My page from Andhra Bhoomi
Medha 21 March
Let us enjoy reading!
%%%%%
I am Gopalam Karamchedu also known as Vijayagopal. I am a writer communicator. I share my thoughts and the collections here. My interests include, books, management, classical music, culture, languages etc..Thanks to all the friends who make my efforts meaningful. You are welcome to add material here. Write to me if you want to contribute.
Thursday, March 31, 2011
Wednesday, March 30, 2011
Nature - The Sculptor!
Who made these sculptures?
Nature! Of Course!!
Nature! Of Course!!
(Click to see bigger images!)
Let us enjoy great Photographs!
^^^^
Friday, March 25, 2011
How Can You Believe?
Here is a story that teaches a lesson!
We have to learn from the experiences!!
Let us enjoy stories that teach us lessons!
########
=============
అసలు మాట!
తిరుగులేని తెలివి అంటే చిన్నతనపు తీరును పెద్దయినా సాగించడమే!... - థామస్హగ్జ్లే
చిన్న పిల్లలు ప్రశ్నలు అడుగుతారు. అనుమానం లేకుండా ప్రశ్నలు అడుగుతూనే ఉంటారు. ఆ పద్ధతి పెద్దయినా కొనసాగాలి. ‘పెరగడం’ అంటే ‘బాల్యాన్ని’ వదులు కోవడం కాకూడదు, ఆ కుతూహలం కొనసాగాలి!
We have to learn from the experiences!!
సింహరాజు
అడవికి రాజు సింహం.
అయినా అదీ ముసలిది కావలసిందే.
సింహం ముసలిదయింది. వేటాడడానికి శక్తి లేదు. తిండి దొరకడం లేదు.
శరీర బలంతో సాగనప్పుడు బుద్ధి బలం వాడటం మామూలే.
ముసలి రాజావారు ఒక గుహలో చేరి, అనారోగ్యంగా ఉన్నట్లు పడి ఉన్నారు.
‘అయ్యో! పాపం!’ అని అన్ని జంతువులూ పరామర్శకు వస్తున్నాయి.
అట్లా వచ్చిన జంతువులను రాజావారు హాయిగా భోం చేస్తున్నారు!
అదీ తెలివంటే!
చాలా జంతువులు కనిపించకుండా పోతున్నాయి. నక్కకు సంగతి అర్థమయింది
అది కూడా సింహరాజా వారిని పలకరించడానికి వెళ్లింది.
కానీగుహలోకి పోకుండా బయట నుంచే ‘అయ్యా! ఎలా ఉన్నారూ?’ అన్నది
‘ఏం బాగుండలేదు!’ అయినా నీవెందుకు అక్కడే ఆగినావు? లోపలికి రా! సింహం అన్నది
‘‘అయ్యా! చూస్తే లోపలికి వెళుతున్న అడుగుజాడలు చాలా రకాలు కనపడుతున్నాయి
అందులో పడి, బయటికి వస్తున్న జాడలు లేవు. ఎట్లా రమ్మంటారు?’’ అన్నది నక్క
(తెలివిగల వారు గతాన్ని గమనిస్తారు. పాఠాలు నేర్చుకుంటారు!)
Lion King!
That is the king of the jungle.
But, even he had to age!
Lion was old. No stamina to hunt. Therefore no food.
It is common to use the brains when the body does not help.
Old lion kept lying in a den as if sick!
Other animals took pity and came to visit.
Lion was happily having them for his lunch.
That is brains!
Mnay animals were missing.
The jackal understood tha matter.
He also went to visit the lion Lion King.
But, without enetering the cave, he asked "Sir! How are you?"
"Not really well! But, why did you stop there? Come on in!" said the lion.
"Sir! I can see the tracks that are going into the cave. None coming out! How can I come in?" said the jackal.
Intelligent people look into the past. They learn lessons from there.
########
=============
అసలు మాట!
తిరుగులేని తెలివి అంటే చిన్నతనపు తీరును పెద్దయినా సాగించడమే!... - థామస్హగ్జ్లే
చిన్న పిల్లలు ప్రశ్నలు అడుగుతారు. అనుమానం లేకుండా ప్రశ్నలు అడుగుతూనే ఉంటారు. ఆ పద్ధతి పెద్దయినా కొనసాగాలి. ‘పెరగడం’ అంటే ‘బాల్యాన్ని’ వదులు కోవడం కాకూడదు, ఆ కుతూహలం కొనసాగాలి!
Voleti Venkateswarlu - Kalyani
Shravanam with a Kalyani
Let us enjoy great Music!!
@@@@@
Sri Voleti Venkateswarlu - Ninnuvina
Let us enjoy great Music!!
@@@@@
Thursday, March 24, 2011
Lighting - A Study
I do not really like uniform bright lighting all over the place.
Now, I found somebody who talks about the idea!
Lighting architect Rogier van der Heide offers a beautiful new way to look at the world -- by paying attention to light (and to darkness). Examples from classic buildings illustrate a deeply thought-out vision of the play of light around us.
Let us enjoy bright ideas!
&&&&&&&
Now, I found somebody who talks about the idea!
Lighting architect Rogier van der Heide offers a beautiful new way to look at the world -- by paying attention to light (and to darkness). Examples from classic buildings illustrate a deeply thought-out vision of the play of light around us.
