but luckily, they say that when you reach that point because some people have said in the Buddhist literature, they say, ooh, who would really want to be compassionate? How awful! I'm so miserable on my own. My head is aching. My bones are aching. I go from birth to death. I'm never satisfied. I never have enough, even I'm a billionaire I never have enough. I need a hundred billion, so I'm like that. Imagine if I had to feel even a hundred other people's suffering. It would be terrible.

But apparently, this is a strange paradox of life. When you're no longer locked in yourself, and as the wisdom, or the intelligence, or the scientific knowledge of the nature of the world, that enables you to let your mind spread out, and empathize, and enhance the basic human ability of empathizing, and realizing that you are the other being, somehow by that opening, you can see the deeper nature of life, and you can, you get away from this terrible iron circle of I, me, me, mine, like the Beatles used to sing.

You know, we really learned everything in the '60s. Too bad nobody ever woke up to it, and they've been trying to suppress it since then. I, me, me, mine. It's like a perfect song, that song. A perfect teaching. But when we're relieved from that, we somehow then become interested in all the other beings. And we feel ourselves differently. It's totally strange. It's totally strange. The Dalai Lama always likes to say -- he says that when you give birth in your mind to the idea of compassion, it's because you realize that you yourself and your pains and pleasures are finally too small a theater for your intelligence. It's really too boring whether you feel like this or like that, or what, you know -- and the more you focus on how you feel, by the way, the worse it gets. Like, even when you're having a good time, when is the good time over? The good time is over when you think, how good is it? And then it's never good enough.

I love that Leilei said that the way of helping those who are suffering badly on the physical plane or on other planes is having a good time, doing it by having a good time. I think the Dalai Lama should have heard that. I wish he'd been there to hear that. He once told me -- he looked kind of sad; he worries very much about the haves and have-nots. He looked a little sad, because he said, well, a hundred years ago, they went and took everything away from the haves. You know, the big communist revolutions, Russia and China and so forth. They took it all away by violence, saying they were going to give it to everyone, and then they were even worse. They didn't help at all.

So what could possibly change this terrible gap that has opened up in the world today? And so then he looks at me. So I said, "Well, you know, you're all in this yourself. You teach: it's generosity," was all I could think of. What is virtue? But of course, I think the key to saving the world, the key to compassion, is that it is more fun. It should be done by fun. Generosity is more fun. That's the key. Everybody has the wrong idea. They think Buddha was so boring, and they're so surprised when they meet Dalai Lama and he's fairly jolly. Even though his people are being genocided -- and believe me, he feels every blow on every old nun's head, in every Chinese prison. He feels it. He feels the way they are harvesting yaks nowadays. I won't even say what they do. But he feels it. And yet he's very jolly. He's extremely jolly.

Because when you open up like that, then you can't just -- what good does it do to add being miserable with others' misery? You have to find some vision where you see how hopeful it is, how it can be changed. Look at that beautiful thing Chiho showed us. She scared us with the lava man. She scared us with the lava man is coming, then the tsunami is coming, but then finally there was flowers, and trees, and it was very beautiful. It's really lovely.

So, compassion means to feel the feelings of others, and the human being actually is compassion. The human being is almost out of time. The human being is compassion because what is our brain for? Now, Jim's brain is memorizing the almanac. But he could memorize all the needs of all the beings that he is, he will, he did. He could memorize all kinds of fantastic things to help many beings. And he would have tremendous fun doing that.

So the first person who gets happy, when you stop focusing on the self-centered situation of, how happy am I, where you're always dissatisfied -- as Mick Jagger told us, you never get any satisfaction that way. So then you decide, well, I'm sick of myself. I'm going to think of how other people can be happy. I'm going to get up in the morning and think, what can I do for even one other person, even a dog, my dog, my cat, my pet, my butterfly. And the first person who gets happy when you do that, you don't do anything for anybody else, but you get happier, you yourself, because your whole perception broadens, and you suddenly see the whole world and all of the people in it. And you realize that this -- being with these people -- is the flower garden that Chiho showed us. It is Nirvana. And my time is up. And I know the TED commandments. Thank you.

Can we get into this?
???????

Hands by Oormila

I always wondered why the pictures of Gods are never according to scale!
Now, I think, I know!
They say a painting should not be a photograph!

Here is one such fine painting with a lot of meaning in it!!

Let us enjoy good works of art!
^^^^^^^