Let us enjoy bright ideas!
&&&&&&&
Wednesday, March 23, 2011
Reaction or Response?
Mr P K Seshadri sent me this scan.
I do not know from which magazine it is taken.
Read it and you will find it very educating.
Let us enjoy reading!
!!!!!
I do not know from which magazine it is taken.
Read it and you will find it very educating.
Let us enjoy reading!
!!!!!
Tuesday, March 22, 2011
Scientists- Vesalius
I wrote a science column in Andhra Prabha weekly, long back.
My good friend Vakati made me write about scientists in that column.
The sketches were different in comparision to the usual style.
Here is one such page from Prabha.
It is about Vesalius.
Let us enjoy reading!!
&&&&&
My good friend Vakati made me write about scientists in that column.
The sketches were different in comparision to the usual style.
Here is one such page from Prabha.
It is about Vesalius.
Let us enjoy reading!!
&&&&&
Sunday, March 20, 2011
A Poem - Just Like That!!
Freely
They gave up the land, freely
They gave up their homes, freely
They laid out their backs and put their heads
Under the rod, freely
Can you not see?
Sure, I have seen it all, freely
I've been made to see it, freely
The lifeless body of human rights,
Floating away in the tide, I did see
Handcuffed by state decree
Democracy, dripping with blood,
The guards walk him on the way
To the gallows, the guards take him
As we stand on the highway
And watch, keep watching, freely.
Joy Goswami on Nandigram
ఉత్తగనే
వాంఢ్లు భూములను ఇడిసి పెట్టినరు, ఉత్తగనే,
వాంఢ్లు ఇండ్లను ఇడిసి పెట్టినరు, ఉత్తగనే
వాండ్లు తమ ఈపులను, నెత్తులను లాఠీల ముందర ఒంచినరు, ఉత్తగనే
కనిపిస్త లేదా
నేను మాత్రం అదంత చూసిన, ఉత్తగనే
నన్ను చూసెటట్ల చేసినరు, ఉత్తగనే
మానవ హక్కుల చచ్చిన శరీరాన్ని
అలల మీద తేలుతుంటే నేను చూసిన
సర్కారు వాండ్ల సమ్మతితోటి బేడీలేసిన
ప్రజాస్వామ్యాన్ని, రక్తం గారుతుండంగ
పోలీసోండ్లు నడిపించుక పొయ్యి
కాపుగాసి, ఉరికంబమెక్కించినరు
మేము సడకు మీద నిలవడి
చూసినము, చూస్తనే ఉన్నము, ఉత్తగనే
జొయ్ గోస్వామి
Thursday, March 17, 2011
Lalgudi Krishnan and Vijayalakshmi - Violin
Shravanam with a Ranjani
This is not a commercial album and there are the other tracks in it.
Get them here!
Let us enjoy music!!
@@@@@@
Lalgudi GJR Krishnan and Vijayalakshmi - Ranjani - RTP
This is not a commercial album and there are the other tracks in it.
Get them here!
Let us enjoy music!!
@@@@@@
Wednesday, March 16, 2011
Maqbul Fida Hussein
I was sitting in the foyer of this hotel in Bangalore.
This man walked in.
I thought I know him.
So, I greeted him.
He greeted back.But, never stopped to say anything.
Then I realised that he is a celebrity!
You sure feel you know them when accosted!
I also saw Dilip Kumar and Saira Banu staying in the same hotel.
I met M F Hussein at the three week long inaugural seminar at CCMB Hyderabad.
Rubbing shoulders with peopel like Vikram seth, Charles Corrhea, PTReddy and whoelse apart many scientists including Nobel winners happened at that seminar.
MFH was to do a mural there.
He never did it!
He sure talked to people like us!
Now, he is a controversy!
I don't have anything with his controversies.
I like some of his works!!
Particularly the horses!!
Let us not get into controversies!
But, enjoy the arts!!
???????
This man walked in.
I thought I know him.
So, I greeted him.
He greeted back.But, never stopped to say anything.
Then I realised that he is a celebrity!
You sure feel you know them when accosted!
I also saw Dilip Kumar and Saira Banu staying in the same hotel.
I met M F Hussein at the three week long inaugural seminar at CCMB Hyderabad.
Rubbing shoulders with peopel like Vikram seth, Charles Corrhea, PTReddy and whoelse apart many scientists including Nobel winners happened at that seminar.
MFH was to do a mural there.
He never did it!
He sure talked to people like us!
Now, he is a controversy!
I don't have anything with his controversies.
I like some of his works!!
Particularly the horses!!
Let us not get into controversies!
But, enjoy the arts!!
???????
Tuesday, March 15, 2011
Warning - A Lesson!
హెచ్చరిక
తాటిచెట్టు వంటి పొడుగాటి చెట్లెక్కడం ఒక కళ. ఒక పెద్ద మనిషి ఆ కళలో ఆరి తేరాడు. కనుక యువకులంతా ఆయన దగ్గర శిక్షణ పొందాలని వస్తుంటారు. పెద్దాయన చెట్టు ఎక్కడు. ఎలా ఎక్కాలో చెపుతాడు అంతే!
ఒక యువకుడు, మరీ ఎత్తయిన చెట్టెక్కి పైకి పాకాడు. చిటారు కొమ్మను తెగ నరకమంటే నరికాడు. చెట్టు భయంకరంగా ఊగిపోయింది. అయినా యువకుడు భయపడకుండా ఉండి, కిందకు దిగసాగాడు. చెట్టు ఊగుతూ ఉంది.
పెద్దాయన కిమ్మనకుండా చూస్తున్నాడు.
యువకుడు సగం దారికి వచ్చాడు. చెట్టు ఊగడం తగ్గింది. అప్పుడు పెద్దాయన ‘జాగ్రత్తగా దిగు’! అన్నాడు.
ప్రక్కని నిలబడి చూస్తున్న మరొకతను అదేమిటి? జాగ్రత్త అవసరమయిన సమయంలో నోరు మెదపలేదు. కిందకు దూకగలిగే ఎత్తుకు వచ్చిన తర్వాత హెచ్చరిస్తున్నారు?’ అన్నాడు.
‘అదే మరి!’ అన్నాడు పెద్ద మనిషి. ‘ఇక నష్టం లేదు అనుకున్నప్పుడే పొరపాట్లు జరిగేది’ అని బోధించాడు.
=============
మా నాన్న తాగుతూ ఉంటే, నేను పని చేశాను.
- జార్జ్ బెర్నార్డ్ షా
షా నాటక రచయిత. ఆయన ఈ మాట భయంకరంగా తోస్తుంది. కానీ, పచ్చి నిజం! వృత్తం సాగితే అంతా గల్లంతు! అది ఉందని అర్థమయితే దాన్ని తెంచే ప్రయత్నం చేయాలి! అది షా సూచన.
నా పిల్లలు మరీ పనిలో మునిగి బతకాలనుకోను. వారితో కలిసి ఆడుకుంటాను. నేను తేనెటీగను కాదు మరి! అన్నాడొకాయన.
Each moment is a lesson!
&&&&&
Alattur Brothers - Vocal
Shravanam with Brothers
To download the tracks go Here!
Let us enjoy some great Music!!
@@@@@@
Alattur Brothers - Vocal
To download the tracks go Here!
Let us enjoy some great Music!!
@@@@@@
Monday, March 14, 2011
Sunday, March 13, 2011
Shaik Chinna Moulana - Interview
Shravanam with an interview!
Let us enjoy the experiences of masters!
Shaik Chinna Moula Sahib!
In an interview with Sri N S Srinivasan, the master flautist, who was a producer at AIR Hyderabad!
Let us enjoy the experiences of masters!
Saturday, March 12, 2011
Deb Roy: The birth of a word
MIT researcher Deb Roy wanted to understand how his infant son learned language -- so he wired up his house with videocameras to catch every moment (with exceptions) of his son's life, then parsed 90,000 hours of home video to watch "gaaaa" slowly turn into "water." Astonishing, data-rich research with deep implications for how we learn.
Isnt it fantastic?
That is what is some real research!!
Isnt it fantastic?
That is what is some real research!!
Friday, March 11, 2011
Be in Limits
హద్దులు అవసరమే!
‘హాయ్ గైస్! వాట్సప్!’ అంటూ వర్క్ ఏరియాలోకి వచ్చి వీపు చరిచేది ఏ టీం లీడరో అయితే బాగానే ఉంటుంది. ఏకంగా బాసే వచ్చి వీపు చరిచి మాట్లాడతాడనుకోండి. కొంత బాగుంటుంది, కొంత చికాకుగానూ ఉంటుంది. కొన్ని ఆఫీసుల్లో అందరూ బిగదీసుకుని ఎందుకొచ్చిన గొడవ అన్నట్టు పని చేసుకుని పోతుంటారు. అదీ చికాకే. కొత్తతరం ఆఫీసుల్లో అలా ఉండకూడదని అందరూ అనుకుంటున్నారు.
అందరూ అందరితో స్నేహంగా ఉండాలనీ, పని సరదాగా గడవాలనీ అనుకోవటంలో తప్పు లేదు. అందరూ ఉత్సాహంగా ఉండాలనే ఉద్దేశంతో మంచి పని వాతావరణాన్ని ఏర్పాటు చేయాలని ప్రయత్నాలు జరుగుతుంటాయి. మంచి చర్చలు, ఫార్మాలిటీస్ అవసరం లేని మీటింగులు, ఎవరితోనైనా ఎవరైనా సంప్రదింపులు చేయగల వాతావరణం మొదలైన పద్ధతులను ఈ మధ్య చాలా ఆఫీసుల్లో ప్రవేశ పెడుతున్నారు. అయితే, ఈ ప్రయత్నాల ఫలితాలు అందరి మీదా ఆధారపడి ఉంటాయి. ఎంత చేసినా పరిశ్రమ, ఆఫీసులాంటి ఆర్గనైజేషన్స్లో వ్యక్తుల మధ్య సంబంధాలకు కొన్ని లిమిట్స్ ఉంటాయి. మరీ స్నేహ పూర్వకమైన వాతావరణంలో -కొందరు మంచి పద్ధతులను తప్పుగా అర్థం చేసుకుని హద్దులు మీరే అవకాశం ఉంటుంది.
‘వాట్సప్!’ అన్న బాసుకు, ‘ఏముంది బాస్! పని లేదు.. హాయిగా కాలక్షేపం చేస్తున్నాము’ అన్న ఇంప్రెషన్ కలిగించే ప్రమాదం ఉంటుంది. అది చూద్దామనే బాసులు ఎంతో ఫ్రెండ్లీగా అందరినీ పలకరించే ప్రయత్నం చేస్తారు. అందరూ, అవసరమయిన దానికంటే ఎక్కువ దోస్తీ కనబర్చడం ఒక చిక్కు. అలాగ ఉండేవారు బాసులయినా, మన దగ్గర పని చేసేవారయినా చిక్కే. ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటూ ఉంటే, అవసరం ఉండనీ లేకపోనీ మధ్యన తలదూర్చే వారితో తలనొప్పి తప్ప మరో ప్రయోజనం ఉండదు. స్వంత విషయాలు గురించి ఆరాలు తీయడం, అనుమతి అడగకుండానే, మరొకరి పని సమయంలో దూసుకుని రావడం, అనవసరంగా సలహాలు పడేయటం, పనిలో అనవసరంగా కలగజేసుకోవడం ఎవరు చేసినా పని పాడవుతుంది తప్ప లాభాలు ఏరకంగానూ ఉండవు.
ఎదుటివారిలో మంచితనాన్ని అర్థం చేసుకోలేని వారు కొందరుంటారు. అన్ని సంగతులూ తమకే తెలుసునన్నట్టు పోజు పెడుతుంటారు. ఆఫీసులో అందరూ కలిసి మెలసి ఉండాలి, అంటే, అవసరం లేని చోట్ల కూడా జోక్యం కలిగించుకోవాలని మాత్రం అర్థం కాదుగదా! కలిసి మెలిసి పని చేయాలన్న ఆలోచన గొప్పది. కానీ, గౌరవం, మర్యాదలను పక్కన పెట్టమని మాత్రం అర్థం ఎంతమాత్రమూ కాదు. పని చేసే వారందరూ హాయిగా, ఆనందంగా రిలాక్స్డ్గా ఉండి పని చేయాలి. ఎవరికి వారు తమ పని చేతయినంత బాగా చేయాలి. అందుకు, ముందుగా సంస్థలోని నియమ నిబంధనల పట్ల, సిబ్బంది పట్ల, గౌరవంగా ఉండగలగటం మొదటి మెట్టు. ముడుచుకుని ఉండవద్దు. అలాగని దూసుకునీ వెళ్లిపోవద్దు. తోటివారి ప్రైవసీని గౌరవించటం నేర్చుకోవాలి. అందరితోనూ గౌరవంతో కూడిన స్నేహ సంబంధాలు ఏర్పర్చుకోవాలి. ఆఫీసులో ఎవరిస్థాయి వారికి ఉంటుంది. అందుకు తగిన బరువు బాధ్యతలు ఉంటాయి. ప్రివిలైజెస్ కూడా ఉంటాయి. వీటికి ఎక్కడా భంగం రాకుండా చూడటం అందరి బాధ్యత.
అధికారం ఉన్నవారు, అందరి వెనుకనంచీ పనిలోకి తొంగి చూస్తుంటారు. అది తమ హక్కు అనుకుంటారు. లేదా కనీసం బాధ్యత అనుకుంటారు. సూపర్విజన్ లేదా పర్యవేక్షణ అనేది ఒక కళ. ఎవరినీ చికాకుకు గురి చేయకుండా, మరీ చనువు ఉండకుండా కావలసిన సమాచారాన్ని రాబట్టడం పర్యవేక్షకులకు ఒక పరీక్ష! టీ టైంలో, వాటర్ కూలర్ దగ్గరా సూపర్విజన్ చేస్తుంటే, సరైన ఫీడ్బ్యాక్ రాదు. సరికదా, అందరూ చికాకు పడతారు.
లంచ్ సమయంలో ఆఫీసు వ్యవహారాలు చర్చించటం ఎంత ఇబ్బందిగా ఉండవచ్చునో ఊహించండి. వ్యక్తి సంబంధాలలో ఎక్కడ చూపవలసిన స్థాయి అక్కడ ఉండాలి. ఎదుటివారి మానసిక పరిస్థితిని మనం చెడగొట్టే హక్కు ఏనాటికీ ఉండదు. ఎదుటివారి గౌరవ మర్యాదలకు భంగం రాకుండా ప్రవర్తించగలగడం అందరికీ చేతగాదు. ‘టాక్సిన్ వేస్ట్ డంప్’ అనే పద్ధతి గురించి చాలా చర్చ జరిగింది. మనుషులను ముట్టుకుంటే చాలు రెండు అర్థాలు వచ్చే మాటలు, నాకు నీకన్నా బాగా తెలుసన్న భావం వచ్చే ప్రవర్తన, నాదీ అధికారం అన్న భావనతో టీములు ‘టాక్సిక్’గా మారుతుంటాయి. టీములో స్నేహవాతావరణం దెబ్బతింటుంది. తోటి వారందరితో మనకు ఒకే రకమైన స్నేహం ఉండదు. మరీ స్నేహం ఉన్నా, ఇష్టం లేకపోయినా, ఆ సంగతులు అందరిముందూ బయటపెట్టనవసరం లేదు.
ఇంట్లోనయినా, పనిచోట్లలోనయినా, స్నేహపూర్వక వాతావరణం ఉండాలంటే హద్దులను గౌరవించటం అవసరం!
Thursday, March 10, 2011
Opportunity - A Story!
అవకాశం
అనగనగా ఒక రైతు. ఆయనకు అందమయిన కూతురు. ఇంకేముందీ? ఒక అందగాడు ఆ అమ్మాయిని పెళ్లి చేసుకుంటానని వచ్చేశాడు.
ఆ రైతుగారు కాబోయే అల్లునికి ఒక పరీక్ష పెట్టాడు. ‘అబ్బాయి! ఆరుబయట నిలబడు. నేను మూడు కోడెలను వదులుతాను. ఒక్కొక్కటిగా! ఆ మూడింటలో ఏదో ఒక దాని తోక పట్టుకుంటే, మా అమ్మాయినిస్తాను’ అన్నాడు.
అందగాడు ఆరుబయట నిలబడ్డాడు.
కొట్టం వేపు నుంచి ఒక కోడె దూకుతూ వచ్చింది. గుళ్లో నందికన్నా బలంగా, పెద్దదిగా ఉందది! పోనీలే తర్వాత దాన్ని పట్టుకుందాం! అనుకుని దాన్ని పోనిచ్చాడు అందగాడు!
కాసేపటకి రెండవ కోడె వచ్చింది. అది ఇంతకుముందు దానికి రెండంతలుంది. అందునా కొమ్ములు విసురుతూ రంకెలు వేస్తూ వచ్చిందది!
అందగాడు తప్పుకుని దాన్ని కూడా పోనిచ్చాడు!!
మూడవ కోడె వచ్చింది. బక్కపలచగా ఉందది. పీలగా కూడా ఉంది. భలే! అనుకుని అందగాడు ముందుకు ఉరికాడు.
ఆ కోడెకు తోక లేదు!!!
(అవకాశాలు అన్నీ సులభంగా ఉండవు. అన్నీ కష్టాంగానూ ఉండవు. పోనిస్తే మాత్రం మళ్లా దొరకవు. సో, క్వాచ్ ద ఫస్ట్!)
A young man wished to marry the farmer's beautiful daughter. He went to the farmer to ask his permission. The farmer looked him over and said,
"Son, go stand out in that field. I'm going to release three bulls, one at a time. If you can catch the tail of any one of the three bulls, you can marry my daughter."
The young man stood in the pasture awaiting the first bull.
The barn door opened and out ran the biggest, meanest-looking bull he had ever seen. He decided that one of the next bulls had to be a better choice than this one, so he ran over to the side and let the bull pass through the pasture out the back gate.
The barn door opened again. Unbelievable. He had never seen anything so big and fierce in his life. It stood pawing the ground, grunting, slinging slobber as it eyed him. Whatever the next bull was like, it had to be a better choice than this one. He ran to the fence and let the bull pass through the pasture, out the back gate.
The door opened a third time. A smile came across his face. This was the weakest, scrawniest little bull he had ever seen. This one was his bull. As the bull came running by, he positioned himself just right and jumped at just the exact moment.
He grabbed... but the bull had no tail!
Life is full of opportunities. Some will be easy to take advantage of, some will be difficult. But once we let them pass (often in hopes of something better), those opportunities may never again be available. So always grab the first opportunity.
Wednesday, March 9, 2011
Nikhil Banerjee - Sitar
Shravanam with Sitar
Download the track from here!
Let us enjoy some great music!!
@@@@@@
Pandit Nikhil Banerjee - Surdasi Malhar
Download the track from here!
Let us enjoy some great music!!
@@@@@@
Tuesday, March 8, 2011
From the Deep Earth - A Poem
Here is a poem that I tried to translate!
This is a Vietnamese poem!!
Translation of "Ngoi Nha Trai Dat."
Let us enjoy some good poetry!!
!!!!!
This is a Vietnamese poem!!
భూమితోటి
నీవొచ్చిననాడు ప్రపంచానికి ఊపిరి సంగతి తెలిసింది.
వానపాములకు ఒక్కసారిగ పాట సంగతి తెలిసింది.
భూమి భూమంత ప్రాణంతోటి కదిలి పొయ్యింది.
నా తల్లి నన్ను పిండంగ కడుపులో నెలలు దాచుకున్నది.
నేనేమో ఆ చిన్న ప్రపంచంలో నుసిలి పొయ్యిన.
నా బొంగురు గొంతు లోలోపల గునిసింది.
గాలి నన్ను నీ చేతుల్లో పడేసింది.
నా ఏళ్లలో కాళ్లలో ఆ నొప్పి తెలియాలనే,
నీ చూపుతోని ఆకాశం విచ్చుకుంటది.
సూర్యుడు పొడుస్తడు. పొద్దుగూకాలని మరుస్తడు.
నీవు నన్ను పెదుములకద్దుకుంటవు, ఎద మీదవెట్టుకుంటవు.
మన చేతులు కలుస్తయి, చంద్రునికి, సూర్యునికి, గుట్టలకు, పాటలువాడే సముద్రానికి ప్రపంచం దొరుకుతది.
ప్రేమ నన్ను నీ మనసులోకి కంటది.
నీ మాట తోటి నా లోపల
సంతోషమయిన తలపుల వరదలు
రక్తంలో పొంగుతయి.
నీవూ మన్నే, నేనూ మన్నే
ఒకనాడు, ఒకరిలో ఒకరు కరిగి, నెమ్మదిగ
పచ్చని గడ్డిలో పదిదినాలు ఉండే
పాటలు తెలిసిన వానపాములను ఊహించుతము.
(ఈ కవి పేరు ఎట్ల పలకాలెనో తెలియలేదు.)
From the Deep Earth
The day you came, the world knew how to breathe,
earth worms suddenly knew how to sing,
and the earth's surface trembled with life.
My mother had kept my embryo inside for days and months
where I wriggled, the world too small.
I howl inside of my own hoarse voice.
Wind blows me into your hands, so I feel the pain pierce my fingers and toes.
Your gaze opens the sky.
The sun rises and forgets to set.
You place me on your lips and on your chest.
Our hands join to make a universe for the moon, the sun, the mountains
and the vast singing sea.
Into your heart love gives birth to me,
and your voice breathes
streams of joyful thoughts
into my blood.
You will be soil and I will be soil,
dissolved into each other, quietly one day,
conceiving earth worms who know how to sing
the eternal song of emerald grass.
Translation of "Ngoi Nha Trai Dat."
Let us enjoy some good poetry!!
!!!!!
Friday, March 4, 2011
Paintings - French
After a long time couple of paintings!
These are french works.
No, Not collected from the net!
Let is enjoy works of art!
!!!!!
These are french works.
No, Not collected from the net!
(Click on the iamge to see it bigger!
Copy and use as wall paper!)
Let is enjoy works of art!
!!!!!
Time - A Comment
This is my article printed ten years back in the daily Andhra Prabha.
!!!!!
(Cklick to see it bigger. Then you could read it easily)
If you can read Telugu!!!!!!!
Thursday, March 3, 2011
Shravanam - O S Tyagarajan - Vocal
Shravanam with OST
http://vijayagopal.weebly.com/1/post/2011/03/o-s-tyagarajan-vocal.html
Senapate in Pantuvarali is the highlight!
Let us enjoy good music!!
@@@@@
http://vijayagopal.weebly.com/1/post/2011/03/o-s-tyagarajan-vocal.html
Senapate in Pantuvarali is the highlight!
Let us enjoy good music!!
@@@@@
Wednesday, March 2, 2011
You and You!
Here are a few lines that I wrote for a column of mine recently!
These are not exactly my words!
They are good to contemplate on!
నీలో లేనిదేదో, బలహీనత ఏమిటో నీకు తెలిసినప్పుడు నీవు నీవవుతావు!
ఉన్నదానికన్నా ఎక్కువ కోసం ఆశపడకపోతే నీవు సంతృప్తి గలవాడవవుతావు. ధనం గురించయినా అంతే, ఎంత ధనం ఉన్నా సంతృప్తి లేకుంటే అది ఆశ!
అద్దం చూచే అవసరం లేకుండానే సంతృప్తిగా ఉంటే, అందం నీ సొత్తు!
దుఃఖం బరువు కింద నలిగిపోకుండా ఉండగలిగితే దుఃఖంలో కూడా నీకు నీవు, ఎదుటివారికీ ధైర్యం చెప్పగలిగితే నీవు బలంగల వ్యక్తివి!
భయం అన్నది ఎరుగక ముందుకు సాగ గలిగితే మిగతా వారికీ, భయం గురించిన భయం పోగొట్టగలిగితే నీవు ధైర్యంగల వ్యక్తివి.
ఈ ప్రపంచంలోని ఆనందాన్నీ, అందాన్నీ అనుభవించగలిగితే నీవు ఆనందానివి!
నీవు బాధలో ఉన్నా సరే, ఎదుటి వారి బాధను గుర్తించి ఆదుకునే ప్రయత్నం చేయగలిగితే నీవు ప్రేమమూర్తివి!
నీవు తెలియనిది ఏమిటో నీకు తెలిసిందంటే, నీవు తెలివిగల వ్యక్తివి!
నీలోని వెర్రితనాన్ని, నీవు చేసిన తప్పుడు నిర్ణయాలను గుర్తించుకోగలగితే నీవు నిజాయితీగల వ్యక్తివి.
నీవు ఉండాల్సిన పరిస్థితిని పక్కనబెట్టి, ప్రస్తుతం ఉన్న పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోగలిగితే నీవు పెరుగుతున్నావని అర్థం!
గడిచిన కాలంలో పొరపాట్లకన్నా, రానున్ను కాలపు ఆశ గొప్పదనుకుంటే నీవు నిజంగా జీవిస్తున్నావని అర్థం!
నీకు నీమీద నియంత్రణ ఉండి, ఇతరులను నియంత్రించాలనే ఆశ లేకుంటే నీవు స్వతంత్ర వ్యక్తివని అర్థం.
ఇతరులను గౌరవించడమే, నీకు గౌరవం అనుకుంటే నీవు గౌరవం గల వ్యక్తివి!
నన్ను చూచి నీవు నన్నుగా పలుకరిస్తే, నీవుగా మాట్లాడితే నీవు ఆలోచనగల వ్యక్తివి!
ఇచ్చినంత సులభంగా పుచ్చుకోగలిగితే నీవు దానశీలివి.
Great thoughts are forever!
These are not exactly my words!
They are good to contemplate on!
నీలో లేనిదేదో, బలహీనత ఏమిటో నీకు తెలిసినప్పుడు నీవు నీవవుతావు!
ఉన్నదానికన్నా ఎక్కువ కోసం ఆశపడకపోతే నీవు సంతృప్తి గలవాడవవుతావు. ధనం గురించయినా అంతే, ఎంత ధనం ఉన్నా సంతృప్తి లేకుంటే అది ఆశ!
అద్దం చూచే అవసరం లేకుండానే సంతృప్తిగా ఉంటే, అందం నీ సొత్తు!
దుఃఖం బరువు కింద నలిగిపోకుండా ఉండగలిగితే దుఃఖంలో కూడా నీకు నీవు, ఎదుటివారికీ ధైర్యం చెప్పగలిగితే నీవు బలంగల వ్యక్తివి!
భయం అన్నది ఎరుగక ముందుకు సాగ గలిగితే మిగతా వారికీ, భయం గురించిన భయం పోగొట్టగలిగితే నీవు ధైర్యంగల వ్యక్తివి.
ఈ ప్రపంచంలోని ఆనందాన్నీ, అందాన్నీ అనుభవించగలిగితే నీవు ఆనందానివి!
నీవు బాధలో ఉన్నా సరే, ఎదుటి వారి బాధను గుర్తించి ఆదుకునే ప్రయత్నం చేయగలిగితే నీవు ప్రేమమూర్తివి!
నీవు తెలియనిది ఏమిటో నీకు తెలిసిందంటే, నీవు తెలివిగల వ్యక్తివి!
నీలోని వెర్రితనాన్ని, నీవు చేసిన తప్పుడు నిర్ణయాలను గుర్తించుకోగలగితే నీవు నిజాయితీగల వ్యక్తివి.
నీవు ఉండాల్సిన పరిస్థితిని పక్కనబెట్టి, ప్రస్తుతం ఉన్న పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోగలిగితే నీవు పెరుగుతున్నావని అర్థం!
గడిచిన కాలంలో పొరపాట్లకన్నా, రానున్ను కాలపు ఆశ గొప్పదనుకుంటే నీవు నిజంగా జీవిస్తున్నావని అర్థం!
నీకు నీమీద నియంత్రణ ఉండి, ఇతరులను నియంత్రించాలనే ఆశ లేకుంటే నీవు స్వతంత్ర వ్యక్తివని అర్థం.
ఇతరులను గౌరవించడమే, నీకు గౌరవం అనుకుంటే నీవు గౌరవం గల వ్యక్తివి!
నన్ను చూచి నీవు నన్నుగా పలుకరిస్తే, నీవుగా మాట్లాడితే నీవు ఆలోచనగల వ్యక్తివి!
ఇచ్చినంత సులభంగా పుచ్చుకోగలిగితే నీవు దానశీలివి.
Great thoughts are forever!
Tuesday, March 1, 2011
Panda - A Short Story
Sri A N Jagannadha Sharama is a great contemporary Telugu Story Writer!
Had he been born a couple of decades earlier, he would have made a place next to all those master story tellers!
I feel that the readership for Telugu story has come down drastically!
But, writers like Sharma would sure bring people back to the reading habit!
His forceful writings are to be read by one and all!
Here is the English version of one of his stories.
This happens to be the last story in the collection printed under the title 'Pegu Kalina Vasana"
Incidentally Sharma was awarded this years Madabhushi Rangachary memorial award for a best story collection recently.
The title of the story is Panda.
This is not the chinese Panda which is an animal.
This is an Oriyan Brahmin as you can imagine.
Here is the story!
Panda
Summer night ..
Cold night ..
Rainy night ..
Any night the song of Panda would be heard. Not just the poets, even Panda would be awake at midnight.
His voice is not good. There would not by any rhyme or rhythm in it. Since he belongs to Orissa there would even be faults in his pronunciation of Telugu. Even then his singing would sound good.
“Ravoyi chandamama
Ma vinta gadha vinuma”
(A very popular old film melody in Telugu asking the moon to come and listen to a strange story)
When he sings wherever the moon is must come there! He must listen to Panda’s song! On the threshold of the thatched house, in the rickety cot woven with the thread, in the tatters of a quilt Panda would be sleeping. With his song he would make everyone awake.
From the eves of the house a hurricane lantern from one side and a parrot’s cage from the other would be hanging. In the middle Panda would be struggling with the song.
He has no father. It is long since he has gone. Mother is there. She makes leaf plates. That is her profession.
Panda was alright till he was twenty five. Like all the others with his visage he was handsome only. Later that ailment came up. It started with spots and started shedding skin and made Panda an ugly duckling. It made him a leper.
With that, no more handshakes. No embraces either. Friends are not there. Panda turned a loner.
All the while he keeps home. During the day he is in the backyard. Plants saplings. Tends them. Waters them. When a flower or a fruit appears takes them into the hands with love.
They would not slip off saying ‘Don’t!’ They settle snugly there. He touches them to his eyes. Holds them to the heart.
When it is dark ..
He stays indoors with parrot. He trains it with words. Teaches it singing.
Parrot likes him a lot. It feels as if its life is hidden in him. It goes round him in circles. It flies within and out of reach. In a moment comes and lands on the shoulder. It scratches his tattered nose. It scratches his rotten cheek.
In the night –
Panda relaxes on the threshold in the rickety thread woven cot.
At some point he goes into sleep. If he sleeps it is as if the whole vicinity slipped into sleep.
That morning the merchant of the leaf plates came. On looking Panda at the door steps he was sunk. He called out his mother and called all kinds of names. He put down the leaf plate bundles from the rickshaw and threw them.
“Do something else if unable to live. But don’t ever mix this disease in the leaf plates from which people eat” he said. He looked at Panda’s disease cautiously. He went away in a huff.
Selling of leaf plates cannot go on in the village where they stay. On seeing Panda none would buy the plates of that household. Merchant is from Ponnur. He used to pick up the plates in the shanty. Somehow he came to know that she had a son with leprosy. He was afraid of even touching the plates he bought the other day. He brought and threw them back.
No one calls Panda’s mother even for the home maid work. How else to live? How to make the son live?
She cried hoarse.
“Go and die! Why do you kill me along” she said. She was angry with Panda.
It was two in the night. Panda till then sang all pathetic songs only. Cannot tell whether with sleep or sorrow, every song was heard heavy. There were no more songs later. Everyone thought Panda was asleep.
Day broke.
Panda was not there at the door front. The parrot’s cage was not there on the awning. Both were seen floating on the village tank. The parrot flew away.
Flowers never rejected Panda.
Birds neither.
The air or water never rejected.
Who then rejected him?
You and me!!
(Life being kept in a parrot is a folklore paradigm. And the parrot flew away means the life is gone!)
Let us enjoy some great stories!
!!!!!!!
Had he been born a couple of decades earlier, he would have made a place next to all those master story tellers!
I feel that the readership for Telugu story has come down drastically!
But, writers like Sharma would sure bring people back to the reading habit!
His forceful writings are to be read by one and all!
Here is the English version of one of his stories.
This happens to be the last story in the collection printed under the title 'Pegu Kalina Vasana"
Incidentally Sharma was awarded this years Madabhushi Rangachary memorial award for a best story collection recently.
The title of the story is Panda.
This is not the chinese Panda which is an animal.
This is an Oriyan Brahmin as you can imagine.
Here is the story!
Panda
Summer night ..
Cold night ..
Rainy night ..
Any night the song of Panda would be heard. Not just the poets, even Panda would be awake at midnight.
His voice is not good. There would not by any rhyme or rhythm in it. Since he belongs to Orissa there would even be faults in his pronunciation of Telugu. Even then his singing would sound good.
“Ravoyi chandamama
Ma vinta gadha vinuma”
(A very popular old film melody in Telugu asking the moon to come and listen to a strange story)
When he sings wherever the moon is must come there! He must listen to Panda’s song! On the threshold of the thatched house, in the rickety cot woven with the thread, in the tatters of a quilt Panda would be sleeping. With his song he would make everyone awake.
From the eves of the house a hurricane lantern from one side and a parrot’s cage from the other would be hanging. In the middle Panda would be struggling with the song.
He has no father. It is long since he has gone. Mother is there. She makes leaf plates. That is her profession.
Panda was alright till he was twenty five. Like all the others with his visage he was handsome only. Later that ailment came up. It started with spots and started shedding skin and made Panda an ugly duckling. It made him a leper.
With that, no more handshakes. No embraces either. Friends are not there. Panda turned a loner.
All the while he keeps home. During the day he is in the backyard. Plants saplings. Tends them. Waters them. When a flower or a fruit appears takes them into the hands with love.
They would not slip off saying ‘Don’t!’ They settle snugly there. He touches them to his eyes. Holds them to the heart.
When it is dark ..
He stays indoors with parrot. He trains it with words. Teaches it singing.
Parrot likes him a lot. It feels as if its life is hidden in him. It goes round him in circles. It flies within and out of reach. In a moment comes and lands on the shoulder. It scratches his tattered nose. It scratches his rotten cheek.
In the night –
Panda relaxes on the threshold in the rickety thread woven cot.
At some point he goes into sleep. If he sleeps it is as if the whole vicinity slipped into sleep.
That morning the merchant of the leaf plates came. On looking Panda at the door steps he was sunk. He called out his mother and called all kinds of names. He put down the leaf plate bundles from the rickshaw and threw them.
“Do something else if unable to live. But don’t ever mix this disease in the leaf plates from which people eat” he said. He looked at Panda’s disease cautiously. He went away in a huff.
Selling of leaf plates cannot go on in the village where they stay. On seeing Panda none would buy the plates of that household. Merchant is from Ponnur. He used to pick up the plates in the shanty. Somehow he came to know that she had a son with leprosy. He was afraid of even touching the plates he bought the other day. He brought and threw them back.
No one calls Panda’s mother even for the home maid work. How else to live? How to make the son live?
She cried hoarse.
“Go and die! Why do you kill me along” she said. She was angry with Panda.
It was two in the night. Panda till then sang all pathetic songs only. Cannot tell whether with sleep or sorrow, every song was heard heavy. There were no more songs later. Everyone thought Panda was asleep.
Day broke.
Panda was not there at the door front. The parrot’s cage was not there on the awning. Both were seen floating on the village tank. The parrot flew away.
Flowers never rejected Panda.
Birds neither.
The air or water never rejected.
Who then rejected him?
You and me!!
(Life being kept in a parrot is a folklore paradigm. And the parrot flew away means the life is gone!)
Let us enjoy some great stories!
!!!!!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)